۸ اسفند, ۱۴۰۳دسته‌بندی زنان زندانی
زندانی سیاسی نیره بهنود روز ۱۹ شهریور ۱۴۰۳، دستگیر و پس از یک ماه بازجویی در بند ۲۰۹ اوین به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود
کانون حقوق بشر ایران، چهار‌شنبه ۸ اسفند‌ماه ۱۴۰۳ – زندانی سیاسی نیره بهنود به ۵سال زندان محکوم شده است. این حکم توسط دادگاه انقلاب تهران صادر شده است. اتهامات مطروحه علیه وی عبارتند از: تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام.
زندانی سیاسی نیره بهنود روز ۱۹ شهریور ۱۴۰۳، دستگیر و در سلول های انفرادی بند ۲۰۹ تحت کنترل وزارت اطلاعات مورد بازجویی قرار گرفت. زندانی سیاسی نیره بهنود پس از یک ماه بازجویی در بند ۲۰۹ اوین در روز ۳۰ مهر ۱۴۰۳، به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
زندانی سیاسی نیره بهنود، متولد ۱۳۵۲، متاهل است. او که یک معلم بازنشسته است پیش از این سابقه دو بار بازداشت در سالهای ۹۸ و ۱۴۰۰ داشته است.
زندانی سیاسی نیره بهنود در فروردین ۹۸ بازداشت و پس از چندی به ۸ سال زندان محکوم شد. او مجددا در تیر ماه ۱۴۰۰، بازداشت و به ۵ سال زندان محکوم شد.
اعدام ۳ زندانی در زندان‌های دستگرد اصفهان و عادل‌آباد شیراز
نقض قوانین حقوق بشر با بازداشت زندانی سیاسی نیره بهنود
بازداشت معترضان به وضعیت موجود در ایران نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بین‌المللی است. این قوانین بین‌المللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شده‌اند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:
ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۲۱ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۴ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر