۱۷ بهمن, ۱۴۰۳دسته‌بندی زنان زندانی
پریسا کمالی بیماری تیروئید فعال داشته و نیاز به داروهای خاص بیماری‌اش دارد. اما مسئولان زندان به بهانه‌های مختلف او را از دسترسی به داروها محروم کرده‌اند
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۱۷ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ – زندانی سیاسی پریسا کمالی هم اکنون از دسترسی به داروهای مورد نیاز در زندان اصفهان محروم است. به گزارش منبع مطلع، پریسا کمالی بیماری تیروئید فعال داشته و نیاز به داروهای خاص بیماری‌اش دارد.
مسئولان زندان به بهانه‌های مختلف او را از دسترسی به داروها محروم کرده و داروهایش را به او نمی‌دهند. با وجود اینکه وی نیاز دارد نزد پزشک معالج برود، اما به او اجازه و امکان اعزام به بیمارستان و یا مراکز درمانی داده نمی‌شود.
پریسا کمالی، متولد ۱۳۶۵، متاهل، دانشجوی رشته جغرافیا، اهل و ساکن یزد است.
او در روز ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳، در اصفهان بازداشت و به زندان دولت آباد اصفهان منتقل شد. پس از طی دوران بازجویی، توسط قاضی توکلی محاکمه شد.
قاضی توکلی، پریسا کمالی را به اتهام «اقدام به تخریب اموال عمومی، تبلیغ علیه نظام و عضویت در مجاهدین خلق» به ۶ سال زندان محکوم کرد. پس از تسلیم به رای این حکم به ۳ سال و نیم تبدیل شد.
خانم پریسا کمالی یک پرونده نیز در دادگاه یزد دارد که در آن بلاتکلیف است.
زندان وکیل‌آباد مشهد، افشای شرایط دهشتناک زندان توسط یک زندانی
داریوش صاعدی ۱۱ ماه بلاتکلیفی در دستگرد اصفهان
محرومیت پریسا کمالی از رسیدگی پزشکی نقض چندین اصل مهم در قوانین حقوق بشری بین‌المللی است. این عمل با موارد زیر مغایرت دارد:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر: که به صراحت بیان می‌کند هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتار یا مجازات‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. عدم ارائه مراقبت‌های پزشکی می‌تواند نوعی رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز تلقی شود.
ماده 10 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
این ماده تأکید می‌کند که با تمامی افرادی که از آزادی‌شان محروم شده‌اند، باید به صورت انسانی و با احترام به کرامت ذاتی آنها رفتار شود. محرومیت از مراقبت پزشکی، مغایر با این ماده است.
قوانین استاندارد حداقل رفتار با زندانیان (قوانین نلسون ماندلا): این قوانین که توسط سازمان ملل متحد تدوین شده‌اند، به صراحت بیان می‌کنند که زندانیان باید به خدمات درمانی مناسب دسترسی داشته باشند و شرایط بهداشتی و درمانی زندان‌ها باید استانداردهای لازم را داشته باشد.
محرومیت از خدمات پزشکی به عنوان شکلی از شکنجه یا رفتار غیرانسانی در بسیاری از اسناد حقوق بشری محکوم شده و نقض کرامت انسانی افراد به شمار می‌رود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر