۲۹ آبان, ۱۴۰۳دستهبندی حقوق بشر
بازداشت و بلاتکلیفی ۳ماهه شاعر گیلانی پیمان فرح آور در زندان لاکان رشت
شاعر گیلانی پیمان فرح آور در شهریور۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت شد. وی پس از دستگیری، تحت شکنجه شدید قرار گرفت، به طوری که بر اثر ضربات متعدد به شکم، دچار خونریزی داخلی شده است
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، سهشنبه ۲۹آبانماه ۱۴۰۳، ۳ماه از بازداشت و بلاتکلیفی پیمان فرح آور شاعر گیلانی میگذرد
پیمان فرح آور شاعر گیلانی نزدیک به ۳ماه است که در زندان لاکان رشت به صورت بازداشت و بلاتکلیفی بسر میبرد.
پیمان فرح آور در شهریور۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت شد. وی پس از دستگیری، تحت شکنجه شدید قرار گرفت، به طوری که بر اثر ضربات متعدد به شکم، دچار خونریزی داخلی شده است.
پیمان فرح آور، که حدود ۴۲ سال سن دارد، ۲۶ روز تحت بازجوییهای مداوم در اداره اطلاعات رشت در سلول انفرادی بود. در این بازجوییها، ماموران اطلاعاتی تلاش کردند تا وی را وادار به اعترافات اجباری علیه خود کنند.
پیمان فرح آور در سال ۱۴۰۱ نیز به دلیل اعتراض به فروش گسترده زمینهای کشاورزان گیلانی به غیربومیان بازداشت شده بود. او اعتراضات خود را در قالب شعر بیان میکرد، که این اشعار با واکنش منفی حکومت و طرح اتهامات مختلف علیه او همراه شده است.
وی طی مدت بازداشت از ملاقات با خانواده محروم بوده است.
نقض قوانین حقوق بشری با بازداشت و بلاتکلیف شاعر گیلانی پیمان فرح آور
بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن پیمان فرح آور، یکی از موارد نقض جدی حقوق بشر است که بهطور مستقیم با اصول و تعهدات بینالمللی در تضاد است. طبق قوانین حقوق بشری، هر فردی که بازداشت میشود، حق دارد در اسرع وقت از دلایل بازداشت خود مطلع شود و بهطور عادلانه و بدون تأخیر به دادگاه معرفی شود. این حق در ماده 9 و 14 «میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی» که از اسناد اصلی حقوق بشری سازمان ملل متحد است، بهروشنی تصریح شده است.ماده ۹ این میثاق، بهطور خاص بر حق هر فرد بر آزادی و امنیت شخصی تأکید دارد و اعلام میدارد که هیچکس نباید بهطور خودسرانه بازداشت یا زندانی شود. همچنین، این ماده الزام میکند که هر فرد بازداشتشده باید بهسرعت از دلایل بازداشت خود آگاه شود و در اسرع وقت در برابر یک مقام قضایی قرار گیرد تا مشروعیت بازداشت او بررسی شود. نگه داشتن فرد در بازداشت بدون اطلاع از اتهامات و بدون دسترسی به دادگاه، بهطور مستقیم ماده 9 را نقض میکند.
ماده ۱۴ نیز بر حق برگزاری یک دادگاه منصفانه تأکید دارد و تصریح میکند که هر فردی باید فرصت دفاع از خود را داشته باشد و از یک دادگاه مستقل و بیطرف برخوردار باشد. بلاتکلیف نگه داشتن زندانی بدون محاکمه، نه تنها این ماده را نقض میکند، بلکه باعث رنج و بیعدالتی برای فرد بازداشتشده میشود.
در نهایت، چنین رفتارهایی نقض آشکار کرامت انسانی و عدالت است و بر اساس اصول بنیادین حقوق بشر، تمامی کشورها موظف به رعایت حقوق افراد بازداشتشده و ارائه یک فرآیند قضایی منصفانه و بهموقع هستند. بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن افراد، بهویژه بدون دسترسی به وکیل و دادگاه، تجاوز به حقوق اساسی و خدشهدار کردن حاکمیت قانون است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر