۲۴ فروردین, ۱۴۰۴دسته‌بندی گزارش ویژه
گزارش‌ها حاکی از آن است که مواد مخدر به‌صورت عمدی و سازمان‌یافته و زیر نظر رییس زندان، به زندان لاکان رشت وارد می‌شود. طبق گفته برخی زندانیان، مأموران زندان خود بانی ورود و توزیع مواد مخدر هستند
کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۲۴ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ – بر اساس گزارش‌های متعدد و شهادت شاهدان عینی، زندان لاکان رشت به مرکزی برای نقض گسترده حقوق بشر، سوءاستفاده از زندانیان، کار اجباری، تهدید و فساد تبدیل شده است. زندانیان این مرکز، به‌ویژه زندانیان مالی و سیاسی، تحت شرایطی طاقت‌فرسا قرار دارند و بسیاری از حقوق انسانی و قانونی‌شان توسط رئیس زندان و سایر عوامل آن، نادیده گرفته می‌شود.
به گفته منابع مطلع، برخی از زندانیان، از جمله زندانیان مالی یا حتی سیاسی، به اجبار به انجام کارهای سخت در خارج از زندان فرستاده می‌شوند. این کارها، اغلب برای منافع شخصی مسئولان زندان انجام می‌شود، در حالی‌که هیچ حقوق مناسبی به زندانیان پرداخت نمی گردد. مسئولان زندان اما این اقدام را «امتیاز» تلقی کرده و در رسانه‌ها ادعا می‌کنند که زندانیان به‌اندازه کارمندان رسمی حقوق می‌گیرند. در واقعیت، بسیاری از این زندانیان تنها مبلغی ناچیز مانند ۲۵۰ هزار تومان دریافت می‌کنند، که حتی برای هزینه رفت‌وآمد روزانه‌شان به محل کار، کافی نیست.
برخی از زندانیان اظهار کرده‌اند که سال‌ها به‌صورت رایگان برای زندان لاکان رشت کار کرده‌اند و از شدت نیاز اقتصادی چاره‌ای جز پذیرش این شرایط نداشته‌اند. حتی زندانیان متأهل نیز با وجود وعده‌های مسئولان مبنی بر حمایت و مزایا، از هیچ‌گونه پشتیبانی واقعی بهره‌مند نیستند. یکی از زندانیان در این رابطه گفته است:
«نه حقوقی نه چیزی! هیچی. فقط دروغ میگن فقط دروغ. عین سگ دروغ میگن .یک زندانی ده سال است که داره برای زندان مجانی کار میکنه و چاره ای نداره. طرف متاهل هستش خونه کرایه نداره بعد اینا میگن ما به متاهل حقوق و مزایا میدیم در حالی که بخدا قسم دروغ میگن
۲۵۰ هزار تومن حقوق میدن به زندانیان رای باز . در حالی که طرف هر روز ۲۵۰ تومن فقط کرایه تاکسی میده تا بره برای زندان کار کنه .
خواهشن رسانه ای کنین تا همه بدونن که اینا به مردم دروغ میگن. اینا توی زندان خیلی کارا میکنن که مردم در بیرون خبر ندارن.»
زمانی که نمایندگان سازمان‌های ناظر یا رسانه‌ها از زندان بازدید می‌کنند، تعدادی از زندانیان معتاد به‌طور نمایشی در مقابل دوربین‌ها قرار داده می‌شوند و به آنان دستور داده می‌شود تا تصویری جعلی از رضایت در زندان ارائه دهند. به گفته شاهدان، مأموران با تهدید به صدور احکام سنگین، زندانیان را وادار می‌کنند تا اظهارات دروغین درباره شرایط زندان بیان کنند. این نمایش‌های ساختگی برای پنهان‌سازی شرایط وخیم زندان از دید ناظران خارجی انجام می‌شود.
فساد گسترده و ورود سیستماتیک مواد مخدر به زندان
گزارش‌ها حاکی از آن است که مواد مخدر به‌صورت عمدی و سازمان‌یافته و زیر نظر رییس زندان، به زندان لاکان رشت وارد می‌شود. طبق گفته برخی زندانیان، مأموران زندان خود بانی ورود و توزیع مواد مخدر هستند و از «ساقی»ها، درصد دریافت می‌کنند. زندانیان می‌گویند که داخل زندان بیشتر از بیرون مواد مخدر یافت می‌شود. از شربت متادون، تریاک و شیشه تا هروئین، همه این مواد در دسترس زندانیان است و حتی برای هر زندانی «سهمیه‌ای» در نظر گرفته می‌شود.
این روند باعث افزایش وابستگی زندانیان به مواد مخدر و تسلط بیشتر مسئولان بر آن‌ها شده است. یکی از زندانیان می‌گوید: «بجای اینکه ترک کنند، مردم را عمداً به سمت اعتیاد می‌برند».
یک زندانی در رابطه با ورود سیستماتیک و گسترده مواد مخدر به داخل زندان لاکان رشت گفته است: «کیلو کیلو شیشه به زمین میخوره مگه میشه قاچاقی این همه مواد رو ببره داخل زندان؟ همه اش را خودشون به داخل زندان می فرستند. هر زندانی سهمیه داره از ب ۲ تا متادون شربت شیره تریاک تا شیشه و هروئین.
بخداوندی خدا قسم داخل زندان بیشتر از بیرون مواد هستش».
شکنجه، تهدید و نقض کرامت انسانی
زندانیان سابق و کنونی، از برخوردهای وحشیانه مأموران در زندان لاکان رشت می‌گویند. در یکی از روایت‌ها آمده است که مأموران پس از اجرای احکام اعدام، به‌عنوان جشن به خوردن کله‌پاچه می‌پردازند و این را «حذف دشمن خدا» می‌نامند. این رفتارها، بارها توسط شاهدان عینی گزارش شده و به‌عنوان نشانه‌ای از فقدان کرامت انسانی در مدیریت زندان شناخته می‌شود.
زندانی سیاسی پیمان فرح آور محرومیت از درمان و وخامت حال در زندان لاکان رشت
زندان لاکان رشت همچنین با محروم کردن زندانیان از رسیدگی‌های پزشکی، جان آنان را به‌خطر می‌اندازد. پیمان فرح‌آور، یکی از زندانیان سیاسی، مدت‌هاست که با غده‌هایی در بدنش زندگی می‌کند و احتمال ابتلای وی به بیماری سرطان وجود دارد، اما مسئولان زندان از اعزام او به بیمارستان جلوگیری می‌کنند. عدم رسیدگی پزشکی و بی‌توجهی به وضعیت زندانیان، یکی از مصادیق بارز شکنجه غیرمستقیم و نقض حق حیات است.
فضایی آکنده از تهدید و فشار روانی
مأموران امنیتی در جریان بازجویی، بازداشت شدگان تهدید می کنند که «طوری تو را می‌کشیم که انگار اصلاً در ایران به دنیا نیامده‌ای» و خانواده‌ات را نیز تحت فشار قرار خواهیم داد. این‌گونه تهدیدها نشان می‌دهد که فشارهای روانی بر زندانیان به حدی شدید است که بسیاری از آنان حتی دست از مقاومت کشیده و فقط نگران سلامت خانواده‌های خود هستند.
زندان لاکان رشت تنها نمونه‌ای از وضعیت اسفبار زندان‌های حکومت است. از کار اجباری بدون مزد، اعتیاد اجباری، تهدید و ارعاب، تا مرگ مشکوک زندانیان و اعدام‌های پنهانی، همه نشان از سیستمی دارد که نه به حقوق زندانیان باور دارد و نه ارزشی برای جان انسان قائل است.
فعالان حقوق بشر بارها از نهادهای بین‌المللی خواسته‌اند تا با فشار بر حکومت ایران، دسترسی ناظران مستقل بین‌المللی به زندان‌ها را فراهم سازند و خواستار پاسخگویی در قبال این جنایات شوند. سازمان‌های بین‌المللی مانند شورای حقوق بشر سازمان ملل و گزارشگران ویژه، باید به‌طور مستمر وضعیت این زندان و سایر زندان‌های ایران را تحت نظر بگیرند و از قربانیان حمایت کنند.
روایت‌های منتشر شده از داخل زندان لاکان رشت، تصویری تاریک و دهشتناک از آنچه در پشت دیوارهای زندان‌های ایران می‌گذرد، ارائه می‌دهد. این گزارش‌ها صرفاً چند نمونه از ده‌ها مورد نقض حقوق بشر هستند که زندانیان سیاسی و جرائم عمومی با آن روبرو هستند. وظیفه ما و جامعه بین‌المللی، رساندن صدای این زندانیان به جهانیان، روشنگری درباره جنایات پشت پرده و پیگیری عدالت برای قربانیان است.
زندانی سیاسی حسن بهاری، وخامت وضعیت جسمی بر اثر محرومیت از درمان
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر