۶ آذر, ۱۴۰۳دستهبندی حقوق بشر
اتهام مولوی فتحی محمد نقشبندی تشویش اذهان عمومی از طریق سخنرانی، تهمت و افترا به جمهوری اسلامی و اقدام علیه امنیت ملی عنوان شده است. وی همچنین متهم به همسویی با معترضان خیابانی در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ میباشد
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، سهشنبه ۶آذرماه ۱۴۰۳، حکم زندان مولوی فتحی محمد نقشبندی امام جمعه پیشین راسک توسط دیوان عالی کشور عینا تایید شد. مولوی فتحی محمد نقشبندی هم اکنون در زندان وکیلآباد مشهد زندانی است. مولوی عبدالغفار نقشبندی فرزند وی با انتشار مطلبی در کانال تلگرامی خود اعلام کرد که مولوی فتحی محمد نقشبندی توسط دادگاه روحانیت مشهد به ۵سال زندان محکوم شده است و دیوان عالی کشور نیز این حکم را عینا تایید کرده است.
اتهام وی تشویش اذهان عمومی از طریق سخنرانی، تهمت و افترا به جمهوری اسلامی و اقدام علیه امنیت ملی عنوان شده است. او همچنین متهم به همسویی با معترضان خیابانی در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ میباشد.
دستگیری مولوی فتحی محمد نقشبندی توسط نیروهای امنیتیمولوی فتحی محمد نقشبندی امام جمعه شهرستان راسک بود. نیروهای امنیتی وی را با ترفند باز کردن سهمیه سوخت خودروهای خانوادهاش به چابهار احضار میکنند. مولوی نقشبندی در تاریخ ۲۹ مرداد ۱۴۰۲ به همراه فرزندش به سمت چابهار حرکت میکند که در محدوده نوبندیان با ضرب و شتم بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل میشود. خانواده وی پس از ماهها بیخبری هیچ اطلاعی از وضعیت وی ندارند.
جوانان و مردم سیستان و بلوچستان، پس از دستگیری مولوی فتحی محمد نقشبندی با اعتراضات خود خواستار آزادی وی شدند. همزمان با سالگرد جمعه خونین زاهدان، جوانان راسک نیز در حمایت از تظاهرکنندگان زاهدان و در سالگرد جمعه خونین به خیابانها آمدند. آنها همچنین در حمایت از مولانا نـقشبندی شعار میدادند. این تظاهرات توسط نیروهای سرکوبگر حکومتی و مزدوران محلی آنها سرکوب شد و جوانان معترض در دستههای چند نفره در خیابانهای اطراف نماز جمعه به اعتراض خود ادامه دادند.
اعدام ۲زندانی در زندانهای سقز و مرکزی کرج
زندان مرکزی کرج، مرگ یک زندانی به دلیل عدم رسیدگی پزشکی
نقض قوانین حقوق بشر با بازداشت مولوی فتحی محمد نقشبندیبازداشت مولوی فتحی محمد نقشبندی نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بینالمللی است. این قوانین بینالمللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شدهاند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 19 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را بهطور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جستوجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایدهها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمتآمیز:
ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 21 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمتآمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمتآمیز، نقض این حق محسوب میشود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 7 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارشهای زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشتشده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان میدهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده 10 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 14 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پروندهاش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بیطرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم میشوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح میکند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشتهای خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بینالمللی حقوق بشری محسوب میشود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بینالمللی بهشدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر