۳۰ آبان, ۱۴۰۳دستهبندی بانک زندان
این ویدئو به نمایش و معرفی قسمتهای مختلف بند مخوف ۲۰۹ در زندان اوین اختصاص دارد و اولین قسمت از مجموعه ویدئوهای ساخته شده بر اساس کروکی و عکس هوایی و گفته های شاهدانی است که مدتها در این بند زندانی بوده اند. قسمتهای دیگر این مجموعه ویدئوها بزودی منتشر میشود.
تصاویری از دیگر قسمت های این مجموعه ویدئویی از بند ۲۰۹ زندان اوین که به زودی منتشر میشوند
زندان اوین، یکی از بدنامترین زندانهای ایران است. این زندان در منطقه سعادتآباد و محله اوین درکه قرار دارد. محوطه زندان اوین نزدیک به ۴۰ هکتار است که سابقا زمین و خانه سید ضیاالدین طباطبایی نخست وزیر کابینه سیاه است.
ساخت ابتدایی زندان اوین از سال ۱۳۴۰ آغاز و همزمان با جشنهای ۲۵۰۰ ساله و افزایش اعتراضات بر علیه شاه پایان یافت. در این زندان بسیاری از مخالفان حکومت پهلوی به طرز وحشیانهای شکنجه شدند.
ساختمان اولیه زندان شامل ۲۰ سلول انفرادی و ۲ بند عمومی بود. ظرفیت این زندان ۳۲۰ نفر بود. با بالا گرفتن مبارزه با رژیم پهلوی این زندان کفاف انبوه زندانیان را نمیداد و چندین مرتبه به ساختمانهای این زندان اضافه شد. در ابتدای سال ۵۷ این زندان دارای ۱۰۰ سلول انفرادی و چندین بند عمومی شد.
ظرفیت اسمی این زندان ۱۵۰۰ نفر بود اما بیش از ۳هزار نفر در آن زندانی بودند. شرایط در زندان به مراتب از سایر زندانها سختتر و شکنجههای اعمال شده شدیدتر بود. پس از سرنگونی شاه از سال ۱۳۵۹ به بعد این زندان به محل بازداشت و اعدام جوانان معترض تبدیل شد.
بندهای زندان اوین
بازداشتگاه اوین دارای ۱۲ بند میباشد. ساختار بندهای زندان اوین طی زمان تغییر کرده است. همچنین نظارت و اداره برخی از بندهای آن نیز زیر نظر قوه قضاییه نمیباشد و سایر ارگانها و نهادهای حکومتی این بندها را تحت نظارت و اداره خود گرفتهاند.
در حال حاضر بندهای ۲۰۹ ، ۲۴۰ و ۲۴۱ دارای سلولهای انفرادی و چند نفره موسوم به سوئیت میباشد که در اختیار وزارت اطلاعات میباشد.
بند ۲۰۹ زندان اوین
بخش امنیتی و سری در زندان اوین، بند ۲۰۹ است که افراد زیر شکنجه در آنجا نگهداری میشوند. این بند از ساختمانهای ساخته شده در دوران قبل از انقلاب ضدسلطنتی است. در قسمت پشت، بهداری زندان اوین و جنب آشپزخانه و بند زنان قرار دارد و از بندهای موسوم به «آموزشگاه» قابل رویت است. در قسمت رو به روی آن، قسمت «نانوایی» زندان اوین واقع شده است.
بند ۲۰۹، ساختمانی ۲ طبقه با نمای آجری است که کانالهای پوشیده شده از پشم شیشه و فویل آلومینیومی آن را از سایر ساختمانها برجسته میکنند. این بند دارای ۲ درب ورودی در قسمت جلو میباشد. درب کوچکتر که دارای آیفون و سیستم مداربسته تصویری است، مربوط به ورود متهمین، و درب دیگر محل ورود پرسنل اجرایی و ماموران زندان است.
طبقه همکف بیشتر به محل کار و استقرار بازجوها و ماموران و طبقه اول بند ۲۰۹ به سلولهای انفرادی و اتاق های بازجویی و شکنجه اختصاص دارد.
سلولهای انفرادی داری روشویی و توالت هستند. در دهه ۶۰ در این سلولها گاهی اوقات به خاطر تراکم زندانیان تا بیش از ۱۰ نفر نیز نگهداری میشدند. در راهروی عمود بر این ردیفها اتاقهای بازجویی قرار دارند.
بند ۲۰۹ زندان اوین، دارای يك زيرزمين است، كه از آن نیز برای شكنجههای وحشیانه زندانیان استفاده میشود.
سالن شکنجه در زیرزمین برای انواع شکنجههای غیر انسانی و وحشیانه به ابزار مختلف مجهز شده است. (از آپولو تا تختهای مشبک برای زدن کابل و میلههای سقفی برای آویختن زندانیان از پا یا به صورت قپانی از پشت).
بند ۲۰۹ امنیتیترین بخش زندان اوین است و غیر از پرسنل آن، حتی مقامات بالای دولتی هم حق ورود به محدوده آن را ندارند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر