۴ اسفند, ۱۴۰۳دسته‌بندی بانک زندان
مواد مخدر توسط مقامات زندان سلماس در داخل زندان توزیع شده و به قیمت‌های بالا به زندانیان فروخته می‌شود
زندان مرکزی در خیابان حافظ شمالی شهر سلماس، بین گذر هشت متری و خرمشهر واقع شده است. این زندانی یکی از مراکز بازداشت در شمال‌غرب ایران، به نمادی از نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر تبدیل شده است. گزارش‌های مستند از منابع معتبر حاکی از آن است که شرایط غیرانسانی حاکم بر این زندان، حقوق بشر را نقض می‌کند.
اخبار رسیده از زندان سلماس، حاکی از فساد سازمان‌یافته در درون زندان است. شواهد حاکی از آن است که مواد مخدر توسط مقامات زندان در داخل زندان توزیع شده و به قیمت‌های بالا به زندانیان فروخته می‌شود. این اقدام نه‌تنها به اعتیاد زندانیان دامن زده، بلکه منجر به افزایش خشونت و سوءاستفاده‌های گسترده در درون زندان شده است.
مهرعلی فرهنگ و اسماعیل قلی‌زاده به‌عنوان مدیران ارشد این زندان، مسئولیت مستقیم در مدیریت سیستم شکنجه، آزار و اذیت زندانیان را بر عهده داشته‌اند.
سرویس‌های بهداشتی زندان سلماس به‌شدت فرسوده و غیرقابل استفاده هستند. نبود سیستم فاضلاب استاندارد منجر به آلودگی گسترده محیط و شیوع بیماری‌های عفونی شده است.
زندانیان از دسترسی به حداقل امکانات بهداشتی همچون صابون، دستمال کاغذی و مواد ضدعفونی‌کننده محروم هستند. نظافت محیط‌های عمومی زندان به‌صورت محدود و غیرسیستماتیک انجام می‌شود.
آب آشامیدنی زندان فاقد استانداردهای بهداشتی است که منجر به بروز بیماری‌های گوارشی، پوستی و عفونی مثل گال در میان زندانیان شده است.
وضعیت تغذیه و سلامت
غذاهای ارائه‌شده در زندان سلماس فاقد ارزش غذایی کافی بوده و اغلب شامل مواد فاسد یا تاریخ مصرف گذشته است. سوءتغذیه به یک بحران جدی در میان زندانیان تبدیل شده است.
زندانیان بیمار از دسترسی به پزشکان متخصص و داروهای ضروری محروم هستند. در موارد اضطراری، نیازهای پزشکی زندانیان نادیده گرفته می‌شود که در برخی موارد منجر به وخامت شدید وضعیت جسمانی و حتی مرگ شده است.
تعداد زندانیان چندین برابر ظرفیت استاندارد زندان سلماس است که موجب گسترش بیماری‌های مسری، افزایش خشونت و مشکلات روانی در بین زندانیان شده است.
در زمستان و هوای سرد، سیستم‌های گرمایشی به‌درستی کار نمی‌کنند و زندانیان ناچار به تحمل سرمای شدید هستند. همچنین آب گرم برای شست‌وشو و بهداشت شخصی به‌ندرت در دسترس است.
رفتارهای غیرانسانی و نقض کرامت انسانی
زندانیان، به‌ویژه از سوی مأموران زندان، به‌صورت روزانه در معرض توهین، تحقیر و شکنجه روانی قرار دارند.
در روزهای ملاقات، خانواده‌ها با رفتارهای غیرانسانی و توهین‌آمیز مواجه می‌شوند و تحت بازرسی‌های سختگیرانه و غیرضروری قرار می‌گیرند.
سالار طاهر افشار، بازداشت و بی‌خبری ، صدور احضاریه محکومیت ، پس از بازداشت خودسرانه
۱۳۰ روز بی خبری از وضعیت ۴زندانی سیاسی، علی مجدم، معین خنفری، محمدرضا مقدم و عنان غبیشاوی
شرایط حاکم بر زندان سلماس، نمونه‌ای کوچک از وضعیت کلی زندان‌های ایران است؛ جایی که کرامت انسانی زندانیان زیر پا گذاشته می‌شود و آنان را در شرایطی سخت و غیراستاندارد قرار می‌دهند و زندانیان در عمل با نقض شدید حقوق بشر مواجه هستند
زندان‌ها در ایران نه‌تنها یک مرکز نگهداری زندانیان نیست، بلکه محلی برای بهره‌کشی، استثمار، اعتیاد اجباری و نقض سیستماتیک حقوق زندانیان است. بی‌توجهی به وضعیت بهداشتی، بلاتکلیفی در پرونده‌ها، کار اجباری و قاچاق مواد مخدر، تنها گوشه‌ای از جنایت‌هایی است که در این زندان در حال وقوع است. جامعه بین‌المللی و نهادهای حقوق بشری باید به این موارد در زندان‌های تحت تسلط سران حکومت رسیدگی کنند و فشار بیشتری برای شفاف‌سازی و اصلاح این وضعیت وارد آورند. وظیفه هر یک از شهروندان افشای هر گونه اطلاعات و جنایات این حکومت در زندان‌ها می‌باشد. کانون حقوق بشر ایران افشای جنایات این حکومت در قبال زندانیان را وظیفه خود دانسته و از همه مردم درخواست کمک و همکاری داریم.
لزوم اقدام فوری نهادهای حقوق بشری
وضعیت زندان سلماس نمونه‌ای آشکار از نقض حقوق زندانیان و بی‌توجهی به اصول انسانی است. ازدحام بیش از حد، شرایط غیربهداشتی، نبود امکانات اولیه، بهره‌کشی اقتصادی و برخوردهای خشونت‌آمیز، همگی نشان‌دهنده نادیده‌گرفتن کرامت انسانی زندانیان است. نهادهای حقوق بشری و سازمان‌های بین‌المللی موظف‌اند این شرایط را بررسی کرده و مقامات مسئول را نسبت به اصلاح این وضعیت تحت فشار قرار دهند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر