۱۸ بهمن, ۱۴۰۳دسته‌بندی بانک زندان
زنان زندانی در زندان دولت آباد اصفهان مجبور به بیگاری در شرکتی به نام snova هستند که تولید کننده لوازم برقی و مربوط به آقازاده‌ها است
زندان دولت آباد اصفهان یکی از مراکز کمتر شناخته‌شده‌ای است که تاکنون گزارش‌های اندکی از شرایط داخل آن منتشر شده است. این زندان از لحاظ موقعیت جغرافیایی در نزدیکی مراکزی مانند تالار فدک، مجتمع نیایش، باغ فدک، کانون اصلاح و تربیت زندان نوجوانان دولت آباد و مرکز تعویض پلاک شماره دو اصفهان قرار گرفته است.
بر اساس اظهارات یکی از زندانیان آزادشده از زندان دولت آباد اصفهان، وضعیت این زندان به لحاظ بهداشت، تغذیه، تفکیک جرائم و رفتار با زندانیان نامناسب است. زنان زندانی در این زندان به بیگاری کشیده شده و سود حاصل از کار آنها به جیب آقازاده‌های صاحب شرکت اسنودا از جمله محمدرضا دیانی که با سازمان زندانها قرارداد دارند، ریخته می شود.
این زندانی آزاد شده که نخواست نامش فاش شود، درباره شرایط زنان در زندان دولت آباد اصفهان گفت:
«ما در فضایی حدود ۲۰ مترمربع، ۴۰ تا ۵۰ نفر در کنار هم زندگی می‌کردیم. بسیاری از زندانیان تازه‌وارد به دلیل نبود تخت، مجبور به خوابیدن روی زمین بودند. بهداشت در سطح بسیار پایینی قرار داشت؛ شپش در میان زندانیان وجود داشت که از کودکان خردسالی که در کنار مادرانشان بودند، شیوع پیدا کرده بود و رسیدگی خاصی انجام نمی‌شد.»
وضعیت بهداشتی و نبود حداقل امکانات بهداشتی
وی در ادامه افزود: «حمام رفتن محدود به روزهای مشخصی بود و حتی اگر کسی نیاز فوری به حمام داشت، باید با مسئولان بحث کرده و درگیر شود تا اجازه بگیرد. آب حمام همیشه سرد بود. مایع دستشویی در سرویس‌های بهداشتی وجود نداشت و زندانیان مجبور بودند از کمترین امکانات برای حفظ نظافت شخصی خود استفاده کنند.»
این زندانی سابق همچنین به وضعیت نامناسب غذا در زندان دولت آباد اصفهان اشاره کرده و نوشته است: «غذاها کیفیت بسیار پایینی داشت، برنجی که می دادند آنقدر سفت بود که به سختی می‌شد آن را خورد، مواد غذایی فاقد ویتامین و ارزش غذایی مناسب بود. غذاها افتضاح بود و زندانیان مجبور بودند با دریافت پول از خانواده غذای قابل خوردن تهیه کنند. هر زندانی روزانه ۳ دقیقه تایم تلفن داشت. زندانیان برای دریافت امتیازاتی مانند تایم تلفن مجبور بودند کار کنند. اگر کسی کار می‌کرد، زمان تماس تلفنی او از ۳دقیقه به حداکثر ۱۵ دقیقه افزایش می‌یافت.»
کار اجباری، بیگاری با دستمزد ناچیز
این زندانی درباره کار در زندان دولت آباد اصفهان گفت: «شرکتی به نام snova که تولید کننده لوازم برقی و مربوط به آقازاده هاست، با سازمان زندان ها قرارداد دارد. زندانیان زن را به صورت بیگاری از صبح تا عصر در آن کار می‌کردند. حقوق ماهیانه‌ای حدود ۳میلیون تومان پرداخت می‌شد که کفاف هزینه‌های زندانیان را نمی‌داد. تنها امتیاز آن، افزایش زمان تماس تلفنی بود. کسانی که از کار کردن امتناع می‌کردند، فقط ۳تا ۵دقیقه زمان تماس داشتند.»
مدیر این شرکت اسنوا فردی به نام محمدرضا دیانی است که درس خوانده حوزه علمیه بوده و در دولت روحانی مسئولیت داشته است.
تفکیک نشدن جرائم و رفتار نامناسب با زندانیان سیاسی
یکی از مهم‌ترین نکات مطرح‌شده توسط این زندانی، که نقض آشکار حقوق زندانیان در زندان دولت آباد اصفهان ا ست، عدم رعایت اصل تفکیک جرائم بود. این زندانی در رابطه با مشکلات زندانیان سیاسی در زندان دولت آباد اصفهان می‌نویسد: «زندانیان سیاسی را در کنار افرادی که مرتکب قتل یا جرائم مرتبط با مواد مخدر شده‌اند، نگه می‌داشتند. این مسئله امنیت آنها را به خطر می‌انداخت. برای نمونه یکی از زندانیان که توسط عوامل زندان تحریک شده بود، قصد داشت مرا مورد ضرب و شتم قرار دهد که بقیه زندانیان جلوی او را گرفتند.»
او همچنین از رفتار نامناسب و توهین آمیز با زندانیان سیاسی پرده برداشت و گفت: «برخی از زندانبانان با زندانیان سیاسی برخوردهای تحقیرآمیز و توهین‌آمیز داشتند. حتی در برخی موارد، فردی را به عنوان جاسوس در میان ما می‌فرستادند تا اطلاعات بگیرد و به مقامات گزارش دهد. آنها به اشکال مختلف سعی در آزار و اذیت زندانیان می‌کردند.»
این زن زندانی آزاد شده درباره وضعیت وسایل ضروری غذا خوردن می‌گوید: «ما ظروف مناسب نداشتیم. به جای آن، از بشقاب‌های یکبار مصرف استفاده می‌کردیم که بارها و بارها باید از آنها استفاده می‌شد، که از نظر بهداشتی فاجعه‌بار بود. قاشق و لیوان هم در اختیارمان قرار نمی‌دادند و همه ظروف یکبار مصرف بود.»
جریمه و بدهی زندانیان زن
در پایان این زن زندانی آزاد شده به معضل زنان زندانی فقیر که بدهی و جریمه های سنگینی به آنها داده شده، اما به علت فقر قادر نیستند اشاره کرده و می‌گوید خیلی از زندانیان زن بایستی بدهی خود را به زندان بپردازند. اما مقامات زندان با وجود پایان حکم زندان این زندانیان، آنها را آزاد نمی‌کنند. حتی این زندانیان راضی شدند که با پابند آزاد شده و در بیرون زندان کار کنند و بدهی شان را به زندان بپردازند. اما چنین حقی نیز به ایشان داده نشده است.
فشارهای بین‌المللی به منظور پایانی بر نقض حقوق بشر در زندانهای کشور
نامه‌ی این زندانی سابق، پرده از شرایط تکان‌دهنده و غیرانسانی حاکم بر زندان دولت آباد اصفهان برمی‌دارد. گزارش او، تصویری تلخ از فساد ساختاری، نبود نظارت، و نقض گسترده‌ی حقوق بشر در این زندان ارائه می‌دهد. از توزیع سازمان‌یافته‌ی مواد مخدر گرفته تا سوءاستفاده‌ی سیستماتیک از زندانیان برای کنترل یکدیگر، همگی نشان‌دهنده‌ی سازوکاری ضد بشری و سرکوبگر هستند
نبود نظارت مستقل بر عملکرد مقامات زندان، رواج خشونت سازمان‌یافته، استفاده از زندانیان اجیرشده برای ایجاد جو ترس و تهدید، توزیع گسترده‌ی داروهای آرام‌بخش برای کنترل روانی زندانیان، و شرایط بهداشتی اسفناک، وجه مشترک همه زندانهای کشور از جمله زندان دولت آباد اصفهان است. این وضعیت، نه‌تنها نقض آشکار استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر، بلکه گواهی بر بی‌اعتنایی حاکمیت به کرامت انسانی و اصول اولیه‌ی عدالت است. جامعه جهانی و سازمان‌های حقوق بشری بایستی به سران حکومت برای پایان دادن به نقض فاحش حقوق بشر در زندانهای فشار آورده تا آنها را مجبور به رعایت این قوانین کنند.
افشای چنین حقایقی، بار دیگر ضرورت ورود نهادهای بین‌المللی حقوق بشری را به این مسئله یادآور می‌شود. در حالی که زندانیان در این جهنم زمینی روزگار می‌گذرانند، مقامات نه‌تنها از انجام اصلاحات بنیادین سر باز می‌زنند، بلکه با اعمال فشارهای مضاعف، به تشدید بحران دامن می‌زنند. این شرایط، بازتابی از سیاست‌های سرکوبگرانه‌ای است که فراتر از دیوارهای زندان، کل جامعه را در بر گرفته و نیازمند پاسخی قاطع از سوی وجدان‌های بیدار جهانی است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر