طرح «قاضی در مدرسه» در چارچوب سند موسوم به «تحول قضایی» معرفی میشود، اما محتوای ارائهشده نشان میدهد که بخش مهمی از این برنامه به کنترل ذهنی و رفتاری نسل نوجوان در حوزه فضای مجازی اختصاص دارد
اعدام ۵زندانی در نوشهر، قوچان، سنندج، اسفراین و گناباد
افزایش آمار اعدامها در ایران همزمان با گسترش اعتراضات مردمی، بیانگر استفاده حاکمیت از ابزار سرکوب برای حفظ کنترل بر جامعهای است که خواستار اصلاحات بنیادی است
اعتصاب غذای زندانیان زندان مرکزی کرج در واکنش به انتقال ۶ زندانی محکوم به اعدام به سلول انفرادی
اعتراض اخیر در زندان مرکزی کرج، جدا از تلاش فردی زندانیان برای نجات جان همبندیهایشان، ادامه موج اعتراضاتی است که طی ماههای گذشته در زندانهای کشور شکل گرفت
آغاز شمارش معکوس اعدام؛ انتقال ناگهانی محکومان به انفرادی
تمام چهار زندانی منتقلشده از محکومان پروندههای مرتبط با مواد مخدر هستند؛ حوزهای که طی ماههای اخیر اعدامها در آن با سرعت و شدت قابلتوجهی افزایش یافته است
وحید مولایی؛ بازداشت و بلاتکلیفی زندانی سیاسی محبوس در بند میثاق لاکان رشت
وحید مولایی که از زمان انتقال به زندان نه اجازه تماس و ملاقات منظم داشته و نه از وضعیت حقوقی خود آگاه شده، در شرایطی کاملاً مبهم و بدون تعیین تکلیف در این بند امنیتی نگهداری میشود
ممانعت از درمان سیامک امینی زندانی سیاسی؛ امتناع از پوشیدن لباس زندان بهانه جدید برای تشدید فشارها
رفتار مقامات زندان اوین با سیامک امینی، شامل عدم اعزام پزشکی، محرومیت از دارو و اجبار به پوشیدن لباس زندان، مصداق آشکار نقض حقوق بنیادین زندانیان است
انتقال زینب حزباپور به زندان سپیدار جهت اجرای حکم ۱۵ سال زندان؛ تشدید فشارهای امنیتی بر خانواده مسعود جامعی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام
زینب حزباپور پیشتر در پروندهای امنیتی توسط دادگاه انقلاب به اتهام «عضویت در گروههای باغی» به ۱۵ سال حبس محکوم شده بود. ناهید جامعی، دختر ۲۴ ساله این زندانی سیاسی نیز از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز به ۱۲ سال حبس محکوم شده است
اعدام ۱۳ زندانی در تایباد، بهبهان، ساری، فردوس، ماهشهر، بوکان، بجنورد، بوشهر، دامغان، رشت و اصفهان
افزایش بیرویه اعدامها در ماههای اخیر بیانگر تشدید بحران درونی نظام سیاسی و ناتوانی آن در پاسخ به مطالبات مردمی برای تغییر و آزادی است
صدور حکم اعدام برای رامین زله؛ ۵۰۸ روز بازداشت، دادگاه چند دقیقهای و محرومیت کامل از حقوق اولیه
رامین زله در هیچ یک از مراحل بازداشت، بازجویی و حتی پس از پایان بازجوییها اجازه دسترسی به وکیل تعیینی نداشته است
مریم گرجی تهدید مرگ به دلیل بیماری در زندان اوین؛ بیاعتنایی قضایی به حکم عدم تحمل کیفر
مریم گرجی سابقه عمل جراحی روده دارد و بخشی از روده او مصنوعی است. او اکنون با دردهای شدید شکمی روبهروست و نیاز به رژیم غذایی تخصصی دارد؛ رژیمی که در زندان مطلقاً قابل تهیه نیست
احضار سامان و داوود حرمت نژاد به زندان شیبان اهواز پس از صدور احکام قطعی حبس
سامان و داوود حرمت نژاد در روز ۲۶ خرداد ۱۴۰۲ به همراه فرشاد اعتمادیفر در روستای پیچاب از توابع شهرستان باشت بازداشت شدند
روز جهانی حقوق بشر؛ ایران رکوردار اعدام در جهان با فاصله بسیار زیاد
از منظر حقوق بشری، آنچه در رخ میدهد، نه صرفاً اجرای یک مجازات قضایی، بلکه نقض گسترده و سیستماتیک حق بنیادین حیات بوده است؛ حقی که در اسناد بینالمللی همچون «میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی» بهصراحت بهعنوان یکی از اساسیترین حقوق انسانی شناخته میشود
اعدام ۱۲ زندانی از جمله یک زن، در مشهد، ملایر، شهرکرد، رشت، مهاباد، شیراز، سبزوار، چابهار و کاشمر
تحلیلهای میدانی نشان میدهد حکومت در واکنش به استمرار اعتراضات مردمی، سیاست اجرای گسترده اعدامها را برای ایجاد رعب و بازدارندگی در پیش گرفته است
پیام تشکر پدر و مادراحسان فریدی دانشجوی زندانی سیاسی محکوم به اعدام
احسان فریدی: کسانی که در زیر سایه سنگین سرکوب و بیعدالتی، فریاد را انتخاب کرده، و همچنان مشعل آگاهی را روشن نگه داشتند
نقض حکم اعدام وریشه مرادی؛ ارجاع پرونده زندانی سیاسی برای رسیدگی مجدد
پرونده وریشه مرادی نمونهای روشن از نگرانیهای گسترده درباره نقض حقوق بشر، دادرسی ناعادلانه و فقدان استانداردهای قانونی در رسیدگی به پروندههای امنیتی در دیکتاتوری حاکم بر ایران است
روز جهانی حقوق بشر؛ بررسی وضعیت اسفناک حقوق زنان در ایران
نقض حقوق بشر و سرکوب زنان در ایران ماهیتی سیستماتیک، نهادینه و مستمر دارد. نهادهای حکومتی در سطوح مختلف، از دستگاه قضایی تا نیروهای امنیتی، در بازتولید این سرکوب نقش مؤثر ایفا میکنند
اعدام ۱۳ زندانی در بیرجند، اهواز، یزد، جیرفت، بم، برازجان، ایلام و خواف
موج جدید اعدامها در ایران نتیجهی مستقیم اعتراضات و مطالبات فزاینده مردم برای آزادی و عدالت است. حکومت با تشدید سرکوب تلاش دارد از گسترش نارضایتی جلوگیری کند
احکام سنگین علیه معلمان کردستان؛ موج تازه برخورد با فعالان صنفی
تشدید فشارها بر معلمان؛ صدور احکام اخراج، انفصال، تبعید و بازنشستگی اجباری
مرگ کاوه احمدزاده در زندان بوکان؛ یک پرونده دیگر در فهرست بلند مرگ در زندانهای دیکتاتوری حاکم بر ایران
پیکر کاوه احمدزاده پس از انتقال به پزشکی قانونی ارومیه، کالبدشکافی شد و روز دوشنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۴ بدون ارائه هیچ توضیح رسمی درباره علت مرگ به خانواده تحویل داده شد
تبدیل سهشنبههای نه به اعدام به گستردهترین کارزار ضد اعدام در کشور + عکسها و کلیپها
گسترش تجمعات هفتگی در دهها شهر، حضور پررنگ خانوادههای دادخواه و برجستهشدن پرونده دانشجویان محکوم به اعدام، کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» را به محور اصلی اعتراضات تبدیل کرده است
تأیید مجدد حکم اعدام برای شش زندانی سیاسی؛ نگرانیها درباره نقض جدی حقوق دادرسی عادلانه
وکلای این شش زندانی سیاسی در ابتدای دادرسی تأکید کرده بودند که پرونده موکلان آنها مشترک است و باید در یک جلسه واحد به آن رسیدگی شود. با وجود این درخواست و بدون ارائه توضیح حقوقی، دادگاه تصمیم گرفت جلسات جداگانه و بسیار کوتاهی برای هر یک از آنها تشکیل دهد؛ جلساتی که بنا بر گزارشها تنها چند دقیقه به طول انجامید
نود و هشتمین هفته کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در ۵۵ زندان
در این هفته، یکی از متعهدترین وکلای دادخواه، خسرو علیکردی، از همراهان کارزار «سهشنبههای نه به اعدام»، وکیل بازداشتشدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و پناه خانوادههای دادخواه به نحو مشکوکی درگذشت. این ضایعه بزرگ را به جامعه وکلای آزادیخواه، به عموم دادخواهان و به خانواده و دوستان و همکاران او صمیمانه تسلیت میگوییم
روز جهانی حقوق بشر؛ بررسی آزادی بیان و حقوق اقلیتها
روز جهانی حقوق بشر یادآور این واقعیت است که آزادی، برابری و کرامت انسانی ارزشهایی جهانی هستند و نمیتوان آنها را با توجیهات امنیتی نقض کرد
انتقال یونس آزادبر بیمار به بند میثاق زندان لاکان؛ نگرانیها درباره خطر جانی این فعال کارگری افزایش یافت
وخامت شدید وضعیت جسمانی یونس آزادبر در زمان ورود به زندان، پایینبودن توان درمانی بهداری لاکان و سابقه بیماریهای جدی قلبی، موجی از هشدارها درباره تهدید سلامت و جان این فعال کارگری ایجاد کرده است
اعدام ۱۱ زندانی در ساوه، کرمان، دورود، زنجان، رشت، گرگان، اصفهان، نیشابور و کاشان
رشد نگرانکننده اعدامها ارتباط مستقیم با فضای ملتهب اجتماعی و جنبشهای آزادیخواهانه دارد؛ امری که از ترس حاکمیت از گسترش اعتراضات ناشی میشود
صدور حکم اعدام کریم خجسته؛ افزایش نگرانیها درباره روند دادرسی و شفافیت پرونده
حکم اعدام زندانی سیاسی کریم خجسته پس از ماهها بلاتکلیفی به او اعلام شد؛ اتهام «بغی» بدون ارائه مستندات شفاف مطرح شده و روند پرونده با انتقادهای گسترده درباره مغایرت با اصول دادرسی عادلانه مواجه است
وخامت حال آیدا نجف لو پس از جراحی ستون فقرات؛ بیتوجهی مستمر مسئولان زندان به هشدارهای پزشکی
ادامه نگهداری آیدا نجف لو در شرایط فعلی از سوی حاکمیت، بنا بر نظر پزشکان، میتواند خطر فلج دائمی و آسیب غیرقابل جبران ایجاد کند
زندان ایرانشهر؛ بحران سلامت همزمان با روند اجباری انتقال زندانیان رأیباز به زندان مرکزی زاهدان
تجمع روزانه صدها زندانی در یک سوله بسته و بدون تهویه در زندان ایرانشهر، خطر شیوع گسترده بیماریهای فصلی را تشدید کرده است
وخامت وضعیت جسمانی علی حلفی در زندان شیبان؛ بیتوجهی مسئولان به خطرات جانی یک زندانی سیاسی
همزمان با وخامت حال علی حلفی، گزارشها از تشدید بحران بهداشتی در زندان شیبان حکایت دارد. این زندان که بیش از چهار هزار زندانی را در خود جای داده، طی روزهای اخیر با گسترش گسترده ویروس آنفولانزا مواجه شده است
روند ناعادلانه پرونده احسان فریدی؛ بیانیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشجوی ۲۲ ساله زیر حکم اعدام
دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در بیانیهای رسمی نسبت به نقض حق دادرسی عادلانه و وضعیت پرونده احسان فریدی هشدار دادند
دانشگاه زیر آتش؛ روایت تداوم یورش علیه دانشگاه و دانشجویان
در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، دانشگاهها بار دیگر به یکی از اصلیترین صحنههای اعتراض و مقاومت در کشور تبدیل شدند. در این دوره، حضور گستردهی دانشجویان در تجمعات اعتراضی باعث شد فشارهای امنیتی به شکل قابلتوجهی افزایش یابد
کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۱۷ آذرماه ۱۴۰۴ – در دوران دیکتاتوری پهلوی، دانشگاهها یکی از مهمترین پایگاههای فکری و سیاسی جامعه بودند. بسیاری از دانشجویان و استادان در خط مقدم مبارزه برای آزادی، عدالت و حقوق مردم قرار داشتند. دانشگاهها فقط محل درس و تحقیق نبودند، بلکه بهعنوان فضایی برای گفتوگو، اظهار نظر و شکلگیری جریانهای سیاسی عمل میکردند. به همین دلیل، در نگاه مردم و فعالان سیاسی آن دوره، دانشگاه «سنگر آزادی» به شمار میرفت و نقش مهمی در شکلدهی به جنبشهای اجتماعی داشت.
بعد از انقلاب ۵۷، حکومت جدید به سرعت دریافت که دانشگاهها میتوانند محل رشد فکرهای مستقل و منتقد باشند. خمینی از همان سالهای آغازین انقلاب بارها گفت که بسیاری از مشکلات کشور از دانشگاهها و دانشگاهیان ناشی میشود. همین نگاه باعث شد که در سال ۵۹ دستور «انقلاب فرهنگی» صادر شود. این دستور تنها یک تغییر ساده نبود؛ بلکه برنامهای سازمانیافته برای تصفیه دانشگاهها از استادان و دانشجویانی بود که بهنظر حکومت «وابسته» یا «نامطلوب» شناخته میشدند. هدف اصلی این بود که دانشگاهها به محیطهایی کاملاً همسو با حکومت تبدیل شوند و هر نوع جریان فکری متفاوت حذف شود.
در جریان این انقلاب فرهنگی، نیروهای حکومتی به دانشگاهها یورش بردند. درگیریها در بسیاری از شهرها رخ داد و در نهایت حدود ۳۰ دانشجو کشته شدند. این درگیریها به تعطیلی بیش از سهساله دانشگاهها منجر شد؛ تعطیلیای که هدف آن بازسازی کامل فضای آموزشی و جایگزینی نیروهای مستقل با افراد مورد اعتماد حکومت بود. در دهه ۶۰ نیز فشارها ادامه یافت و بسیاری از دانشجویان مخالف حکومت دستگیر، زندانی یا حتی اعدام شدند. این دوره برای دانشگاهها یکی از تاریکترین زمانها بود.
کنترل شدید دانشگاهها در هراس از اعتراضات دانشجویی
پس از بازگشایی دانشگاهها در اواسط دهه ۶۰، حکومت تلاش کرد کنترل شدیدتری را اعمال کند. بسیاری از استادان منتقد اخراج شدند و دانشجویانی که استقلال فکری داشتند از دانشگاه کنار گذاشته شدند. در مقابل، نیروهای وابسته به حکومت، از جمله اعضای بسیج دانشجویی، در دانشگاهها حضور پررنگ پیدا کردند. با این حال، این فشارها نتوانست جلوی شکلگیری موجهای اعتراضی را بگیرد. جنبش دانشجویی بارها توانست فضای سکوت را بشکند. اعتراضات گسترده سالهای ۷۸، ۸۸، ۹۸ و بهویژه قیام ۱۴۰۱ نشان داد که دانشگاه همچنان یکی از قلبهای تپنده جامعه برای بیان اعتراضها و خواستههای مردم است.
تهاجم دوم ایادی حکومت پس از سرکوب قیام سراسری ۱۳۸۸ بود که دانشـجویان نقش اساسی در برپایی آن داشتند. سران حکومت با تصفیه و اخراج دانشـجویان و اساتید تلاش کردند که این سنگر آزادی را بار دیگر به اشغال خود درآوردند
در این سالها، جنبش دانشجویی حتی رادیکالتر و سیاسیتر شده است. دانشجویان با شعارهایی مثل «اصلاحطلب، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» مرزبندی خود را با تمام جناحهای حکومتی اعلام کردند.
قیام ۱۴۰۱ نیز نشان داد نقش دانشجویان چقدر پررنگ شده است؛ تعداد زیادی از آنان بازداشت شدند، زخمی شدند یا جان خود را از دست دادند. بسیاری از دانشگاهها به مراکز اصلی اعتراضها و اعتصابات تبدیل شدند.
در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، دانشگاهها بار دیگر به یکی از اصلیترین صحنههای اعتراض و مقاومت در کشور تبدیل شدند. در این دوره، حضور گستردهی دانشجویان در تجمعات اعتراضی باعث شد فشارهای امنیتی به شکل قابلتوجهی افزایش یابد.
در سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲، حکومت بار دیگر دست به اقدامهای گسترده زد تا دانشگاهها را تحت کنترل بیشتری قرار دهد. اخراج استادان خوشنام، تعلیق یا محرومیت از تحصیل دانشجویان منتقد، و اعمال محدودیتهای شدیدتر بخشی از این روند بود. بسیاری این موج جدید فشار را «سومین هجوم بزرگ» حکومت به دانشگاه میدانند؛ هجوم اول در سالهای ۵۹ و دوم پس از اعتراضات ۸۸، و اکنون موج سوم پس از قیام ۱۴۰۱.
با وجود همه این فشارها، اعتراضهای دانشجویی همچنان ادامه دارد. دانشگاهها بارها ثابت کردهاند که خاموشکردنی نیستند. در هر دوره تاریخی، دانشجویان و استادان آزادیخواه نقش مهمی در حفظ صدای اعتراض و دفاع از حقوق مردم داشتهاند. تجربه دههها نشان داده که حتی با وجود سرکوب گسترده، روح آزادیخواهی در دانشگاهها زنده میماند و نسلهای تازه این مسیر را ادامه میدهند.
با وجود همه فشارهای امنیتی و سرکوب سازمانیافته، اعتراضهای دانشجویی همچنان پابرجاست. دانشگاهها در ایران بارها ثابت کردهاند که خاموشکردنی نیستند و هرگز نمیتوان آنها را از نقش تاریخیشان در دفاع از آزادی و عدالت جدا کرد.
در هر برهه از تاریخ معاصر، دانشجویان و استادان آزادیخواه با وجود تهدید، بازداشت، اخراج و شکنجه، صدای اعتراض مردم را زنده نگه داشتهاند و در خط مقدم مطالبهگری ایستادهاند.
این روح مقاومت تنها به دانشگاهها محدود نیست؛ بسیاری از زندانیان سیاسی که روزی در همین محیطهای علمی برای آزادی و حقوق مردم مبارزه کردند، امروز با احکام سنگین یا حتی حکم اعدام در زندانهای دیکتاتوری حاکم زندانی هستند. جوانانی که به جرم اعتراض، آگاهیبخشی یا مشارکت در جنبشهای مردمی بازداشت شدهاند، اکنون با خطر مرگ روبهرو هستند؛ اما ایستادگی و شجاعت آنها همچنان الهامبخش نسل جدید دانشجویان است.
نسل امروز دانشگاهها با نگاه به سرنوشت این زندانیان، بیش از هر زمان دیگری میداند که آزادی بهایی دارد و سکوت، تنها راه را برای گسترش سرکوب هموار میکند. به همین دلیل، علیرغم تمام محدودیتها، شعله آزادیخواهی در دانشگاهها روشن مانده و نسلهای تازه این مسیر دشوار اما ضروری را ادامه میدهند.
در زیر اسامی برخی از این زندانیان به منظور ارج نهادن به مبارزه و مقاومتشان آمده است:
وحید بنیعامریان فوق لیسانس مدیریت
سید محمد تقوی لیسانس گرافیک
زهرا شهباز طبری فوق لیسانس مهندسی برق
اکبر دانشورکار مهندس عمران
پخشان عزیزی لیسانس مددکاری اجتماعی
بابک علیپور لیسانس حقوق
احسان فریدی دانشجوی مهندسی مکانیک
پویا قبادی مهندس برق
وریشه مرادی فارغالتحصیل دانشگاه کردستان
علیرضا مرداسی لیسانس
حامد ولیدی مهندس عمران
یاد و نام دانشجویانی که در اعتراضات سراسری جان خود را فدای آزادی کردند، همچنان الهامبخش نسل امروز دانشگاه است. جانباختگانی همچون ندا آقاسلطان، محمد شهبخش، امیرحسین صادقی، علیرضا کریمی، نوید بهبودی مهویزانی، امید زارع مؤیدی، دنیا فرهادی، رضا اسماعیلزاده، محمدحسن ترکمان، آرشام ابراهیمی، کیمیا مقدسی، پیمان جاسمی، نوید بادپا، شهاب هاشمی، مریم قربانی پور، سینا فیروزآبادی، سینا علیشاهی، علیاصغر قورت بیگلو، مریم السادات آروین، ادریس غریبزاده، ارشاد رحمانیان، بهزاد و ابراهیم احمدپور سامانی، بهناز افشاری امین،
محمد طاهری، پریسا عسگری، حسینعلی کیاکجوری، مهرشاد شهیدی نژاد منفرد طهرانی، بامشاد سلیمانخانی، امیرحسین رومیانی نظری، آیلار حقی ملکی، یاسر نارویی و دیگر نامدارانی که درس و تحصیل را رها کردند تا در کنار مردم برای آزادی بجنگند. آنان با حضور در خیابانها فریاد «مرگ دیکتاتور» سر دادند و به نمادهایی از شجاعت و مقاومت تبدیل شدند. یاد این دانشجویان نهتنها در دل خانوادهها و دوستانشان زنده است، بلکه همچون چراغی مسیر مبارزه نسلهای بعد را روشن میکند؛ مسیری که برای تحقق آزادی، عدالت و حقوق انسانی همچنان ادامه دارد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
