۲۷ بهمن, ۱۴۰۳دسته‌بندی اعدام
عبور آمار اعدام‌ها از ۱۰۰۰ زندانی بالاترین میزان اعدام در یک سال محسوب می‌شود. این اقدام چهره سرکوبگر و بی‌رحم سران حکومت را بار دیگر به جهانیان اثبات کرد
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۲۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ – آمار اعدام‌ها در ایران در سال ۱۴۰۳ از مرز ۱۰۰۰ نفر عبور کرد. این رقم که بالاترین میزان اعدام در یک سال اخیر محسوب می‌شود، بار دیگر چهره سرکوبگر و بی‌رحم سران حکومت را در قبال جان شهروندان نشان می‌دهد. به گزارش کانون حقوق بشر ایران، در میان اعدام‌شدگان، زندانیان سیاسی، چندین کودک و زن نیز به چشم می‌خورند. این روند موجی از محکومیت‌های بین‌المللی را برانگیخته و سازمان‌های حقوق بشری همچون عفو بین‌الملل، شورای حقوق بشر سازمان ملل و مقامات رسمی از جمله خانم مای‌ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، نسبت به افزایش شدید اعدام‌ها در ایران ابراز نگرانی کرده‌اند.
بر اساس آمار ثبت‌شده توسط کانون حقوق بشر ایران، از ابتدای سال ۱۴۰۳ تاکنون:
بیش از ۱۰۰۰ نفر در زندان‌های مختلف ایران تا روز پنج‌شنبه ۲۴ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ اعدام شده‌اند.
از این تعداد، دستکم ۷ تن زندانی سیاسی بودند که به اتهامات واهی و در دادگاه‌های ناعادلانه به اعدام محکوم و حکم آنها اجرا شده است.
در میان اعدام‌شدگان:
دستکم ۳۳ زن در میان اعدام‌شدگان قرار دارند که یک نفر آنها کودک همسر بوده است.
۷تن از اعدام شدگان کودک مجرم بودند که در زمان ارتکاب جرم زیر ۱۸ سال سن داشتند
دستکم ۹۶۷ زندانی مرد از ابتدای سال تا کنون اعدام شده‌اند
اعدام‌شدگان عمدتاً قربانیان فقر و نابرابری اجتماعی بوده‌اند. در حالی که فساد گسترده و اختلاس‌های کلان در میان سران حکومت و ایادی آنها باعث شده تا اکثریت مردم در فقر و تنگدستی به سر ببرند، حکومت با صدور و اجرای احکام اعدام، قربانیان این شرایط را نابود می‌کند. ثروت‌های ملی ایران، که باید صرف رفاه و بهبود زندگی مردم شود، در راه بقای رژیم، حمایت از گروه‌های نیابتی در منطقه و سرکوب داخلی هزینه می‌شود.
صدور حکم اعدام برای زندانیان سیاسی
صدور حکم اعدام برای زندانیان سیاسی در سال ۱۴۰۳ به شکل چشمگیری افزایش یافته است. مقامات قوه قضائیه با استناد به اعترافات اجباری، پرونده‌سازی‌های غیرواقعی و احکام ناعادلانه، بسیاری از مخالفان خود را به اعدام محکوم کرده است.
۷تن از زندانیان سیاسی اعدام‌شده در سال ۱۴۰۳ عبارتند از :
انور خضری: زندانی کْرد که پس از ۱۵سال حبس در تاریخ ۱۲اردیبهشت۱۴۰۳ برابر با اول می۲۰۲۴ به اتهام قتل در زندان قزلحصار اعـدام شد.
خسرو بشارت: زندانی کْرد ۴۰ساله که پس از ۱۵سال حبس در تاریخ ۲۶اردیبهشت۱۴۰۳ برابر با ۱۵می۲۰۲۴ به اتهام قتل در زندان قزلحصار اعـدام شد.
ادریس جمشیدزهی: زندانی سیاسی بلوچ ادریس جمشیدزهی ۴۵ساله، متأهل، دارای ۵فرزند در تاریخ ۲۸تیر۱۴۰۳ برابر با ۱۸ژوئیه۲۰۲۴ به اتهام قتل یک بسیجی در زندان مرکزی زاهدان اعـدام شد.
کامران شیخه: زندانی سیاسی کْرد کامران شیخه در تاریخ ۴مرداد۱۴۰۳ برابر با ۲۵ژوئیه۲۰۲۴ پس از ۱۵سال حبس در زندان مرکزی ارومیه اعـدام شد.
رضا رسایی: زندانی سیاسی کْرد ۳۴ساله، اهل شهرستان صحنه و پیرو آیین یارسان و از بازداشت‌شدگان قیام سراسری در تاریخ ۱۵مرداد۱۴۰۳ برابر با ۶اوت۲۰۲۴به اتهام قتل، مخفیانه و بدون اطلاع خانواده اش در زندان مرکزی کرمانشاه اعـدام شد. وی ۳آذر۱۴۰۱ در کرج به اتهام قتل نادر بیرامی رئیس سازمان اطلاعات سپاه صحنه بازداشت شده بود.
دانیال کاظمی: وی در تاریخ ۳۱ تیرماه ۱۴۰۳ در زندان دیزل آباد کرمانشاه اعدام شد. او متهم بود که در ۲۰ خرداد ۱۴۰۲، یک عضو سپاه پاسداران به نام سجاد امیری را در یک درگیری مسلحانه در محله کرناچی کرمانشاه به قتل رسانده است. سجاد امیری از اعضای سپاه پاسداران بود که به سوریه نیز رفته بود. ارگان‌های حکومتی از او به عنوان «شهید مدافع امنیت» نام بردند.
محمد بیرانوند صارمی: وی به اتهام زیرگرفتن سهوی فرمانده نیروی انتظامی زرندیه به اعدام محکوم شده و حکم اعدام وی در تاریخ ۳ بهمن ماه ۱۴۰۳ اجرایی شد. وی متاهل و پدر ۲فرزند بود.
زندانیان سیاسی محکوم به اعدام که در خطر اجرای حکم هستند:
وحید بنی‌عامریان: در آذرماه ۱۴۰۳ به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
پویا قبادی بیستونی: همراه با وحید بنی‌عامریان، به اتهام «بغی» به اعدام محکوم گردید.
بابک علیپور: در آذرماه ۱۴۰۳ به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
سیدابوالحسن منتظر: به اتهام «بغی» در آذرماه ۱۴۰۳ به اعدام محکوم گردید.
سیدمحمد تقوی: در آذرماه ۱۴۰۳ به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
علی‌اکبر دانشورکار: به اتهام «بغی» در آذرماه ۱۴۰۳ به اعدام محکوم گردید.
پخشان عزیزی: حکم اعدام وی در دیوان عالی کشور تأیید شده است.
بهروز احسانی: حکم اعدام وی نیز در دیوان عالی کشور تأیید شده است.
مهدی حسنی: با تأیید حکم اعدام در دیوان عالی کشور مواجه است.
محمدجواد وفایی ثانی: در زندان وکیل‌آباد مشهد به اعـدام محکوم شده است.
شریفه محمدی: حکم اعـدام وی توسط دادگاه تجدید نظر تایید شده است.
این افراد در دادگاه‌های انقلاب به اتهامات مختلفی مانند «بغی» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور»
محاکمه و محکوم شده‌اند. سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی، از جمله عفو بین‌الملل، نگرانی‌های جدی خود را نسبت به این احکام و احتمال اجرای قریب‌الوقوع آنها ابراز کرده‌اند.
لازم به ذکر است که خانواده‌های این زندانیان سیاسی در اعتراض به احکام صادره، تجمعاتی را در مقابل زندان اوین برگزار کرده و خواستار لغو احکام اعـدام شده‌اند.
واکنش‌های بین‌المللی به موج اعـدام‌ها
اعـدام‌های گسترده در ایران واکنش‌های بین‌المللی شدیدی را به دنبال داشته است. سازمان عفو بین‌الملل، در تازه‌ترین گزارش خود، اعـدام‌های اخیر را «نشانه‌ای از تشدید سرکوب سیستماتیک» توصیف کرده و خواستار مداخله فوری سازمان ملل برای متوقف کردن اعـدام‌ها شده است.
خانم مای‌ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، در بیانیه‌ای اعلام کرد: «اعـدام هزار نفر در یک سال، جنایتی علیه بشریت است. جمهوری اسلامی نه‌تنها قوانین بین‌المللی را زیر پا گذاشته، بلکه با اعـدام کودکان و زندانیان سیاسی، به‌وضوح مرتکب جنایات حقوق بشری شده است.»
مای ساتو گزارشگر ویژه در امور ایران، افزایش اعدام‌ها در ماه‌های اخیر نگران کننده است
اتحادیه اروپا با صدور بیانیه‌ای خواستار تحریم مقامات مسئول در این اعـدام‌ها شد.
شورای حقوق بشر سازمان ملل جلسه اضطراری برای بررسی وضعیت ایران تشکیل داد.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر اعلام کرد که استفاده گسترده از مجازات اعـدام نشانگر فقدان سیستم قضایی مستقل در ایران است.
سرکوب بی‌وقفه؛ سران حکومت به دنبال چه چیزی است؟
اعـدام‌های گسترده در ایران، نشان‌دهنده تلاش سران حکومت و ایادی آنها برای ایجاد وحشت عمومی و سرکوب هرگونه اعتراض است. حکومت در شرایطی به این سرکوب گسترده متوسل شده که با شکست‌های استراتژیک در خاورمیانه مواجه شده است. حزب‌الله لبنان، به‌عنوان بازوی منطقه‌ای دیکتاتوری مذهبی، در برابر فشارهای اقتصادی و سیاسی در داخل لبنان ضعیف‌تر شده است. در سوریه، با سرنگونی بشار اسد، نفوذ ایران کاهش جدی یافته و در عراق، اعتراضات مردمی علیه حضور نیروهای وابسته به سران حکومت در حال تبدیل شدن به یک بحران برای سیاست‌های منطقه‌ای دیکتاتوری مذهبی حاکم تبدیل شده است.
رژیم ایران با درک این واقعیت که در صحنه بین‌المللی و منطقه‌ای منزوی‌تر شده، برای بقای خود به ابزار سرکوب گسترده، از جمله اعـدام، بازداشت‌های خودسرانه، و اعمال خشونت سیستماتیک روی آورده است. در این میان، سرکوب داخلی در ایران مستقیماً با بحران اقتصادی و فقر گسترده در کشور مرتبط است. مردم ایران با تورم، بیکاری، گرانی و بحران معیشتی دست و پنجه نرم می‌کنند، در حالی که حکومت ثروت‌های ملی را صرف سرکوب داخلی و ماجراجویی‌های خارجی کرده است.
عبور آمار اعـدام‌ها از ۱۰۰۰ نفر در سال ۱۴۰۳، نشان‌دهنده بحرانی بی‌سابقه در وضعیت حقوق بشر ایران است. علی‌رغم محکومیت‌های جهانی، سران حکومت، همچنان به سرکوب معترضان و حذف مخالفان خود ادامه می‌دهد. با توجه به موج گسترده اعتراضات داخلی و فشارهای بین‌المللی، این سوال مطرح می‌شود که حکومت تا چه زمانی می‌تواند با اعـدام و سرکوب به بقای خود ادامه دهد؟
استقلال کانون وکلای دادگستری؛ آرمانی تاریخی – شماره ۳
زندان گسگر محله رودسر، نقض حقوق انسانی و شرایط ناگوار زندانیان
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر