--> مسعود بیدریغ، نه به اعدام منوچهر فلاح ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

مسعود بیدریغ، نه به اعدام منوچهر فلاح

۱۷ بهمن, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر


مسعود بیدریغ، قهرمان رتبه اول بوکس در گیلان، در مقابل زندان لاکان رشت به صدور حکم اعدام بر علیه زندانی سیاسی منوچهر فلاح اعتراض کرد

https://youtu.be/t3Tpcr86Y8A

کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۱۷ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ – هم بند‌ی‌های سابق و زندانیان سیاسی که پیش از این با منوچهر فلاح هم بند بودند، به صدور حکم اعدام وی اعتراض داشته و اعتراضاتشان را به صورت‌های مختلف اعلام می‌کنند.

یکی از زندانیان سیاسی سابق به نام مسعود بیدریغ، قهرمان رتبه اول بوکس در گیلان، در مقابل زندان لاکان رشت به صدور حکم اعدام بر علیه زندانی سیاسی منوچهر فلاح اعتراض کرد.

بر اساس فایل تصویری که در شبکه های اجتماعی منتشر شده او در مقابل زندان لاکان رشت با در دست داشتن عکس منوچهر فلاح می گوید:

«نه به اعدام منوچهر فلاح. منوچهر انسانی فداکار، دلسوز و بیگناه است. او حتی از داشتن وکیل هم در دادگاه محروم بوده و باید آزاد شود. اعدام چه سودی برای شما دارد بجز ایجاد رعب و وحشت و حکومت ظالمانه. به امید آزادی منوچهر فلاح عزیز و زندانیان دربند.»

روز یکشنبه ۱۴بهمن‌ماه ۱۴۰۳، حکم اعدام زندانی سیاسی منوچهر فلاح به وکلای وی خانم خرسندی و خانم خجسته ابلاغ شد. این حکم توسط شعبه دو دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی درویش گفتار (پسر) به اتهام «محاربه از طریق اقدام علیه امنیت ملی» صادر شد.

او در این پرونده متهم به آسیب رساندن به ساختمان‌های دادگستری و اطلاعات سپاه گیلان شده است.

مخالفت ها با صدور حکم اعدام زندانی سیاسی منوچهر فلاح

لازم به ذکر است که روز سه شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، همزمان با پنجاه و چهارمین کارزار سه شنبه های نه به اعدام، زندانیان سیاسی محبوس در بند میثاق زندان لاکان رشت، هم بندیان منوچهر فلاح در اعتراض به صدور حکم اعدام وی اقدام به اعتصاب غذا کردند.

اعدام یک زندانی در زندان پارسیلون خرم‌آباد

پریسا کمالی، محروم از دارو و درمان در اصفهان

مغایرت صدور حکم اعـدام منوچهر فلاح با منشور جهانی حقوق بشر

منشور جهانی حقوق بشر به عنوان یک سند بین‌المللی مهم، حقوق اساسی و بنیادین تمامی انسان‌ها را بدون در نظر گرفتن نژاد، رنگ، جنس، زبان، دین، عقیده سیاسی یا هر نظر دیگر، اصل و نسب ملی یا اجتماعی، دارایی، تولد یا هر وضعیت دیگری، تضمین می‌کند.

ماده سوم این منشور صراحتاً بیان می‌کند: هر فرد حق حیات دارد. این حق مشمول هیچگونه محرومیتی نمی‌شود مگر به موجب حکم صادره از دادگاهی صالح در اثر ارتکاب جرمی که مطابق قانون، جرم محسوب شود.

حکم اعـدام به عنوان بالاترین مجازات، به طور مستقیم با این ماده از منشور جهانی حقوق بشر در تضاد است. چرا که:

حق حیات: حق حیات به عنوان یک حق بنیادین و غیر قابل سلب مطرح می‌شود. حکم اعـدام این حق را سلب می‌کند.

عدم برگشت‌پذیری: در صورت اجرای حکم اعدام، امکان جبران اشتباه قضایی وجود ندارد.

شکنجه و رفتار غیرانسانی: برخی از روش‌های اجرای حکم اعـدام به عنوان شکنجه و رفتار غیرانسانی تلقی می‌شوند که این خود مغایر با مفاد منشور جهانی حقوق بشر است.

خبر اعـدام این ۲زندانی تا کنون در رسانه‌های داخل کشور منتشر نشده است.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک




اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ