۲۴ فروردین, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
حسن بهاری سال‌هاست که از بیماری دیابت نوع دوم رنج می‌برد و بنا بر گزارش‌های رسیده، این بیماری به مرحله حاد رسیده و بر بینایی، کلیه‌ها و وضعیت حرکتی او اثر گذاشته است
کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۲۴فروردین‌ماه ۱۴۰۴ – زندانی سیاسی حسن بهاری، به دلیل محرومیت از رسیدگی پزشکی و اعزام به مراکز درمانی در وضعیت وخیم جسمی می‌باشد. حسن بهاری، اهل روستای سیاه‌دره از توابع شهرستان سقز در استان کردستان، که از خردادماه سال ۱۳۹۹ در زندان سقز محبوس است، بنا بر گزارش‌های رسیده، با وضعیت جسمی و روحی به‌شدت وخیم مواجه شده است. وی در حال حاضر با بیماری‌های از جمله دیابت پیشرفته و فشار خون بالا دست‌و‌پنجه نرم می‌کند، اما از دسترسی به درمان مناسب محروم مانده و مسئولان زندان نسبت به وضعیت سلامت او بی‌تفاوت هستند.
محروم از حقوق اولیه؛ محاکمه بدون وکیل
پرونده حسن بهاری یکی از نمونه‌های بارز نقض دادرسی عادلانه در نظام قضایی جمهوری اسلامی محسوب می‌شود. او در خردادماه ۱۳۹۹ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و برای چندین ماه بدون دسترسی به وکیل، تحت بازجویی قرار گرفت. در نهایت، در شعبه اول دادگاه انقلاب سقز، بدون رعایت تشریفات قضایی و بدون حضور وکیل تعیینی، به بیش از دوازده سال زندان محکوم شد. اتهامات او «عضویت در احزاب کردی» و «اقدام علیه امنیت کشور» عنوان شد؛ اتهاماتی کلیشه‌ای که طی سال‌های گذشته علیه بسیاری از فعالان مدنی، سیاسی و قومی در کردستان به‌کار رفته است.
شعبه اول دادگاه انقلاب سقز به ریاست قاضی جواد مصطفایی و مستشاری کیوان جهانی در تاریخ ۸ اسفند ۱۴۰۲، در پاسخ به درخواست آزادی مشروط و رأی باز این زندانی سیاسی با صدور رای خود، ضمن مخالفت با درخواست وی، رأی صادره را قطعی و غیر قابل فرجام‌خواهی اعلام کرده بود. علاوه بر این، مسئولین زندان با اعزام وی به بیمارستان و درخواست مرخصی درمانی این زندانی مخالفت به عمل می‌آورند.
زندانی سیاسی حسن بهاری در تاریخ ۲۵خرداد ۱۳۹۹، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از اتمام مراحل بازجویی به زندان سقز منتقل شد.
آقای بهاری در تاریخ ۲۶بهمن ۱۳۹۹، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب سقز به اتهام عضویت در یکی از احزاب اپوزیسیون مخالف نظام به ١٢سال و ۷ماه حبس تعزیری، به اتهام در اختیار گذاشتن اطلاعات طبقه‌بندی شده نظام با هدف برهم ز
وضعیت جسمی و روانی نگران‌کننده
خانواده این زندانی سیاسی، بارها درخواست اعزام او به بیمارستان و دریافت خدمات درمانی تخصصی را مطرح کرده‌اند، اما مسئولان زندان و مقامات قضایی از رسیدگی به این درخواست‌ها خودداری کرده‌اند. حسن بهاری سال‌هاست که از بیماری دیابت نوع دوم رنج می‌برد و بنا بر گزارش‌های رسیده، این بیماری به مرحله حاد رسیده و بر بینایی، کلیه‌ها و وضعیت حرکتی او اثر گذاشته است. فشار خون بالا نیز او را در معرض خطر سکته قلبی یا مغزی قرار داده است.
منابع محلی گزارش داده‌اند که او طی ماه‌های اخیر چندین بار دچار ضعف شدید و حملات عصبی شده اما هر بار بدون رسیدگی پزشکی و تنها با دادن مسکن‌هایی سطحی، به بند بازگردانده شده است.
اعدام ۶زندانی از جمله ۴زندانی بلوچ در زندان‌های زاهدان و قزلحصار
طبق اصول بین‌المللی از جمله «قواعد نلسون ماندلا» در زمینه رفتار با زندانیان، دولت‌ها موظف به تأمین نیازهای درمانی زندانیان به‌صورت برابر با افراد خارج از زندان هستند. با این حال، در مورد حسن بهاری، نه تنها این اصول رعایت نشده، بلکه مسئولان زندان با اعمال محدودیت‌های بیشتر، سلامت او را به خطر انداخته‌اند. این رفتارها نقض آشکار اصل ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی یا تحقیرآمیز محسوب می‌شود.
فشار مضاعف بر خانواده
در کنار محرومیت‌های این زندانی، خانواده او نیز طی سال‌های گذشته تحت فشارهای مداوم قرار داشته‌اند. همسر و فرزندان او، که کوچک‌ترین آن‌ها تنها ۶ سال دارد، در نبود سرپرست خانواده، با فقر، فشار روانی و امنیتی مواجه هستند. منابع محلی می‌گویند که مسئولان زندان حتی از تماس تلفنی مرتب بهاری با خانواده‌اش جلوگیری کرده‌اند و در مواقعی، ملاقات حضوری نیز به دلایل نامشخص لغو شده است.
درخواست خانواده برای اقدام فوری
خانواده حسن بهاری، نهادهای مدافع حقوق بشر، سازمان‌های بین‌المللی و همچنین رسانه‌های مستقل را به یاری طلبیده‌اند. آن‌ها از نهادهایی نظیر گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران و عفو بین‌الملل خواسته‌اند تا با اعمال فشار دیپلماتیک، جمهوری اسلامی را وادار به اعزام این زندانی به مراکز درمانی و بررسی مجدد پرونده قضایی او کنند.
پرونده حسن بهاری نماد دیگری از چرخه بی‌عدالتی، بی‌تفاوتی و سرکوب سیستماتیک زندانیان سیاسی در ایران، به‌ویژه در مناطق کُردنشین است. در شرایطی که آمار مرگ زندانیان در نتیجه عدم درمان در زندان‌های ایران رو به افزایش است، نگرانی درباره وضعیت افرادی چون حسن بهاری بیش از پیش مطرح می‌شود.
پیگیری فوری وضعیت بهاری و سایر زندانیانی که جانشان در خطر است، آزمونی برای تعهد نهادهای بین‌المللی به اصول حقوق بشر محسوب می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر