۳ اردیبهشت, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
هدایت الله فرزادی رئیس زندان اوین، از اعزام زندانی سیاسی سیامک امینی به بیمارستان بیرون ممانعت به عمل می آورد
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴- به دستور هدایت الله فرزادی رئیس زندان اوین از اعزام سیامک امینی زندانی سیاسی محبوس در بند ۴ زندان اوین به بیمارستان برای درمان بیماری ممانعت به عمل آمد. این در حالیست که او به بیماری نوروبهجت مبتلاست و نیاز مبرم به درمان در خارج از زندان دارد.
به گزارش منبع مطلع، به آقای امینی به دلیل نپوشیدن لباس زندان اجازه خروج از زندان داده نشد. او ۹ ماه است که از مرخصی محروم بوده است. زندانی سیاسی سیامک امینی به سندروم بهجت که یک بیماری التهابی و خود‌ایمنی است مبتلا است. مقامات قضاییه حکومت بدون توجه به اینکه وی تحمل شرایط سخت زندان را ندارد وی را جهت اجرای حکم زندانی کرده و هم اکنون برای اعزام وی به بیمارستان کارشکنی می کنند.
درباره زندانی سیاسی سیامک امینی
سیامک امینی در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۴۰۳، جهت تحمل محکومیت بازداشت شد. آقای امینی پیش از این در دادگاه انقلاب به اتهامهای «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی» به سه سال و شش ماه زندان محکوم شد.
ماموران امنیتی در دی‌ماه ۱۴۰۲، منزل سیامک امینی را تفتیش و بازرسی کرده بودند. وی در پی ۳نوبت احضار به دادگاه در نهایت با قید وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شده بود.
بر اساس حکمی که در تاریخ ۱۹اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳، در شعبه ۲۶دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری صادر شده، وی بابت اتهام «اجتماع و تبانی و ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی و خارجی»، به ۳سال حبس و از بابت «تبلیغ علیه نظام» به ۸ماه حبس تعزیزی با احتساب ایام بازداشت محکوم شد. وی در مجازات‌های تکمیلی، به منع عضویت در گروه‌ها، منع استفاده از تلفن هوشمند و منع خروج از کشور به مدت ۲سال محکوم شده است. طبق قانون تجمیع جرائم حکم ۳سال و ۶ماه و یک روز برای ایشان قابل اجرا است.
بهروز احسانی اسلاملو، رد اعاده دادرسی توسط دادگاه انقلاب
رد اعاده دادرسی زندانی سیاسی مهدی حسنی توسط دادگاه انقلاب
زندانی کردن بیماران، به ویژه آن‌هایی که مانند سیامک امینی به بیماری‌های سخت مبتلا هستند، نقض آشکار اصول بنیادین منشور جهانی حقوق بشر است. این عمل نه تنها خلاف اصول انسانی و اخلاقی است، بلکه با بسیاری از مواد این منشور نیز مغایرت دارد.
برخی از مهم‌ترین موادی که با این عمل نقض می‌شوند، عبارتند از:
حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان می‌کند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض می‌کند.
منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵): این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبت‌های پز
اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان می‌کند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر