۲۹ اسفند, ۱۴۰۳دستهبندی حقوق بشر
ایمان خدری، ساعت ۱۵ روز سهشنبه ۱۴ اسفند، توسط ۴خودروی شخصی در منزل خود در مسجدسلیمان بازداشت شد
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۲۹ اسفندماه ۱۴۰۳ – فرشته تابانیان، وکیل ایمان خدری، زندانی سیاسی سابق و اهل ایذه، اعلام کرد که موکلش از روز سهشنبه ۱۴ اسفند، پس از بازداشت در منزل شخصی خود در مسجدسلیمان، ناپدید شده و هیچ نهاد یا سازمانی مسئولیت بازداشت او را بر عهده نگرفته است.
۱۴روز بیخبری از سرنوشت ایمان خدری
بر اساس اطلاعات منتشرشده در حساب کاربری وکیل ایمان خدری، وی ساعت ۱۵ روز سهشنبه ۱۴ اسفند، توسط ۴خودروی شخصی در منزل خود در مسجدسلیمان بازداشت شد. از آن زمان تاکنون، هیچ اطلاع دقیقی از وضعیت او در دست نیست و تمام تلاشهای خانواده و وکیلش برای یافتن محل نگهداری او بینتیجه مانده است.
پیگیریهای حقوقی بینتیجه
فرشته تابانیان اعلام کرد که پس از اطلاع از این واقعه، اقدامات متعددی را برای پیگیری وضعیت موکل خود انجام داده است. به گفته او، در هفته نخست، هیچ پرونده جدیدی علیه ایمان خدری در دستگاه قضایی اهواز تشکیل نشده بود. این مسئله، وی را وادار کرد تا به ایذه مراجعه کند، جایی که پرونده قبلی او در شعبه دوم بازپرسی در جریان بود. با این حال، مقامات قضایی این شعبه از صدور هرگونه دستور بازداشت برای ایمان خدری اظهار بیاطلاعی کردند.
تابانیان سپس به دادستانی ایذه مراجعه کرد اما موفق به ملاقات با دادستان نشد. تلاشهای وی برای کسب اطلاعات از مقامات دادستانی مسجدسلیمان نیز با تنش همراه شد. مدیر دفتر دادستان اعلام کرد که ایمان خدری در زندان به سر میبرد، اما در پی اصرار وکیل مبنی بر تماس با خانواده زندانی، درگیری لفظی میان آنها رخ داد.
ابهام در محل نگهداری؛ سپاه و دادستانی اظهار بیاطلاعی میکنند
در ادامه این پیگیریها، وکیل ایمان خدری به دفتر حقوق شهروندی در اهواز مراجعه کرد و وضعیت موکل خود را به معاون دادستان شرح داد. این مقام قضایی پس از تماس با چند نهاد، تأیید کرد که ایمان خدری در زندان مسجدسلیمان نیست. همچنین، تماس وکیل با اداره اطلاعات (۱۱۳) و سپاه پاسداران (۱۱۴) نیز نتیجهای در برنداشت، چرا که هر دو نهاد امنیتی اعلام کردند که “ایمان خدری موجودی آنها نیست.”
“ناپدیدسازی قهری” و مسئولیت نهادهای امنیتی
وکیل این زندانی سیاسی سابق تأکید کرده است که هیچ نهاد امنیتی یا قضایی حاضر به پذیرش مسئولیت بازداشت ایمان خدری نیست. این در حالی است که بر اساس ماده ۴۹ قانون آیین دادرسی کیفری، مقامات قضایی موظفاند اطلاعات مربوط به دلیل بازداشت، اتهامات وارده و محل نگهداری فرد بازداشتی را به خانواده وی ارائه دهند. عدم ارائه این اطلاعات، مصداق “ربایش” و “ناپدیدسازی قهری” محسوب میشود.
فرشته تابانیان در پایان با طرح این پرسش که “ایمان خدری کجاست؟” از مقامات قضایی و امنیتی خواسته است تا پاسخگوی وضعیت موکلش باشند و از پنهانکاری در این پرونده خودداری کنند.
زندان اوین؛ برگزاری مراسم چهارشنبه سوری در بند زنان با شعارهای ضدحکومتی + کلیپ
نقض قوانین حقوق بشری با بازداشتهای خودسرانهبازداشتهای خودسرانه یا بازداشتهایی که بدون حکم قضایی معتبر، دلایل قانونی، یا رعایت حقوق متهم صورت میگیرند، با چندین قانون و اصول حقوق بشری مغایرت دارند. این اصول به صورت جهانی به رسمیت شناخته شدهاند و در اسناد مختلف بینالمللی منعکس شدهاند:
اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR):
ماده 9: «هیچکس نباید در معرض دستگیری، بازداشت یا تبعید خودسرانه قرار گیرد.» این ماده بهوضوح بازداشتهای بدون دلیل قانونی را محکوم میکند.
میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR):
ماده 9: «هر فردی حق دارد از آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. هیچکس نباید خودسرانه دستگیر یا بازداشت شود.» همچنین، این ماده تأکید دارد که در صورت بازداشت، فرد باید بدون تأخیر به دلایل بازداشت آگاه شود و به دادگاه ارائه گردد تا حق اعتراض به قانونی بودن بازداشت را داشته باشد.
کنوانسیون منع شکنجه و سایر رفتارها یا مجازاتهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز (CAT):
بازداشتهای خودسرانه، بهویژه اگر همراه با شکنجه یا رفتارهای غیرانسانی باشد، به وضوح با این کنوانسیون مغایرت دارد.
قواعد حداقل استاندارد سازمان ملل برای رفتار با زندانیان (قواعد نلسون ماندلا):
این قواعد بر اصول رفتار انسانی با بازداشتشدگان و احترام به کرامت انسانی آنها تأکید دارد و بازداشتهای غیرقانونی با این اصول در تضاد است.
بازداشتهای خودسرانه بهطور مکرر توسط نهادهای حقوق بشری جهانی مانند سازمان ملل متحد و سازمانهای غیردولتی محکوم شده و بسیاری از این نهادها از دولتها خواستهاند تا از چنین اقداماتی اجتناب کنند و به حقوق اولیه افراد احترام بگذارند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر