۶ اسفند, ۱۴۰۳دسته‌بندی زنان زندانی
معلم زندانی معصومه عسگری، از بیماری‌های مزمن و مشکلات جسمی در رنج است اما مقامات زندان اوین وی را از رسیدگی‌های پزشکی محروم کرده‌اند
کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۶ اسفند‌ماه ۱۴۰۳ – زندانی سیاسی معصومه عسگری، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، به ۳سال زندان محکوم شده است. اتهامات مطروحه علیه وی در دادگاه عبارتند از: همکاری با گروه‌های ضد نظام و عضویت در گروه‌های مخالف نظام.
پیش از این در آذرماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی معصومه عسگری به دستور مقامات زندان اوین، از دسترسی به خدمات پزشکی محروم شده بود. معلم زندانی معصومه عسگری، از بیماری‌های مزمن و مشکلات جسمی در رنج است اما مقامات زندان اوین وی را از رسیدگی‌های پزشکی محروم کرده‌اند.
معلم زندانی معصومه عسگری، از مردادماه ۱۴۰۳، توسط ماموران اطلاعات بازداشت و پس از پایان بازجویی به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود.
معلم زندانی معصومه عسگری دارای یک فرزند و سرپرست خانواده است. خانم معصومه عسگری به بیماری‌های مختلف از جمله دیابت، ناراحتی کلیوی و کبد، و بیماری اعصاب و روان مبتلاست.
از سوی دیگر پای وی از چند نقطه شکسته و مورد جراحی قرار گرفته و این عامل نیز مزید بر بیماری های وی شده است.
این معلم زندانی سیاسی در تاریخ ۱۱ مرداد ماه ۱۳۹۷، در جریان تجمعات اعتراضی معلمان توسط ماموران امنیتی بازداشت و پس از انتقال به بند زنان زندان قرچک ورامین، چند روز بعد آزاد شد.
معصومه عسگری در آذرماه سال ۹۷ مجددا بازداشت و به مدت یک ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین تحت بازجویی قرار داشت.
خانم عسگری در تاریخ ۲۹ بهمن ۹۸ ، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی به ۵ سال زندان محکوم شد.
روز چهارشنبه اول دی ماه ۱۴۰۰، مسئولان زندان اوین خانم عسگری را برای ملاقات با سرپرست دادسرای اوین احضار کردند ولی به جای ملاقات او را به زندانی فردیس کرج (کچویی) منتقل کرده بودند.
حمایت از وکلای در معرض خطر در ایران – شماره ۷؛ جان محمد نجفی وکیل دادگستری در خطر است
زندانی سیاسی بهروز احسانی، رد اعاده دادرسی توسط دیوان عالی، افزایش خطر اعدام
بازداشت معترضان به وضعیت موجود در ایران مانند معصومه عسگری نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بین‌المللی است. این قوانین بین‌المللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شده‌اند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 19 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:
ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 21 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 7 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده 10 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 14 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر