مرگ ناگهانی افسر نیروی انتظامی سروان منصور دحیمی پس از بازداشت امنیتی، پرسشهای جدی درباره وضعیت بازداشتگاهها و رعایت حقوق بنیادین انسانها برانگیخته است
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۲۲ آذرماه ۱۴۰۴ – سروان منصور دحیمی، افسر ۴۴ ساله نیروی انتظامی و شاغل در کلانتری ۳۰ اهواز، پس از حدود یک ماه بازداشت توسط سازمان حفاظت اطلاعات فراجا، در شرایطی جان باخت که خانواده و فعالان حقوق بشر، روایت رسمی درباره علت مرگ او را مشکوک میدانند. این حادثه بار دیگر موضوع شفافیت، پاسخگویی نهادهای امنیتی و وضعیت سلامت بازداشتشدگان را به کانون توجه افکار عمومی کشانده است.
بر اساس اطلاعات موجود، منصور دحیمی در تاریخ ۱۴ آبان ۱۴۰۴ توسط حفاظت اطلاعات فراجا در اهواز بازداشت شد. این بازداشت بدون ارائه توضیح روشن به خانواده انجام گرفت و تا پایان دوران بازداشت نیز علت دقیق آن به نزدیکان وی اعلام نشد. خانواده میگویند او در زمان بازداشت از سلامت کامل برخوردار بوده و هیچ سابقه بیماری زمینهای نداشته است.
منابع نزدیک به خانواده تأکید کردهاند که طی هفتههای نخست بازداشت، امکان تماس مؤثر یا دریافت اطلاعات درباره وضعیت پرونده و محل نگهداری وی فراهم نشده و همین موضوع نگرانیها را افزایش داده بود.
گزارشها حاکی از آن است که وضعیت جسمانی منصور دحیمی در دوران بازداشت بهتدریج رو به وخامت گذاشت. به گفته منابع مطلع، او چند روز پیش از انتقال به بیمارستان، از درد شدید و علائم جسمی نگرانکننده خبر داده و درخواست رسیدگی پزشکی کرده بود. با این حال، بنا بر این گزارشها، رسیدگی مؤثری صورت نگرفت.
سرانجام در ساعت ۵ بامداد روز ۲۰ آذر ۱۴۰۴، پس از تشدید علائم، او به بیمارستان منتقل شد؛ انتقالی که به گفته فعالان حقوق بشر، با تأخیر انجام شده و میتوانست در سرنوشت او تأثیر تعیینکننده داشته باشد.
طرح «قاضی در مدرسه»؛ آموزش یا زمینهسازی برای خبرچینی از دانشآموزان؟
انتقال احسان رستمی به سلول انفرادی پس از تفهیم اتهام بغی
مرگ در بیمارستان و ابهام در روایت رسمی
سروان منصور دحیمی بامداد جمعه ۲۱ آذر ۱۴۰۴، در حالی که دست و پایش با دستبند بسته بود، جان خود را از دست داد. پزشکی قانونی علت مرگ را «سکته قلبی و مشکلات کلیوی» اعلام کرده است. با این حال، فعالان حقوق بشر در اهواز این تشخیص را ناکافی و مشکوک میدانند و خواستار بررسی مستقل و شفاف شدهاند.
سکوت مقامات و نگرانی خانواده
منصور دحیمی متأهل و دارای سه فرزند بود. خانواده او اعلام کردهاند که نهتنها از علت بازداشت، بلکه از روند رسیدگی و شرایط نگهداری وی نیز بیاطلاع بودهاند. تا زمان تنظیم این گزارش، هیچ مقام رسمی از نیروی انتظامی یا نهادهای امنیتی توضیح شفافی درباره این مرگ ارائه نکرده است.
پرونده قتل سروان منصور دحیمی نشاندهنده نقض سیستماتیک حقوق انسانی در بازداشت، بهویژه حق سلامت، حق حیات و حق دادرسی منصفانه است.
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
حق حیات و امنیت شخصی؛ بیتوجهی به وضعیت جسمی بازداشتشده جان او را به خطر انداخت.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
ممنوعیت شکنجه و رفتار غیرانسانی؛ گزارشها از فشار و بیتوجهی عامدانه حکایت دارد.
ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
ممنوعیت بازداشت خودسرانه؛ خانواده از علت و مبنای قانونی بازداشت بیاطلاع بودهاند.
ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
حق رسیدگی عادلانه و علنی؛ نبود شفافیت و پاسخگویی، این حق را نقض کرده است.
مرگ منصور دحیمی، فارغ از جایگاه شغلی او، بار دیگر ضرورت پاسخگویی، نظارت مستقل و رعایت استانداردهای حقوق بشر در تمامی بازداشتگاهها را یادآور میشود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر