۱۳ بهمن, ۱۴۰۳دستهبندی گزارش ویژه
گزارش جامع از شرایط اسفبار زندان بندرعباس و شیوع بیماریهای پوستی میان زندانیان
زندان بندرعباس نمونهای از شرایط وخیم و غیرقابل قبول زندانهای ایران است. نبود امکانات بهداشتی و درمانی، کیفیت پایین غذا، تراکم بیش از حد زندانیان، و ناامنی جانی، از جمله مشکلاتی هستند که زندانیان با آنها دست به گریبان هستند.
شرایط بهداشتی و امکانات زندان بندرعباس در وضعیت بحرانی قرار دارد و گزارشها از شیوع گسترده بیماریهای پوستی میان زندانیان حکایت میکند. این بیماریها به دلیل نبود حداقل امکانات بهداشتی، کیفیت پایین غذا، و عدم رسیدگیهای پزشکی در این زندان شیوع یافته است و بسیاری از زندانیان را با مشکلات جدی مواجه کرده است.
کیفیت پایین غذا و بهداشت نامناسب
یکی از مهمترین دلایل شیوع بیماریهای پوستی در زندان بندرعباس، کیفیت بسیار پایین غذا و نبود امکانات بهداشتی است. زندانیان بهطور مرتب از پتوها و ملافههای کثیف استفاده میکنند که اغلب ماهها شسته نمیشوند. به گفته یکی از زندانیان: «ما مجبوریم از ملحفهها و پتوهایی استفاده کنیم که بوی تعفن میدهند. هیچ برنامهای برای نظافت یا تعویض این اقلام وجود ندارد و همین مسئله باعث شده که بیماریهای پوستی در میان زندانیان شایع شود.»
وی ادامه داد: «کیفیت نامناسب غذا، پتو و ملافه های کثیف و عدم رسیدگی به وضعیت بهداشت باعث شده تا بسیاری از زندانیان به بیماری های پوستی مبتلا شوند.»
علاوه بر این، غذاهایی که به زندانیان داده میشود، کیفیت بسیار پایینی دارند و از نظر تغذیهای نیز فاقد ارزش لازم هستند. این غذاها نه تنها نیازهای تغذیهای زندانیان را برطرف نمیکنند، بلکه موجب تضعیف سیستم ایمنی بدن آنان و افزایش احتمال ابتلا به بیماریها میشوند.
تراکم بیش از حد و کفخوابییکی دیگر از معضلات جدی زندان بندرعباس، تراکم بیش از حد زندانیان است. به دلیل نبود فضای کافی، بسیاری از زندانیان مجبور هستند کف زمین یا در راهروها بخوابند. این وضعیت غیرانسانی، علاوه بر ایجاد ناراحتیهای جسمی، زمینهساز شیوع بیماریهای مختلف، از جمله بیماریهای پوستی، شده است. یک منبع مطلع در این زمینه گفت: “تعداد زندانیان به حدی زیاد است که حتی فضای کافی برای خوابیدن هم وجود ندارد. بسیاری از زندانیان مجبورند در شرایط غیر بهداشتی کف زمین بخوابند که این وضعیت باعث ایجاد زخمهای پوستی و عفونتهای جدی شده است.”
مشکلات دسترسی به خدمات درمانی
وضعیت درمانی در زندان بندرعباس به شدت نگرانکننده است. درمانگاه زندان به دلیل کمبود امکانات و دارو، تنها به موارد اورژانسی رسیدگی میکند. زندانیان بیمار معمولاً نمیتوانند به خدمات درمانی دسترسی داشته باشند، مگر آنکه توانایی پرداخت رشوه یا برخورداری از روابط خاص را داشته باشند. یکی از زندانیان در این رابطه گفت: “درمانگاه زندان حتی داروهای اولیه مانند قرصهای حساسیت یا کرمهای پوستی را در اختیار ندارد. برای موارد غیر اورژانسی هیچ رسیدگی انجام نمیشود و زندانیان بیمار به حال خود رها میشوند.”
این کمبود امکانات درمانی باعث شده است که زندانیان در برابر بیماریها به شدت آسیبپذیر شوند و در بسیاری از موارد بیماریهای ساده نیز به عوارض جدی و حتی مرگ منجر شوند. برخی از زندانیان به دلیل عدم دسترسی به درمان به موقع، جان خود را از دست دادهاند.
ناامنی و خشونت در زندان
علاوه بر مشکلات بهداشتی و درمانی، زندانیان زندان بندرعباس با مشکلات امنیتی جدی نیز مواجه هستند. گفته میشود برخی از زندانیان که مورد حمایت مسئولان زندان هستند، با ایجاد درگیری و خشونت، فضای ترس و وحشت را در بندها حاکم کردهاند. این زندانیان که از سوی مقامات زندان به استخدام درآمدهاند، به هر گونه اعتراض یا انتقادی با خشونت پاسخ میدهند.
یکی از منابع مطلع در این رابطه گفت: “هرگاه درگیری یا خشونتی در بندها رخ میدهد، افسران نگهبان به عمد با تأخیر وارد عمل میشوند و تنها پس از گذشت یک ساعت یا بیشتر اقدام میکنند. این تأخیر عمدی، امنیت جانی زندانیان را به شدت تهدید میکند و بسیاری از آنان در هراس از کشته شدن، مجبور به سکوت هستند.”
شیوع بیماریهای ناشناخته در سایر زندانها
مشکلات بهداشتی و درمانی محدود به زندان بندرعباس نیست و گزارشهای مشابهی از سایر زندانهای کشور نیز منتشر شده است. به عنوان مثال، در سال ۱۴۰۲، چندین بیماری ناشناخته در زندان مرکزی کرج شیوع پیدا کرد. زندانیان بند ۶ این زندان به یک بیماری پوستی مبتلا شدند که به سرعت در کل بند شیوع یافت. مسئولان زندان هیچ اقدامی برای کنترل این بیماری انجام ندادند و حتی داروهای ساده نیز در اختیار زندانیان قرار نگرفت.
یکی از زندانیان زندان مرکزی کرج در این زمینه گفت: “ما حتی برای درمان بیماریهای ساده مانند حساسیت یا مشکلات پوستی نمیتوانستیم دارویی تهیه کنیم. مسئولان زندان هیچ توجهی به وضعیت ما نداشتند و ما مجبور بودیم با این شرایط دست و پنجه نرم کنیم.”
درخواست برای اقدامات فوری
کانون حقوق بشر ایران، بارها نسبت به وضعیت بحرانی زندانهای ایران هشدار داده است. نبود نظارت، سوءمدیریت، و عدم رعایت حداقل استانداردهای بهداشتی و انسانی باعث شده است که زندانها به شکنجهگاههایی برای زندانیان تبدیل شوند. کانون حقوق بشر ایران، از نهادهای بینالمللی درخواست دارد که به بحران زندانها در ایران توجه کنند و برای پایان دادن به این وضعیت غیرانسانی اقدامات لازم را انجام دهند. تاکید میشود، شرایط کنونی زندانها در ایران، نه تنها با استانداردهای بینالمللی مغایرت دارد، بلکه نقض آشکار حقوق اولیه انسانی زندانیان محسوب میشود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر