۲۴ فروردین, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
زندانی سیاسی آذر کوروندی، به دلیل سابقه ابتلا به سرطان، باید تحت مراقبت‌های پزشکی منظم و آزمایش‌های دوره‌ای قرار گیرد اما مقامات زندان، حتی برای ویزیت توسط پزشک متخصص، موافقت نمی‌شود
کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۲۴ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ – آذر کوروندی، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، با وجود ابتلا به بیماری‌های جدی از جمله بیرون‌زدگی دیسک گردن، مشکلات قلبی و سابقه ابتلا به سرطان، همچنان از رسیدگی پزشکی مناسب و اعزام به مراکز درمانی تخصصی محروم مانده است.
بر اساس اطلاعات دریافتی از منابع نزدیک به خانواده، خانم کوروندی در وضعیت جسمانی و روحی نگران‌کننده‌ای قرار دارد. یک منبع مطلع گفته است: «خانم کوروندی از درد شدید گردن، بی‌حسی دست‌ها و تپش قلب مکرر رنج می‌برد و در هفته‌های گذشته پنج کیلوگرم کاهش وزن داشته است. این در حالی است که وزارت اطلاعات به عنوان ضابط پرونده، تاکنون با مرخصی درمانی او مخالفت کرده و اجازه اعزام به بیمارستان نداده است.»
زندانی سیاسی آذر کوروندی، به دلیل سابقه ابتلا به سرطان، باید تحت مراقبت‌های پزشکی منظم و آزمایش‌های دوره‌ای قرار گیرد. با این حال، دسترسی او به حداقل خدمات درمانی نیز محدود شده است و طبق گفته خانواده‌اش، حتی برای ویزیت توسط پزشک متخصص، موافقت نمی‌شود.
آذر کوروندی، حدود ۶۰ ساله، در تاریخ ۸ مرداد ۱۴۰۲ جهت اجرای حکم پنج سال حبس تعزیری به زندان اوین منتقل شد. این حکم مربوط به پرونده‌ای است که ابتدا در دی‌ماه ۱۴۰۰ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری صادر شده بود. وی به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور از طریق همکاری با سازمان مجاهدین خلق» محاکمه شد؛ حکمی که در دادگاه تجدیدنظر نیز بدون تغییر تأیید شد.
بازداشت اولیه آذر کوروندی به تابستان سال ۱۳۹۸ بازمی‌گردد، زمانی که او همراه با دو زن دیگر به نام‌های رقیه سلطان میرزانی و مخصوص بخارایی، به دلیل برگزاری جلسات مشاوره خانواده در باغ شخصی‌شان در شهریار بازداشت شدند. اتهامات آنان «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» اعلام شد. هر سه نفر پس از بازجویی با قرار وثیقه آزاد شدند اما پس از صدور احکام سنگین، بار دیگر به زندان بازگردانده شدند.
رهام بخش حبیبی، فرمانده انتظامی فارس، از فروش گوشت سگ تا همکاری با خانه فساد
زندان لاکان رشت؛ کار اجباری، محرومیت، تهدید و فساد سیستماتیک
محرومیت از درمان یکی از مصادیق بارز نقض حقوق بشر در زندان‌های حکومت است. این موضوع به ویژه در مورد زنان زندانی سیاسی، که عمدتاً در سنین بالا قرار دارند و با بیماری‌های متعدد روبه‌رو هستند، به شکل گسترده‌تری مشاهده می‌شود. در پرونده آذر کوروندی نیز، نادیده گرفتن نیازهای درمانی و عدم اعزام به بیمارستان، مصداق بارزی از رفتار غیرقانونی نهادهای امنیتی و نقض اصل کرامت انسانی محسوب می‌شود.
بر اساس قوانین داخلی ایران، زندانیان بیمار حق دارند برای درمان مناسب به مراکز تخصصی اعزام شوند و حتی در صورت تشخیص پزشک قانونی، امکان دریافت مرخصی درمانی وجود دارد. با این حال، در مواردی که نهادهای امنیتی مانند وزارت اطلاعات به عنوان ضابط پرونده دخالت می‌کنند، معمولاً این حقوق نادیده گرفته می‌شود.
درخواست خانواده برای اقدام فوری
خانواده آذر کوروندی بارها نسبت به وخامت حال او هشدار داده‌اند. آن‌ها معتقدند که بی‌توجهی عامدانه به وضعیت درمانی وی، نوعی شکنجه تدریجی است که می‌تواند منجر به آسیب جدی یا حتی مرگ شود. خانواده همچنین از نهادهای حقوق بشری بین‌المللی درخواست کرده‌اند تا موضوع را پیگیری کنند و برای تضمین سلامت این زندانی سیاسی اقدام فوری انجام دهند.
پرونده آذر کوروندی، یکی از نمونه‌های بارز سرکوب ساختاری فعالان مدنی و سیاسی در ایران است. او تنها به دلیل برگزاری جلسات خانوادگی با رویکرد آموزشی و مشاوره‌ای، به اتهامات سنگینی محکوم شده و در حالی دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می‌کند که از ابتدایی‌ترین حقوق درمانی نیز محروم است. شرایط فعلی وی زنگ خطری جدی است که باید مورد توجه سازمان‌های حقوق بشری، مدافعان حقوق زندانیان و نهادهای بین‌المللی قرار گیرد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر