۶ اسفند, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
زندانی سیاسی احسان روازژیان در اعتراض به عدم ادغام محکومیت های صادره و همچنین اذیت و آزار مسئولین زندان با دوختن لبهایش دست به اعتصاب غذای خشک زد
زندانی سیاسی احسان روازژیان در اعتراض به عدم ادغام محکومیت های صادره و همچنین اذیت و آزار مسئولین زندان با دوختن لبهایش دست به اعتصاب غذای خشک زد
کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۶ اسفند‌ماه ۱۴۰۳ – زندانی سیاسی احسان روازژیان، در اعتراض به اقدامات مقامات زندان در زندان اوین اقدام به اعتصاب غذای خشک کرده است. روز یکشنبه ۵ اسفند ۱۴۰۳، زندانی سیاسی احسان روازژیان در اعتراض به عدم ادغام محکومیت های صادره و همچنین اذیت و آزار مسئولین زندان با دوختن لبهایش دست به اعتصاب غذای خشک زد.
به گفته منبع مطلع، دستگاه قضاییه از ادغام پرونده احسان روازژیان ممانعت به عمل می‌آورد. این زندانی سیاسی اکنون در زندان اوین دوران محکومیت شش ساله خود را می گذراند و اگر احکام وی ادغام میشد محکومیت وی به ۳ سال تقلیل می‌یافت.
احسان روازژیان، متولد ۱۳۷۰ و کارگر، ساکن پرند است. او روز ۱۷ مردادماه ۱۴۰۲ در ملایر بازداشت شد.
اتهامات مطروحه علیه این کارگر زندانی، «اجتماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و عضویت در گروه‌های معاند نظام» عنوان شده است.
احسان روازژیان توسط شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد و این حکم در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۴۰۳، به وکیل او ابلاغ شد.
این زندانی در دوران بازداشت تحت فشار و شکنجه برای اعتراف اجباری قرار داشته است. او همچنین در دوران بازجویی و مراحل دادرسی به بغی و محاربه متهم و تهدید شد که حکم اعدام خواهد گرفت.
زندانی سیاسی معصومه عسگری، محکومیت به ۳سال زندان توسط دادگاه انقلاب تهران
حمایت از وکلای در معرض خطر در ایران – شماره ۷؛ جان محمد نجفی وکیل دادگستری در خطر است
دستگیری فعالان صنفی مانند احسان روازژیان به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز و بیان اعتراضات صنفی نقض آشکار چندین اصل از قوانین حقوق بشری است. این موارد شامل نقض حقوق زیر می‌شود:
آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 19 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد نظر خود را آزادانه بیان کند، بدون نگرانی از پیگرد قانونی.
آزادی تجمع و تشکل‌های مسالمت‌آمیز:
بر اساس ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 21 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد در تجمعات مسالمت‌آمیز شرکت کند و به ایجاد تشکل‌ها برای دفاع از حقوق خود اقدام کند.
حق کار و شرایط کار منصفانه:
ماده 23 اعلامیه جهانی حقوق بشر تاکید دارد که هر فردی حق کار کردن و برخورداری از شرایط کار منصفانه را دارد. دستگیری فعالان صنفی که در دفاع از حقوق کارگران فعالیت می‌کنند، نقض مستقیم این حق است.
عدم بازداشت خودسرانه:
طبق ماده 9 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هیچ‌کس نباید به صورت خودسرانه و بدون محاکمه عادلانه بازداشت شود. دستگیری فعالان صنفی اغلب بدون محاکمه منصفانه صورت می‌گیرد.
این قوانین بین‌المللی، کشورها را موظف می‌کند تا از حقوق افراد، به‌ویژه کارگران و فعالان صنفی، دفاع کنند و بازداشت و سرکوب آنها نقض این اصول بنیادین است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر