--> زندانی بلوچ عادل گرگیج، شرایط وخیم جسمی در زندان اردبیل ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

زندانی بلوچ عادل گرگیج، شرایط وخیم جسمی در زندان اردبیل

۲۶ آبان, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر


زندانی بلوچ عادل گرگیج درطول بیش از ۲سال زندان به لکنت زبان، بیماری قلبی و روحی دچار شده و تحمل زندان برای وی غیر ممکن است

به گزارش کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۲۶آبان‌ماه ۱۴۰۳، وضعیت جسمی زندانی سیاسی زندانی بلوچ عادل گرگیج در زندان اردبیل وخیم گزارش شده است. به گزارش حال‌وش، زندانی بلوچ عادل گرگیج درطول بیش از ۲سال زندان به لکنت زبان، بیماری قلبی و روحی دچار شده و تحمل زندان برای وی غیر ممکن است. پیگیری‌های خانواده وی برای اعزام وی به مراکز درمانی و امکان مرخصی استعلاجی تا کنون به نتیجه‌ای نرسیده است.

زندانی بلوچ عادل گرگیج در تاریخ ۱۷مهر ۱۴۰۱ پس از جمعه خونین زاهدان توسط ماموران اطلاعات زاهدان بازداشت شد. مراحل بازپرسی از وی را شخصی به نام حسین سید‌آ‌بادی را در شعبه شش دادگاه مجتمع قضایی نوری انجام داد.

او در شعبه دوم دادگاه انقلاب زاهدان دادگاه به ریاست قاضی حسین قنبری، به اتهام محاربه و اغتشاش به ۱۰ سال زندان و تبعید به اردبیل محکوم شد. در نهایت وی در یک دادگاه پرابهام، به ۱۰سال تبعید به زندان اردبیل و ۳ماه حبس تعزیری محکوم شد.

این حکم در باره زندانی بلوچ عادل گرگیج به همراه احمدبریجی و حسین کاشانی اصل، اجرا شده است این ۳زندانی از دوستان خدانور لجه‌ای هستند. خدانور لجه‌ای درجمعه خونین زاهدان توسط نیروهای امنیتی به قتل رسید.

زندانی بلوچ عادل گرگیج ۲۲ساله فرزند عبدالرحیم ساکن منطقه بزرگمهر زاهدان است. وی تنها نان‌آور و سرپرست خانواده خود و مادرش می‌باشد.

زندان قزلحصار برگزاری مراسم سالگرد قیام آبان ۹۸ توسط زندانیان سیاسی+ کلیپ

اولین ویدئوی ۳ بعدی از بند مخوف ۲۰۹ زندان اوین


مغایرت تبعید به زندان‌های دور دست با قوانین حقوق بشری

تبعید زندانیان به زندان‌های دوردست از محل زندگی‌شان یا خانواده‌هایشان، با اصول و قوانین مختلف حقوق بشری مغایرت دارد، از جمله:

ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر: این ماده به ممنوعیت بازداشت یا تبعید خودسرانه اشاره دارد. تبعید زندانیان به مکان‌های دوردست، بدون دلیل یا محاکمه عادلانه، به نوعی نقض این اصل است که هدف آن حفظ حقوق بنیادین افراد است.

ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR): این ماده شکنجه و رفتارهای غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. تبعید به زندان‌های دوردست ممکن است به عنوان رفتاری تحقیرآمیز یا ظالمانه تلقی شود، به ویژه اگر هدف آن قطع ارتباط زندانی با خانواده و دوستان باشد.

قوانین نلسون ماندلا (قواعد حداقل استاندارد برای رفتار با زندانیان): این مجموعه از قواعد، که توسط سازمان ملل تصویب شده است، به حفظ حقوق زندانیان اشاره دارد. طبق این قوانین، زندانیان باید در مکانی نگهداری شوند که امکان تماس منظم با خانواده‌هایشان وجود داشته باشد. تبعید به زندان‌های دور، مانعی برای این ارتباط است و می‌تواند نقض این قوانین باشد.

ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) :

این ماده به لزوم رفتار انسانی با زندانیان و احترام به حیثیت ذاتی انسان‌ها تأکید دارد. تبعید زندانیان به زندان‌های دوردست می‌تواند با این ماده مغایرت داشته باشد، به‌ویژه اگر به هدف مجازات اضافی یا قطع ارتباط آنها با خانواده باشد.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


در مجموع، تبعید زندانیان به زندان‌های دوردست، به دلیل ایجاد شرایط سخت‌تر برای ارتباط با خانواده و حمایت‌های قانونی، می‌تواند ناقض حقوق بنیادین زندانیان بر اساس اسناد بین‌المللی حقوق بشر باشد.

اشتراک:

Related Posts:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بازدید وبلاگ

9,937