۲۰ فروردین, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
ادامه بازداشت و بلاتکلیفی حجت آل‌محمدی و محمد طهماسبی، دو فعال مدنی اهل ایذه، بار دیگر توجه‌ها را به وضعیت نامناسب و ناکارآمد سیستم قضایی ایران جلب می‌کند
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۴ – دو شهروند اهل ایذه، حجت آل‌محمدی و محمد طهماسبی، بیش از ۲۰۰ روز است که به‌صورت بلاتکلیف در زندان شیبان اهواز در بازداشت می‌باشند، بدون آن‌که رسیدگی قضایی مشخصی به پرونده آنان صورت گرفته باشد. این دو زندانی سیاسی که در یک پرونده قضایی مشترک متهم هستند، با اتهاماتی چون «تبلیغ علیه نظام»، «اخلال در نظم عمومی» و «همکاری با گروه‌های مخالف نظام» روبرو هستند.
یک منبع نزدیک به خانواده‌های این دو زندانی سیاسی گفته است: «هر ماه، قرار بازداشت این دو تمدید می‌شود بدون اینکه توضیح روشنی داده شود. محمد طهماسبی حتی از حق دسترسی به وکیل محروم مانده و خانواده‌ها در نگرانی مطلق هستند.»
وضعیت نگران‌کننده جسمی و روانی زندانیان
وی پس از بیش از ۴۰ روز بازجویی، از بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز به زندان شیبان منتقل شد و از آن زمان تاکنون در همان وضعیت بلاتکلیف نگهداری می‌شود.
حجت آل‌محمدی نیز که در تاریخ ۲۶ شهریور ۱۴۰۳ در منزل شخصی‌اش در ایذه توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد، پس از بازجویی‌های اولیه، به بند ۵ زندان شیبان منتقل شده است. او ۴۰ ساله، پدر یک کودک خردسال و دارای سابقه بازداشت در سال‌های گذشته به دلیل فعالیت‌های مدنی و سیاسی است.
درخواست خانواده‌ها برای آزادی موقت یا رسیدگی عادلانه
خانواده‌های حجت آل‌محمدی و محمد طهماسبی با ابراز نگرانی شدید از وضعیت این دو زندانی، خواستار بررسی فوری و شفاف پرونده‌ها، دسترسی به وکیل، امکان تودیع وثیقه و رسیدگی پزشکی شده‌اند. آنان تاکید دارند که ادامه نگهداری فرزندانشان در چنین شرایطی، مصداق روشن نقض حقوق بشر و فشار سیاسی است.
در بیانیه‌ای غیررسمی، یکی از بستگان این زندانیان عنوان کرده است: «ما تنها خواهان یک دادگاه عادلانه هستیم. این که کسی بدون محکومیت، ماه‌ها در زندان باشد و حتی وکیل نداشته باشد، چه معنایی دارد؟ آیا قانون فقط برای عده‌ای اجرا می‌شود؟»
وخامت حال کامران رضایی فر؛ ابتلا به آمبولی ریه پس از سرطان معده
طولانی‌شدن بازداشت موقت بدون رسیدگی قضایی، عدم دسترسی به وکیل، عدم امکان تودیع وثیقه، نگهداری در شرایط نامناسب و بی‌توجهی به وضعیت پزشکی، همه نشانه‌هایی آشکار از نقض حقوق اولیه و انسانی این دو زندانی است.
بر اساس اصول دادرسی عادلانه و قوانین آیین دادرسی کیفری ایران، ادامه بازداشت موقت باید با دلایل روشن و بررسی دقیق قضایی همراه باشد و حق دسترسی به وکیل از بدیهی‌ترین حقوق متهمان است. علاوه بر این، مطابق میثاق‌های بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که ایران نیز آن را امضا کرده، نگهداری طولانی مدت در بازداشت بدون تشکیل دادگاه، مصداق بارز بازداشت خودسرانه است.
افزایش موارد بازداشت‌های خودسرانه
پرونده حجت آل‌محمدی و محمد طهماسبی تنها یکی از نمونه‌های بی‌شمار بازداشت‌های خودسرانه‌ای است که در سال‌های اخیر، به‌ویژه پس از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در شهرهای مختلف ایران، مانند ایذه، گزارش شده‌اند. بسیاری از بازداشت‌شدگان این اعتراضات، بدون تشکیل دادگاه یا دسترسی به وکیل، ماه‌ها در بازداشت به‌سر برده‌اند.
در همین رابطه، نهادهای حقوق بشری بارها نسبت به «بلاتکلیفی» صدها زندانی سیاسی و عقیدتی در زندان‌های کشور هشدار داده‌اند و این وضعیت را تهدیدی علیه سلامت جسمی، روانی و حقوق انسانی زندانیان دانسته‌اند.
ادامه بلاتکلیفی حجت آل‌محمدی و محمد طهماسبی، دو فعال مدنی اهل ایذه، بار دیگر توجه‌ها را به وضعیت نامناسب و ناکارآمد سیستم قضایی ایران جلب می‌کند؛ سیستمی که نه تنها از اصول اولیه دادرسی عادلانه فاصله گرفته، بلکه با تبدیل زندان‌ها به محل نگهداری نامحدود منتقدان، نقش مهمی در افزایش سرکوب سیاسی ایفا می‌کند.
در شرایطی که نهادهای حقوق بشری داخلی و بین‌المللی بارها خواستار توقف بازداشت‌های خودسرانه، محاکمات ناعادلانه و رعایت حقوق قانونی زندانیان شده‌اند، پرونده این دو زندانی سیاسی اکنون به نمادی از تداوم سرکوب خاموش اما عمیق در ایران تبدیل شده است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر