۱۹ بهمن, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
اتهامات وارده به زندانی سیاسی رزگار بیگ زاده بابامیری تنها به دلیل پذیرفتن کمک به درمان مجروحان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ است
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۱۴۰۳- زندانی سیاسی رزگار بیگ زاده بابامیری، که پیش از این متهم به بغی و محاربه شده بود در اعتراض به عدم شفافیت در دادرسی اقدام به اعتصاب غذای کرده است. این اعتصاب غذا در اعتراض به فشار نهادهای امنیتی در حین بازجویی و عدم دادرسی عادلانه انجام شده است.
زندانی سیاسی رزگار بیگ زاده بابامیری با صدور کیفر‌خواستی در شعبه ۱۰ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ارومیه، متهم به محاربه، بغی، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، تامین مالی تروریسم، تبلیغ علیه نظام، جاسوسی و همکاری با دول متاخصم، داشتن استارلینک، داشتن سلاح غیرمجاز و عضویت در گروه‌های غیرقانونی شده بود.
اتهامات وارده به زندانی سیاسی رزگار بیگ زاده بابامیری تنها به دلیل پذیرفتن کمک به درمان مجروحان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ است که پس از تهیه دارو توسط وی به صورت ناشناس به آنها رسانده است.
وی در فروردین ماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. زندانی سیاسی رزگار بیگ زاده بابامیری در حال حاضر بیش از ۶۵۰ روز است که در بازداشت موقت بسر می‌برد و در این مدت تحت شکنجه و آزار قرار داشته است.
وی در این مدت از حق دسترسی به وکیل انتخابی محروم بوده است.
حمایت از وکلای در معرض خطر در ایران – ۶؛ در معرض خطر قرار گرفتن ۱۷ وکیل
زندان دولت آباد اصفهان، روایت یک زندانی آزادشده از وضعیت بند زنان
بازداشت زندانی سیاسی رزگار بیگ زاده بابامیری نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بین‌المللی است. این قوانین بین‌المللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شده‌اند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:
ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۲۱ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۴ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر