۱ فروردین, ۱۴۰۴دستهبندی حقوق بشر
فعالان حقوق بشر تأکید دارند که این اعدامها با هدف ایجاد رعب و وحشت در جامعه و جلوگیری از اوجگیری قیامهای مردمی انجام میشود
کانون حقوق بشر ایران، جمعه اول فروردین ۱۴۰۴ – در ادامه موج اعتراضات مردمی علیه اعدامهای فزاینده در ایران، تصاویری از به آتش کشیدن عکسهای سران حکومت در شهرهای مختلف منتشر شده است. در یکی از این کلیپهای منتشرشده، مادری معترض با آتش زدن نمادین یک طناب دار، خشم خود را نسبت به جنایات حکومتی و اعدام جوانان ایرانی نشان میدهد. وی به هنگام آتش زدن تصاویر سران حکومت به درستی آنها قاتل شماره یک ، دو و سه و… مینامد. این حرکت نمادین، بازتاب گستردهای در شبکههای اجتماعی داشته و بسیاری آن را نشانهای از اراده مردم برای مقابله با اعدامهای بیرحمانه با هدف سیاسی دانستهاند.
افزایش اعدامها؛ ۱۱۵۱ نفر در سال ۲۰۲۴ اعدام شدند
بر اساس گزارشهای حقوق بشری، حکومت ایران در سال ۲۰۲۴ دستکم ۱۱۵۱ نفر را اعدام کرده است. این آمار که از سوی سازمانهای مستقل حقوق بشر منتشر شده، نشاندهنده افزایش چشمگیر اعدامها نسبت به سالهای گذشته است. نیمی از این اعدامها مربوط به جرایم مرتبط با مواد مخدر، و مابقی شامل اتهامات سیاسی، امنیتی و مواردی همچون قتل و تجاوز عنوان شدهاند.
فعالان حقوق بشر تأکید دارند که این اعدامها با هدف ایجاد رعب و وحشت در جامعه و جلوگیری از اوجگیری قیامهای مردمی انجام میشود. با این حال، شواهد نشان میدهد که نهتنها این سرکوبها باعث عقبنشینی مردم نشده، بلکه بر شدت اعتراضات افزوده است.
سهشنبههای نه به اعدام؛ گسترش مقاومت در زندانها و جامعهدر واکنش به موج بیسابقه اعدامها، کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» از بهمن ۱۴۰۲ آغاز شد. این کارزار که با اعتصاب غذای گروهی زندانیان در ۳۷ زندان کشور همراه بوده، به یکی از نمادهای مقاومت علیه اعدامهای سیاسی و سرکوبگری حکومت تبدیل شده است.
هر هفته، در اعتراض به اجرای احکام اعـدام، زندانیان سیاسی و حتی زندانیان عادی در نقاط مختلف ایران اعتصاب غذا کرده و خانوادههای آنها نیز در خارج از زندان به این حرکت پیوستهاند. این کارزار توانسته است توجه بینالمللی را به وضعیت وخیم حقوق بشر در ایران جلب کند و فشارهای جهانی علیه رژیم را افزایش دهد
اعـدامها دیگر کارساز نیست؛ خشم عمومی در حال انفجار است
با وجود افزایش سرکوب و اعـدامها، خشم عمومی در ایران رو به گسترش است. بسیاری از شهروندان معتقدند که حکومت دیگر نمیتواند با موج اعـدامها، اعتراضات مردمی را خاموش کند. وضعیت نابسامان اقتصادی، افزایش تورم، فقر گسترده و فساد دولتی، مردم را به نقطه انفجار رسانده است.
مردم ایران در شرایطی زندگی میکنند که کوچکترین روزنههای امید نیز توسط حکومت بسته شده است. بسیاری از خانوادهها به دلیل گرانی و بیکاری در تأمین نیازهای اولیه خود دچار مشکلات جدی هستند. در کنار این بحرانهای اقتصادی، سرکوب سیاسی و اجتماعی نیز شدیدتر شده و زندانها مملو از مخالفان و معترضان است. این ترکیب از فشارهای اقتصادی و سیاسی، جامعه را در آستانه یک طغیان عمومی قرار داده است.
اعتراضات کارگری، تجمعات بازنشستگان که ماهها حقوق خود را دریافت نکردهاند، اعتراضات دانشجویی و حرکتهای گسترده معلمان و کسبه، همگی نشان از خشم عمومی دارند. در این میان، زنان و جوانان بیشترین نقش را در اعتراضات ایفا کرده و خیابانها را به صحنهای برای فریادهای حقطلبانه خود تبدیل کردهاند. به آتش کشیدن تصاویر سران حکومت و نمادهای سرکوب، نشاندهنده تغییر فضای اعتراضات از مخالفتهای پراکنده به رویارویی مستقیم با نظام سرکوبگر است.
با وجود افزایش سرکوب و اعـدامها، خشم عمومی در ایران رو به گسترش است. بسیاری از شهروندان معتقدند که حکومت دیگر نمیتواند با موج اعـدامها، اعتراضات مردمی را خاموش کند. وضعیت نابسامان اقتصادی، افزایش تورم، فقر گسترده و فساد دولتی، مردم را به نقطه انفجار رسانده است.
در هفتههای اخیر، اعتصابات کارگری، اعتراضات بازنشستگان و دانشجویان، و خیزشهای مردمی در شهرهای مختلف نشانهای از این خشم انباشتهشده است. به آتش کشیدن تصاویر سران حکومت و نمادهای سرکوب، نشاندهنده تغییر فضای اعتراضات از مخالفتهای پراکنده به رویارویی مستقیم با نظام سرکوبگر است.
ایران در آستانه یک خیزش سراسری
اعتراضات گسترده، جنبشهای مردمی و اقدامات نمادین همچون آتش زدن تصاویر سران حکومت، نشاندهنده ورود جامعه ایران به مرحلهای جدید از مقاومت است. افزایش سرکوب و اعـدامها، نهتنها مردم را ساکت نکرده، بلکه موجی از خشم و اعتراضات گسترده را در سراسر کشور برانگیخته است. با توجه به شرایط سیاسی و اقتصادی موجود، ایران در آستانه یک قیام سراسری قرار دارد که میتواند سرنوشت کشور را تغییر دهد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر