۶ اسفند, ۱۴۰۳دستهبندی زنان زندانی
مقامات زندان و قوه قضائیه در رابطه با اتهامات مطروحه و زمان شروع دادگاه ارغوان فلاحی سکوت کرده و خانواده وی در ابهام و نگرانی بسر میبرند
کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۶ اسفندماه ۱۴۰۳ – زندانی سیاسی سابق ارغوان فلاحی که درتاریخ ۶ بهمنماه ۱۴۰۳، در شهرک پرند بازداشت شده بعد از گذشت ۲ماه همچنان در بلاتکیفی بسر میبرد. وی اواخر سال ۱۴۰۲، از زندان اوین آزاد شده بود، اما مجددا توسط نیروهای اطلاعات بازداشت شد.
مقامات زندان و قوه قضائیه در رابطه با اتهامات مطروحه و زمان شروع دادگاه ارغوان فلاحی سکوت کرده و خانواده وی در ابهام و نگرانی بسر میبرند.
وی هم اکنون در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر میبرد و تحت شکنجههای جسمی و روانی به منظور کسب اعترافات اجباری قرار دارد.
تداوم بلاتکلیفی خانواده فلاحی و خانم پروین میرآسانارغوان فلاحی پیش از این در آبان ماه ۱۴۰۱، همراه با پدرش نصرالله فلاحی و برادرش اردوان بازداشت شدند. آنها بیش از ۲ماه در بازداشتگاههای اصفهان تحت شکنجه و بازجویی قرار داشتند. بازداشت آنها هنگامی بود که در یک مسافرت خانوادگی از اصفهان به شیراز به نزد دوست خانوادگیشان خانم پروین میرآسان رفته بودند.
آنها سپس به زندان اوین منتقل شده و به اتهامات «عضویت در مجاهدین خلق» ، «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی و خارجی» و «تبلیغ علیه نظام» توسط قاضی ایمان افشاری محاکمه شدند.
خانم پروین میرآسان و نصرالله فلاحی هریک به ۴ سال زندان، ارغوان فلاحی به دو سال زندان و اردوان فلاحی به یک سال زندان محکوم شدند.
خانم ارغوان فلاحی پس از مدت یک سال و چهار ماه بلاتکلیفی سرانجام در اسفند ۱۴۰۲، با وثیقه آزاد شده بود.
پدر او نصرالله فلاحی هم اکنون در زندان اوین در حال تحمل محکومیت می باشد.
زندانی سیاسی احسان روازژیان، اعتصاب غذای خشک در زندان اوین
زندانی سیاسی معصومه عسگری، محکومیت به ۳سال زندان توسط دادگاه انقلاب تهران
بازداشت و بلاتکلیفی ارغوان فلاحی، نقض آشکار حقوق اساسی بشربازداشت و بلاتکلیفی ارغوان فلاحی، یکی از نمونههای نقضهای حقوق بشر محسوب میشود. این عمل، نه تنها آزادی فردی را سلب میکند، بلکه میتواند به سلامت جسمی و روانی فرد نیز آسیب جدی وارد کند.
مادههای مرتبط در منشور جهانی حقوق بشر عبارتند از:
ماده ۵: هیچکس نباید تحت شکنجه یا مجازات یا رفتار یا کیفر بیرحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.
ماده ۹: هیچکس نباید خودسرانه دستگیر، بازداشت یا تبعید شود.
ماده ۱۰: هر فرد حق دارد که در تمام موارد دادرسی عادلانه و علنی در مورد هر اتهامی که علیه او مطرح میشود، توسط یک دادگاه مستقل و بیطرف که به موجب قانون تأسیس شده است، به طور کامل مورد رسیدگی قرار گیرد.
به استناد به قوانین بالا، بازداشت و بلاتکلیفی زندانیان به معنای نقض آشکار حقوق اساسی فردی است که در منشور جهانی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر