تفهم اتهام امنیتی «بغی» به احسان رستمی و انتقال او به انفرادی، نگرانیها درباره سرنوشت قضایی و سلامت این فعال فرهنگی را افزایش داده است
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۲۲ آذرماه ۱۴۰۴ – احسان رستمی، فعال فرهنگی، ناشر و مترجم، روز پنجشنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۴ در شعبه پنجم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۳۳ تهران به ریاست بازپرس جلایر، از بابت اتهام «بغی» مورد تفهیم اتهام قرار گرفت و ساعاتی بعد به یکی از سلولهای انفرادی زندان اوین منتقل شد. طرح این اتهام سنگین، که در قوانین کیفری میتواند به شدیدترین مجازاتها منجر شود، موجی از نگرانی را در میان خانواده، همکاران فرهنگی و فعالان حقوق بشر برانگیخته است.
بر اساس اطلاعات دریافتی، جلسه تفهیم اتهام احسان رستمی روز چهارشنبه ۱۹ آذر برگزار شده و او به ظن «عضویت در گروههای مخالف نظام» با اتهام بغی مواجه شده است. پس از پایان این جلسه، وی بدون اعلام جزئیات بیشتر درباره روند رسیدگی یا دسترسی به وکیل منتخب، به سلول انفرادی منتقل شده؛ اقدامی که معمولاً بهعنوان فشار مضاعف روانی بر متهمان سیاسی تلقی میشود
اتهام «بغی» از جمله شدیدترین عناوین اتهامی در پروندههای امنیتی محسوب میشود. در قوانین کیفری دیکتاتوری حاکم، این اتهام میتواند به مجازاتهایی چون اعدام یا دیگر مجازاتهای حدی منتهی شود. طرح چنین اتهامی علیه احسان رستمی، آن هم در مرحله بازپرسی، نگرانیها درباره سرنوشت پرونده او را تشدید کرده است؛ بهویژه آنکه تاکنون گزارشی رسمی از ادله اتهام یا مستندات حقوقی آن منتشر نشده است.
فعالان حقوقی تأکید میکنند که استفاده گسترده از عناوین کلی و سنگین امنیتی، بدون شفافسازی و رعایت تضمینهای دادرسی عادلانه، زمینه صدور احکام غیرمتناسب و جبرانناپذیر را فراهم میکند. در این پرونده نیز، ابهام در روند رسیدگی و فقدان اطلاعرسانی شفاف، پرسشهای جدی را درباره رعایت حقوق متهم ایجاد کرده است.
احسان رستمی در تاریخ ۲۹ مرداد ۱۴۰۴، همراه با چهار تن از اقوام و دوستانش، در جریان یورش همزمان نیروهای امنیتی به منازلشان در تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. خانواده او پیشتر از اعتصاب غذای تر این زندانی سیاسی خبر داده و نسبت به وضعیت جسمانی و سلامت او هشدار داده بودند. انتقال به سلول انفرادی در شرایطی که پیشتر نیز نگرانیهایی درباره سلامت وی مطرح شده بود، خطرات جدیتری را متوجه جان او میکند.
سلول انفرادی، بنا بر گزارشهای متعدد نهادهای حقوق بشری، میتواند آثار مخرب روانی و جسمی بر زندانیان داشته باشد؛ بهویژه زمانی که مدت آن نامشخص و بدون دسترسی کافی به خدمات پزشکی و ارتباط با خانواده باشد.
طرح «قاضی در مدرسه»؛ آموزش یا زمینهسازی برای خبرچینی از دانشآموزان؟
اعدام ۵زندانی در نوشهر، قوچان، سنندج، اسفراین و گناباد
فعالیتهای فرهنگی و ابهام در روند دادرسی
احسان رستمی در حوزه نشر، کتابفروشی و ترجمه فعالیت داشته و بهعنوان چهرهای فرهنگی شناخته میشود. همکاران او سابقه فعالیتهای فرهنگیاش را تأیید کردهاند و بازداشت وی را در تعارض با آزادیهای بنیادین فرهنگی و فکری میدانند. با این حال، تاکنون هیچ گزارشی از دسترسی او به وکیل مورد اعتماد یا توضیح رسمی درباره روند دقیق حقوقی پرونده منتشر نشده است.
ابهام در وضعیت وکیل، عدم شفافیت در مراحل بازپرسی و انتقال سریع به انفرادی، همگی از عواملی هستند که نگرانیها درباره نقض حقوق اساسی این زندانی سیاسی را افزایش دادهاند.
تفهیم اتهام سنگین، انفرادیسازی و فقدان دسترسی شفاف به وکیل، نمونههایی از نقض حقوق بنیادین احسان رستمی است.
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر
حق حیات، آزادی و امنیت شخصی؛ انتقال به انفرادی و تهدید مجازات مرگ، امنیت جانی متهم را به خطر میاندازد.
ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر
ممنوعیت بازداشت و توقیف خودسرانه؛ ابهام در دلایل بازداشت و ادامه نگهداری بدون شفافیت، مصداق بازداشت خودسرانه است.
ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر
حق دادرسی عادلانه و علنی؛ نبود اطلاعرسانی شفاف و عدم تضمین دسترسی مؤثر به وکیل، این حق را نقض میکند.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر
ممنوعیت رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز؛ نگهداری در سلول انفرادی میتواند مصداق رفتار غیرانسانی تلقی شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر