۱۸ بهمن, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
پیش از این شعبه دوم دادگاه انقلاب ایلام به ریاست قاضی رجب محمدی، زندانی سیاسی وحید چاوران را به ۱۲سال زندان و تبعید به زاهدان محکوم کرده بود
کانون حقوق بشر ایران، پنجشنبه ۱۸ بهمن‌ماه۱۴۰۳ – حکم ۱۲سال زندان و تبعید به زاهدان وحید چاوران در دادگاه تجدید نظر تایید شد. پیش از این در دیماه ۱۴۰۲، شعبه دوم دادگاه انقلاب ایلام به ریاست قاضی رجب محمدی، زندانی سیاسی وحید چاوران را به ۱۲سال زندان و تبعید به زاهدان محکوم کرده بود. دادگاه تجدیدنظر علاوه بر تایید حکم قبلی تایید کرد که مدت زندان در زاهدان و بدون امکان معاشرت بایستی سپری شود.
دستگیری توسط ماموران امنیتی
ماموران امنیتی در فروردین ماه ۱۴۰۲ به منظور دستگیری وحید چاوران به منزل وی یورش بردند. آنها قصد دستگیری وی را داشتند که با هوشیاری وی این اقدام ناکام ماند. وی روز جمعه ۲تیرماه ۱۴۰۲ حین خروج از کشور دستگیر و پس از مدتی به بازداشتگاه اداره اطلاعات ایلام منتقل شد.
مسعود بیدریغ، نه به اعدام منوچهر فلاح
اعدام یک زندانی در زندان پارسیلون خرم‌آباد
زندانی سیاسی وحید چاوران به محض بازداشت تحت شکنجه‌های روحی و جسمی جهت گرفتن اعتراف اجباری قرار گرفت. ماموران اطلاعات پس از مدتی وی را به زندان مرکزی ایلام منتقل کردند.
وی در تیرماه و شهریور ماه ۱۴۰۲ در اعتراض به شکنجه در بازداشتگاه اطلاعات ایلام و تداوم بازداشت خود دست به اعتصاب غذا زده بود. وحید چاوران از زمان دستگیری و بازجویی از حق داشتن وکیل محروم بوده است. مسئولین زندان به منظور تحت فشار قرار دادن وی ملاقات او با خانواده‌اش را ممنوع کرده‌اند.
۳ زندانی سیاسی وحید چاوران، محمد حسین حاصلی و ناصر رضایی پیش از این در اعتراض به بلاتکلیفی اقدام به دوختن لب‌های خود کرده بودند.
زندانی سیاسی وحید چاوران، کوهنورد و فعال مدنی اهل سراب باغ از توابع شهرستان آبدانان است که در اعتراضات سراسری چندین مرتبه توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود.
پنجشنبه ۱۱ خردادماه ۱۴۰۲، مردم آبدانان در اعتراض به قتل یک جوان اهل آبدانان، بامشاد سلیمانخانی و دستگیری دو تن از جوانان این شهر، محمد دانیالی و ناصر رضایی اقدام به اعتصاب و اعتراض کردند.
صبح روز پنجشنبه ۱۱ خرداد ماه ۱۴۰۲، طبق فراخوان قبلی کسبه شهر آبدانان در اعتراض به قتل حکومتی بامشاد سلیمانخانی اعتصاب کردند.
همچنین در شامگاه پنجشنبه مردم آبدانان با شعارهای مرگ بر خامنه ای و مرگ بر دیکتاتور اقدام به تظاهرات ضدحکومتی کردند.
بیش از ۵۰ ماشین ضد شورش برای مقابله با جوانان آبدانان حاضر شدند. ولی مردم خیابان اصلی شهر را در دست گرفتند.
بر اساس گزارشات و فیلم های منتشر شده، چندین دستگاه ماشین یگان ویژه توسط مردم تخریب و به آتش کشیده شد.
ماموران انتظامی اقدام به شلیک گلوله و گاز اشک آور کردند و تعقیب و گریز در خیابان های شهر آبدانان جریان دارد.
صدای تیراندازی در خیابان های شهر شنیده می شود و بر اساس گزارشی تعدادی از مردم مجروح و راهی بیمارستان ها شدند.
لازم به ذکر است که در روز سوم خردادماه ۱۴۰۲، بامشاد سلیمانخانی جوان ۲۱ ساله، دانشجوی رشته مکانیک اهل آبدانان با سردرد به خانه بازگشت. نیمه های شب در شرایط وخیم جسمی به بیمارستان منتقل شد.
در معاینات اولیه مشخص شد که کتف و دو دنده او شکسته و آثار ضرب و جرح و زخم ناشی از خاموش کردن سیگار روی دست او مشاهده می شود.
بامشاد سلیمانخانی در روز ۷ خردادماه ۱۴۰۲، در بیمارستان جان باخت.
خانواده او مرگ او را قتل توسط حکومتی دانستند.
امروز پنجشنبه ۱۱ خردادماه ۱۴۰۲، مراسم شب هفت او با حضور گسترده نیروهای امنیتی و لباس شخصی برگزار شد.
در این مراسم پدر بامشاد، رژیم ایران را مسئول قتل فرزندش اعلام کرد.
بازداشت معترضان به وضعیت موجود در ایران نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بین‌المللی است. این قوانین بین‌المللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شده‌اند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 19 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:
ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 21 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 7 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده 10 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 14 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر