۷ اردیبهشت, ۱۴۰۴دستهبندی حقوق بشر
خانواده محمدرضا حبیبیان طی ماههای گذشته بارها به مراجع مختلف قضایی و امنیتی مراجعه کردهاند، اما هر بار با بیاعتنایی و پاسخهای مبهم مواجه شدهاند
کانون حقوق بشر ایران، یک شنبه ۷ اردیبهشتماه ۱۴۰۴ – بنا به گزارشهای رسیده، محمدرضا حبیبیان، شهروند بیش از ۶۰ ساله ساکن یزد، از آبانماه ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی و بدون ارائه حکم قضایی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل گردیده است.
به گفته یک منبع نزدیک به خانواده محمدرضا حبیبیان، وی هنگام بازداشت در منزل شخصی خود حضور داشت و مأموران امنیتی بدون ارائه هرگونه مدرک قانونی یا توضیح درباره دلایل بازداشت، او را با خود بردهاند. از زمان بازداشت این شهروند یزدی تا مدتها اطلاعی درباره وضعیت یا محل نگهداری او در دست نبوده و نگرانیهای جدی درباره سلامت جسمی و امنیت جانی وی در میان خانواده و آشنایانش ایجاد شده است.
بیخبری مطلق از سرنوشت محمدرضا حبیبیان
منابع موثق گزارش دادهاند که خانواده محمدرضا حبیبیان طی ماههای گذشته بارها به مراجع مختلف قضایی و امنیتی مراجعه کردهاند، اما هر بار با بیاعتنایی و پاسخهای مبهم مواجه شدهاند. هنوز هیچ اتهام رسمی علیه این شهروند اعلام نشده و حق دسترسی به وکیل نیز از وی سلب شده است.
یکی از نزدیکان او میگوید:
«آقای حبیبیان فردی بسیار معتمد و خوشنام در محله و محل کار خود بود. بازداشت ناگهانی و بدون توضیح او، شوک بزرگی به خانواده و آشنایانش وارد کرده است.»
خواست خانواده برای آزادی فوری و بیقید و شرط
بازداشت خودسرانه محمدرضا حبیبیان، شهروند سالمند و معتمد یزدی، بار دیگر چهره واقعی سرکوب سیستماتیک و بیرحمانه را آشکار میکند. جامعه جهانی باید نسبت به این نقضهای مکرر حقوق بشر در ایران سکوت نکند و خواستار آزادی فوری تمامی بازداشتشدگان سیاسی و عقیدتی گردد.
پیگیری وضعیت محمدرضا حبیبیان، اکنون آزمونی برای وجدان بینالمللی و مدافعان حقوق بشر است.
خانواده محمدرضا حبیبیان خواستار آزادی فوری و بیقید و شرط این شهروند یزدی شدهاند. آنها تأکید کردند که بازداشت بدون دلیل و نگهداری طولانیمدت در مکان نامعلوم، نوعی شکنجه روانی است که هم بازداشتشده و هم خانواده وی را تحت فشار شدید قرار داده است.
بهروز احسانی اسلاملو ثبت اعاده دادرسی جدید در دیوان عالی کشور
زندانی سیاسی عبدالامام زائری، صدور وثيقه ۸۰ ميليارد توماني برای مرخصی پزشکی
نقض آشکار اصول دادرسی عادلانه و حقوق بشر
بازداشت محمدرضا حبیبیان در شرایطی صورت گرفته که بر اساس ماده ۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، که حاکمیت مذهبی ایران نیز آن را امضا کرده، هیچ فردی نباید بدون دلایل قانونی و طی روند قضایی شفاف، بازداشت شود. طبق این میثاق، بازداشتشدگان باید فوراً از دلایل بازداشت خود مطلع شوند و امکان دسترسی به وکیل داشته باشند.
در این مورد، نقض فاحش این حقوق اساسی، نشاندهنده سیاست سرکوب و ارعاب نهادینه شدهای است که علیه شهروندان به کار گرفته میشود.
سیاست بازداشتهای فلهای و سرکوب سیستماتیکدر سالهای اخیر، دستگاههای امنیتی دیکتاتوری مذهبی بهطور فزایندهای از سیاست بازداشتهای فلهای، بدون صدور حکم قضایی و بدون ارائه دلایل روشن استفاده کردهاند. هدف از این اقدامات، ایجاد فضای رعب و وحشت در میان جامعه و ساکت کردن هرگونه صدای انتقادی یا متفاوت است.
مورد محمدرضا حبیبیان تنها نمونهای کوچک از روند گستردهای است که در سراسر کشور علیه شهروندان بیگناه اعمال میشود. بر اساس گزارش کانون حقوق بشر ایران، در سال گذشته صدها مورد بازداشت خودسرانه مشابه رخ داده است که بسیاری از آنها بدون تشکیل دادگاه منصفانه به زندانهای طولانیمدت یا حتی مجازاتهای شدیدتر منتهی شدهاند.
نقض چندین ماده حقوق بشری توسط نهادهای امنیتی
با توجه به شرایط پرونده محمدرضا حبیبیان، چندین ماده از اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی نقض شده است:
ماده ۹ میثاق: ممنوعیت بازداشت خودسرانه
ماده ۱۰ میثاق: الزام به رفتار انسانی و محترمانه با بازداشتشدگان
ماده ۱۴ میثاق: حق محاکمه عادلانه و علنی
این موارد مصداق آشکاری از نقض سیستماتیک حقوق بشر توسط دستگاههای سرکوبگر هستند که بارها توسط نهادهای بینالمللی مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر