۳۰ فروردین, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
در زندان شماره یک رودسر دستکم دو زندانی طی ۵ روز به دلیل عدم دسترسی به کمترین امکانات پزشکی جان باختند
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۳۰ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ – بر اساس اطلاعات منابع معتبر در پی حوادث تلخ در زندان شماره یک رودسر که در داخل شهرقرار دارد، طی تنها ۵ روز، دو زندانی جان خود را از دست دادند.
به گزارش منبع مطلع، اولین قربانی، یک زندانی به نام وهاب یزدانیان بود که حدود ۴۵ سال داشت. وهاب یزدانیان در تاریخ ۱۳ اسفند۱۴۰۳، سکته قبلی کرد. این زندانی پس از کارشکنی در اعزام او به بیمارستان و تأخیر در رسیدن آمبولاس، جان باخت.
دومین قربانی، یک زندانی ۵۴ ساله به نام مهدی قلی پور بود. مهدی قلی پور، دچار خونریزی معده شد. توسط مقامات زندان شماره یک رودسر به این زندانی اجازه مراجعه به پزشک داده نشد. برغم تلاش خانواده این زندانی برای گرفتن نوبت دکتر، مسئولان زندان شماره یک رودسر اجازه درمان وی در بیمارستانی خارج از زندان را ندادند. مهدی قلی پور سرانجام بر اثر این بیماری، در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۴۰۳، جان باخت.
شیوع بیماری‌های پوستی در زندان شماره یک رودسر
این مرگ‌های دردناک تنها بخشی از شرایط بحرانی در زندان رودسر است. در حال حاضر، شیوع گسترده بیماری‌های پوستی مانند گال و قارچ، و وجود ساس سلامت زندانیان را به شدت تهدید می‌کند. گزارش‌ها نشان می‌دهند از هر ۱۰ نفر، ۳ تا ۴ نفر به این بیماری‌ها مبتلا شده‌اند.
مسئولان زندان شماره یک رودسر مواد بهداشتی و ضدعفونی کننده و شوینده به اندازه کافی در اختیار زندانیان قرار نمی‌دهند. علاوه بر این جمعیت بالای زندان‌ها یکی از موجبات شیوع بیماری‌های پوستی و گوارشی است.
اولین اطلاعات در خصوص مرگ این ۲زندانی در روزهای آخر سال گذشته توسط کانون حقوق بشر ایران منتشر شده بود که در این خبر تکمیل شده است.
اعدام ۳زندانی در زندان‌های قم و تبریز
ادامه تحصن خانواده حمید حسین نژاد حیدرانلو مقابل زندان ارومیه در اعتراض به حکم اعدام
زندانی کردن بیماران، به ویژه آن‌هایی که به بیماری‌های سخت مبتلا هستند، نقض آشکار اصول بنیادین منشور جهانی حقوق بشر است. این عمل نه تنها خلاف اصول انسانی و اخلاقی است، بلکه با بسیاری از مواد این منشور نیز مغایرت دارد.
برخی از مهم‌ترین موادی که با این عمل نقض می‌شوند، عبارتند از:
حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان می‌کند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض می‌کند.
منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵): این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، می‌تواند نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی محسوب شود.
اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان می‌کند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر