۲۶ فروردین, ۱۴۰۴دسته‌بندی گزارش ویژه
زندان اوین دارای چندین بند امنیتی و فوق امنیتی است که تحت نظارت نهادهای اطلاعاتی مختلف مانند سپاه پاسداران، وزارت اطلاعات، و حفاظت اطلاعات قوه قضاییه اداره می‌شوند
زندان اوین به عنوان نماد سیستم امنیتی و قضایی دیکتاتوری حاکم بر ایران، همواره محل نگهداری زندانیان سیاسی، عقیدتی، مدنی و سایر متهمان بوده است. آنچه در این گزارش مفصل خواهید خواند، حاصل روایت‌های مستقیم و اسناد متعدد از داخل زندان اوین است. این گزارش ابعاد مختلف از جمله ساختار امنیتی، شرایط انفرادی، بهداشت، درمان، تغذیه، رفتار با زندانیان، نقض حقوق زنان و موارد گسترده سوءاستفاده از زندانیان را بررسی می‌کند. هدف از این گزارش، ایجاد آگاهی عمومی، مستندسازی برای نهادهای حقوق بشری و درخواست برای اقدام فوری بین‌المللی است.
سلول انفرادی؛ ابزار شکنجه سیستماتیک
زندان اوین دارای چندین بند امنیتی و فوق امنیتی است که تحت نظارت نهادهای اطلاعاتی مختلف مانند سپاه پاسداران، وزارت اطلاعات، و حفاظت اطلاعات قوه قضاییه اداره می‌شوند.
یکم ـ بند فوق امنیتی دو الف
این بند زیر نظر سپاه پاسداران است و با قوانین قرون وسطایی و بدون هیچ چارچوب قانونی و در خفقان مطلق اداره می‌گردد.
تعداد زیادی سلول‌های مجردی فاقد سرویس بهداشتی بوده و در ابعاد بسیار کوچک ساخته شده اند که مجهز به دوربین مداربسته است و داخل سلول یک بلندگو وجود دارد که در زمان‌های معینی با صدای بلند اذان و گاها انواع دعاها پخش می‌شود.
زندانی در این سلول‌ها که فاقد تخت است تنها با سه پتوی به اصطلاح دولتی، از نوع بی کیفیت آن زیست غیرانسانی تحمیلی را طی می‌کند. استفاده از سرویس بهداشتی عمومی تنها سه بار در شبانه روز با چشم بند و همراهی زندانبان مجاز است. همین روش، اهرم فشار و ابرازی برای شکنجه جسمی زندانیانی است که نیازمند استفاده از سرویس بهداشتی در نوبت‌های بیشتر هستند.
ساعت‌های طولانی بازجویی که گاها به شش تا ده ساعت در روز می‌رسد و با چالش‌های روانی بسیار همراه است، آسیب جدی روحی و جسمی به زندانی وارد می‌کند.
تهدید به دستگیری نزدیکان و خانواده، فحاشی، ممانعت از هرگونه تماس با خانواده، تهدید به اعدام و احکام سنگین ، استفاده ابزاری از احساسات زندانی نسبت به فرزندان و در نهایت بازجویی فنی (استفاده از شکنجه و ضرب و شتم) مواردی است که در مدت بازداشت که گاها به شش ماه می‌رسد؛ تخریب غیرقابل جبرانی را به زندانی وارد می‌کند. عدم دسترسی مداوم به حمام (هفته ای یک بار)، استفاده اجباری از لباس زندان که بصورت اشتراکی (هفته ای یک دست) استفاده می‌شود، ممانعت از اصلاح موی سر و صورت، عدم بهره‌مندی از نور خورشید، قرار داشتن مدت زمان طولانی در سلول کوچک و صدای مداوم بلندگو ….همگی چیزی مرگ تدریجی زندانی را در بر ندارد .
در تمام مدت لامپ سلول روشن می‌باشد که منجر به بی قراری ذهنی و ایجاد ناهمگونی در ساعت خواب طبیعی بدن می‌شود.
در مسیرهای رفت و آمد به اتاق‌های مخوف بازجویی، در هواخوری، در توالت و در مسیر حمام، زندانی همیشه با چشم بند است.
زندانی از دسترسی به پزشک محروم است و چنانچه با وخامت حال مجبور بشوند او را به درمانگاه دو الف ببرند آنجا هم با «پزشک بازجو» مواجه می‌شود که بجای ویزیت و درمان به زندانی فشار می‌آورد که با بازجو همکاری کند!
موارد نقض قوانین حقوق بشری در زندان اوین را میتوان به صورت زیر برشمرد:
سلول‌هایی بسیار کوچک، بدون تخت، بدون توالت، با دوربین مداربسته
استفاده محدود از سرویس بهداشتی عمومی (سه بار در روز با چشم‌بند)
بلندگوهای داخلی با پخش مداوم اذان و ادعیه مذهبی جهت شکنجه روانی
بازجویی‌های طولانی مدت (۶ تا ۱۰ ساعت در روز) با انواع فشار روانی و فیزیکی
تهدید به بازداشت خانواده، تهدید به اعدام، استفاده ابزاری از فرزندان
استفاده از ضرب و شتم (بازجویی فنی)
محرومیت از استفاده از نور خورشید
عدم دسترسی به تماس تلفنی، ملاقات و وکیل
روشن ماندن چراغ‌ها به‌صورت دائم که باعث اختلال در خواب زندانی می‌شود
هفته ای یک بار حمام و استفاده از لباس‌های اشتراکی
دوم – بند امنیتی ۲۴۰ متعلق به وزارت اطلاعات
بند ۲۴۰ زندان اوین، خواهرخوانده صیدنایا در ایران + کروکی‌ها و عکس هوایی
این بند هم شباهت زیادی به بند دو الف دارد با این تفاوت که سلول‌های کوچک انفرادی دارای توالت فرنگی فلزی فاقد درب! با یک شیر آبخوری که بصورت مشترک با توالت قابل استفاده است و بوی ناخوشایند توالت فاقد سیفون! و درب! شکنجه ای ناتمام و همیشگی برای زندانی است.
سوم – بند امنیتی ۲۰۹ که تحت نظر وزارت اطلاعات قرار دارد
اولین ویدئوی ۳ بعدی بند ۲۰۹ زندان اوین؛ قسمت اول: ساختمان و ساختار بندها
این بند نیز شباهت بسیاری به ۲۴۰ دارد و تنها تفاوت آن وجود هواخوری و اتاق‌های مشترک با سه تا ده زندانی دیگر است.
چهارم – بند امنیتی ۲۴۱
این بند تحت نظر حفاظت اطلاعات قوه ی قضائیه قرار دارد و شباهت‌های زیادی با بند ۲۴۰ و ۲۰۹ دارد.
وجود یک ساختار امنیتی بنام حفاظت در بندهای عمومی زندان اوین
وظیفه این بخش ایجاد شرایط روانی پرتنش برای زندانیان سیاسی و سایر زندانیان است. بخشی که زیر نظر وزارت اطلاعات و رئیس زندان اوین (هدایت الله فرزادی) با مدیریت شخصی بنام محمدی اداره می‌شود.
موارد نقض حقوق بشر در این ساختار را میتوان به صورت زیر ردیف کرد:
۱. قطع تلفن‌های زندانیان با بهانه‌هایی از قبیل برقراری تماس با اشخاصی که در لیست شماره تلفن‌های مجاز (هفت شماره از خانواده و نزدیکان) قرار ندارد، ارسال پیام صوتی!، بکاربردن کلماتی که از نظر حفاظت غیرقانونی است، ارسال گزارش از وضعیت بغرنج زندان اوین
۲. قطع ملاقات حضوری و کابینی به بهانه اعتصاب، تجمع در حیاط، شعاردادن، اعتراض به وضعیت زندان
۳. رد کردن درخواست مرخصی
۴. رد اعزام برای درمان به بهانه‌های مختلف
۵. ترغیب زندانیان خودفروخته، برای ضرب و شتم و تهدید جانی زندانیان سیاسی
۶. مشروط کردن هرگونه درخواست زندانیان سیاسی (مرخصی، آزادی مشروط…) به حضور در حسینیه‌ها و کارهای به اصطلاح فرهنگی (تفتیش عقاید)
۷. عدم صدور مجوز ورود اقلام شخصی و دارو به بهانه‌های مختلف
۸.دپو کردن اقلام ورزشی اهدایی توسط زندانیان در انبار حفاظت و استفاده شخصی اقلام توسط پرسنل حفاظت
۹. استفاده مداوم از سالن ورزشی که برای زندانیان ساخته شده ولیکن عملا تحت سیطره پرسنل حفاظت است که اندک زمان ورزشی زندانیان را نیز بر نمی‌تابند
۱۰. تعطیل کردن ناگهانی هواخوری و سالن ورزش بدون هیچ توضیحی
۱۱. پرونده سازی برای زندانیانی که در برابر فشارهای حفاظت و پرسنل زندان مقاومت می‌کنند
۱۲. محرومیت و ایجاد ممانعت برای زندانیان سیاسی جهت دسترسی به وکیل
۱۳. انتقال و جابجایی بی دلیل زندانیان سیاسی درون بندها و بین بندها که منجر به آشفتگی روانی زندانیان می‌شود
۱۴. محدود کردن حساب کارت بانکی زندانیان که برای خرید در اختیار هر زندانی قرار دارد
وضعیت بحرانی بهداشت و درمان در زندان اوین
در زندان اوین، دسترسی به پزشک محدود است. داروها با تاخیر و کمبود ارائه می‌شوند. در موارد ضروری، زندانی تنها با دستبند و پابند به بیمارستان اعزام شده و موظف به پرداخت هزینه درمان است. تفکیک زندانیان مبتلا به بیماری‌های واگیردار مانند هپاتیت یا ایدز صورت نمی‌گیرد. زندانیان معتاد نیز بدون مراقبت و تفکیک، در کنار دیگر زندانیان نگهداری می‌شوند.
از مشکلات زندانیان در زندان اوین در زمینه بهداشت و درمان، میتوان به این موارد اشاره نمود:
۱.زندانیان اعم از سیاسی و مالی از دسترسی به درمان مناسب در زمان بیماری محروم هستند و تنها امکان ویزیت توسط پزشکی که از خود زندانیان است وجود دارد، پس از ویزیت، دارو بصورت محدود و روز بعد از مراجعه به پزشک در اختیار زندانی قرار می‌گیرد.
۲.عدم اعزام بیماران به خارج از زندان در موارد بسیار و اگر هم بدلیل وضعیت اورژانس، اعزام زندانی به بیمارستانی خارج از زندان صورت پذیرد، زندانی مجبور به پوشیدن لباس مخصوص زندان و استفاده از دست بند و پابند می‌شود و هزینه‌های بیمارستان هم از زندانی گرفته می‌شود.
۳.نظافت داخل بندها و حیاط تماما به عهده ی خود زندانیان است و زندان هیچ تعهدی برای نظافت و بهداشت عمومی زندان برای خود قائل نیست.
۴.عدم تفکیک زندانیانی که به بیماری‌های واگیردار مانند ایدز و هپاتیت مبتلا هستند با سایر زندانیان
۵.عدم تفکیک زندانیان معتاد و مصرف مشترک از وسایل استعمال مواد مخدر با سایر زندانیان
بنیاد تعاون زندان اوین
بنیاد تعاون وابسته به زندان اوین، کارش استثمار زندانیان و بیگاری کشیدن از آنان است. از جمله کارهایی که این بنیاد انجام می‌دهد میتوان به این موارد اشاره کرد:
۱.بهره کشی از زندانیان تحت عنوان کار در کارگاه‌های خیاطی، سراجی، لامپ سازی و جهاد بصورتی که برای شش ساعت کار روزانه میانگین حقوق ۲ میلیون تومان! در ماه پرداخت می‌گردد.
۲.عرضه ی کالاهای بی کیفیت در فروشگاه‌های داخل بندها با قیمت به مراتب بیشتر از بیرون و خالی کردن جیب زندانیان
۳.عرضه میوه و سبزیجات بی کیفیت و بسیار گران به زندانیان
وضعیت تغذیه – گرسنگی سازمان‌یافته
۱.غذاهای زندان ا وین با کیفیت بسیار پایین، فاقد ارزش غذایی کافی، بدون میوه، سبزیجات، گوشت یا پروتئین کافی به زندانیان داده می‌شود. به همین دلیل اکثر زندانیان با مشکلات گوارشی مواجه هستند. اکثر زندانیان به ناچار با هزینه شخصی از فروشگاه زندان، مواد غذایی خریده و برای خود غذا درست می‌کنند.
۲.میزان گوشت و مرغ هم در غذای زندان بسیار اندک است و تقریبا اثری از پروتئین در غذای زندان نیست.
۳.میوه و سبزیجات هم از برنامه غذایی زندانیان بطور کامل حذف شده است.
برخوردهای خشن و غیرانسانی توسط مقامات و ماموران زندان اوین
هرگونه درخواست زندانیان، با بی توجهی و برخوردهای خشن و غیرانسانی زندانبانان روبرو می‌شود. این مساله منجر به اعتصاب و اعتراض گروهی می‌گردد. ماموران زندان در برابر هرگونه اعتراض یا حتی سوالات ساده، برخوردهای توهین‌آمیزی با زندانیان داشته و درخواست‌های زندانیان را کلا نادیده می‌گیرند. هرگونه اعتراض در زندان اوین، به دستور رئیس زندان با واکنش‌های زیر پاسخ داده می‌شود:
۱.تبعید به انفرادی در تقابل با اعتصاب
۲.تبعید به قرنطینه در تقابل با اعتراض به ساختار زندان
۳.پرونده سازی و شکایت زندانبان از زندانیان معترض و کشاندن زندانی به دادگاه
عدم تفکیک جرائم طبق قانون
وجود زندانیان خارجی خلافکار مثل سارق، قاچاقچی و…. در میان زندانیان سیاسی در بند ۸ زندان اوین باعث نگرانی‌هایی در میان زندانیان شده است. این سیاست عامدانه، برای ایجاد فشار روانی و تهدید جانی بر زندانیان سیاسی اجرا می‌شود. عدم تفکیک جرائم به عمد و برای شکنجه روحی روانی زندانیان انجام می‌شود.
عدم دسترسی مناسب زنان زندانی به وسایل بهداشتی
در بند زنان زندان اوین، زنان زندانی از دسترسی به وسایل ضروری بهداشتی محروم هستند. این در حالی است که در میان زنان زندانی، عده ای به بیماری‌های مختلف مبتلا هستند و نیازمند الزامات بهداشتی می‌باشند. عدم وجود پزشک متخصص زنان در بهداری زندان، محبوس کردن هم‌زمان مادر و فرزند در زندان و عدم دسترسی به سیستم آموزشی فرزندانی که همراه با مادران خود به اجبار به زندان منتقل شده اند، از دیگر روش‌های شکنجه زندانیان در زندان اوین است.
لیست گذاری رئیس زندان اوین توسط اتحادیه اروپا
خبرگزاری رویترز روز دوشنبه ۲۵ فروردین ۱۴۰۴ گزارش داد که وزرای خارجه اتحادیه اروپا تحریم‌های جدیدی علیه ۷فرد و ۲نهاد ایرانی را تصویب کردند.
رویترز اشاره کرد که این تحریم‌ها به دلیل آنچه بازداشت شهروندان اروپایی در ایران خوانده شده، علیه جمهوری اسلامی ایران، اعمال شده است.
در فهرست افراد تحت تحریم، نام رئیس زندان اوین (هدایت الله فرزادی)، ۳ قاضی بنام‌های عباسعلی حوزان، کامران زارع و سیدمحمود ساداتی و همچنین دادستان تهران علی صالحی، رییس حفاظت و اطلاعات زندان‌های استان فارس بنام مهدی نعمتی و دادستان ویژه دادگاه انقلاب فارس بنام محمد خسروانی به چشم می‌خورد. همچنین زندان مرکزی شیراز (عادل آباد) و شعبه یک دادگاه انقلاب شیراز نیز از جمله نهادهای تحت تحریم اتحادیه اروپا هستند.
اوین جهنمی بر روی خاک
زندان اوین، فراتر از یک مرکز بازداشت، به نمادی از نظام سرکوب سیستماتیک حکومت سرکوبگر بدل شده است. از لحظه بازداشت تا پایان حبس، زندانیان با سازوکاری از خشونت، تحقیر، شکنجه و بی‌حقوقی مواجه‌اند که ناقض تمامی موازین حقوق بشری است. مستندات ارائه‌شده در این گزارش گواه آن است که نه تنها هیچ تلاشی برای بهبود وضعیت زندانیان صورت نمی‌گیرد، بلکه هر روز شیوه‌های جدیدتری برای فشار و استثمار آنان در دستور کار قرار می‌گیرد.
این گزارش می‌کوشد با ترسیم واقعیت‌های پشت دیوارهای زندان اوین، صدای زندانیان بی‌صدای این جهنم خاکی باشد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر