۳۰ آبان, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
زندانی سیاسی هادی مختاری روز ۲۸ آبان۱۴۰۳، در حالی که در سلول انفرادی ۲۴۱ اوین محبوس بود، به زندان دستگرد اصفهان منتقل شد
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۳۰آبان‌ماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی (یاسین) هادی مختاری پس از انتقال تنبیهی به سلول انفرادی ۲۴۱ به زندان دستگرد اصفهان منتقل شد.
بر اساس گزارش‌های رسیده، زندانی سیاسی هادی مختاری روز ۲۸ آبان۱۴۰۳، در حالی که در سلول انفرادی ۲۴۱ اوین محبوس بود، به زندان دستگرد اصفهان منتقل شد.
روز چهارشنبه ۲۳ آبان ۱۴۰۳، سه زندانی سیاسی هادی مختاری، ابوالحسن منتظر و سیامک امینی به سلول انفرادی منتقل شده و به ایشان گفته شده که به عنوان تنبیه ۳روز در سلول انفرادی ۲۴۱ اوین خواهند ماند.
یاسین مختاری، متولد ۱۳۸۱، اهل اصفهان در تیر ۱۴۰۲، دستگیر و به زندان دستگرد اصفهان منتقل شد.
او در زمستان ۱۴۰۲، به بند ۲۰۹ اوین و سپس بند ۴ اوین منتقل شد. این زندانی سیاسی در دادگاه انقلاب به اتهام «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به ۳سال و ۹ماه زندان، ۳سال اقامت اجباری و ۸۰ ضربه شلاق محکوم شد.
نگهداری زندانی سیاسی ابوالحسن منتظر در قرنطینه زندان اوین
اعدام یک زندانی در زندان لاکان رشت
مغایرت تبعید هادی مختاری با قوانین حقوق بشری
ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر: این ماده به ممنوعیت بازداشت یا تبعید خودسرانه اشاره دارد. تبعید زندانیان به مکان‌های دوردست، بدون دلیل یا محاکمه عادلانه، به نوعی نقض این اصل است که هدف آن حفظ حقوق بنیادین افراد است.
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR):
این ماده شکنجه و رفتارهای غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. تبعید به زندان‌های دوردست ممکن است به عنوان رفتاری تحقیرآمیز یا ظالمانه تلقی شود، به ویژه اگر هدف آن قطع ارتباط زندانی با خانواده و دوستان باشد.
قوانین نلسون ماندلا (قواعد حداقل استاندارد برای رفتار با زندانیان): این مجموعه از قواعد، که توسط سازمان ملل تصویب شده است، به حفظ حقوق زندانیان اشاره دارد. طبق این قوانین، زندانیان باید در مکانی نگهداری شوند که امکان تماس منظم با خانواده‌هایشان وجود داشته باشد. تبعید به زندان‌های دور، مانعی برای این ارتباط است و می‌تواند نقض این قوانین باشد.
ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) :
این ماده به لزوم رفتار انسانی با زندانیان و احترام به حیثیت ذاتی انسان‌ها تأکید دارد. تبعید زندانیان به زندان‌های دوردست می‌تواند با این ماده مغایرت داشته باشد، به‌ویژه اگر به هدف مجازات اضافی یا قطع ارتباط آنها با خانواده باشد.
در مجموع، تبعید زندانیان به زندان‌های دوردست، به دلیل ایجاد شرایط سخت‌تر برای ارتباط با خانواده و حمایت‌های قانونی، می‌تواند ناقض حقوق بنیادین زندانیان بر اساس اسناد بین‌المللی حقوق بشر باشد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر