۴ اردیبهشت, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
سعد آلبوشوکه پس از حدود یک هفته بازجویی و شکنجه در سلول‌های انفرادی، روز دوشنبه ۳ اردیبهشت، به بند ۵ زندان مرکزی اهواز (شیبان) منتقل شده است
کانون حقوق بشر ایران، پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴- سعد آلبوشوکه، جوان ۲۳ ساله ساکن شهر رامشیر در استان خوزستان، روز پنجشنبه ۲۸ فروردین ۱۴۰۴ توسط نیروهای اطلاعات سپاه پاسداران از منزل شخصی‌اش بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
بر اساس گفته نزدیکان این جوان، سعد آلبوشوکه پس از حدود یک هفته بازجویی و شکنجه در سلول‌های انفرادی، روز دوشنبه ۳ اردیبهشت، به بند ۵ زندان مرکزی اهواز (شیبان) منتقل شده است. گفته می‌شود که وی در طول مدت بازداشت در بازداشتگاه‌های امنیتی تحت شکنجه شدید جسمی قرار گرفته است.
اتهامات منتسب به این شهروند جوان شامل «تبلیغ علیه نظام» و «تشویش اذهان عمومی» عنوان شده است؛ اتهاماتی که به‌طور رایج علیه فعالان مدنی و سیاسی در ایران مطرح می‌شود.
بند پنج زندان شیبان به‌عنوان محل نگهداری زندانیان سیاسی شناخته می‌شود. انتقال سعد آلبوشوکه به این بند، نگرانی‌ها در خصوص وضعیت جسمی و حقوقی وی را افزایش داده است.
شهر رامشیر در استان خوزستان، زادگاه سعد آلبوشوکه، در سال‌های اخیر نیز شاهد موارد مشابهی از بازداشت‌های خودسرانه و فشارهای امنیتی بر جوانان و فعالان محلی بوده است.
نگاهی به آمار اعدام‌ها در فروردین‌ماه ۱۴۰۴
بازداشت معترضان به وضعیت موجود در ایران مانند سعد آلبوشوکه نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بین‌المللی است. این قوانین بین‌المللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شده‌اند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 19 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:
ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 21 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 7 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده 10 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 14 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر