آنچه می خوانید خاطرات یک زندانی سیاسی دهه۶۰ است
اعتصابات سال ۶۵ در زندان اوین
قسمت دوم: انتخاب مسئول بند
پس از انتخاب مسئولان اتاق‌ها، نوبت به تعیین مسئولان بند رسید. ابتدا باید مسئول و معاون بند انتخاب می‌شدند.
انتخاب مسئول بند با نهایت صبر و متانت از سوی مجاهدین و با همکاری بالای مسئولان گروه‌های غیرمذهبی صورت گرفت. یکی از شاهکارهای جعفرآقای اردکانی، که از هواداران مجاهدین بود، این بود که به ما یاد داد با وجود اینکه تعداد مجاهدین در بند بسیار بیشتر از دیگران بود و می‌توانستند تمام مسئولیت‌ها را به دست بگیرند، این کار را نکردند. به‌عنوان نمونه، در مورد مسئول بند، نهایتاً حمید نصیری شهید از جریان اقلیت انتخاب شد.
البته یادآوری کنم که از مجموع ۲۵۰ نفر در بند، حدود ۱۲۰ نفر هوادار مجاهدین بودند. بخشی از این جمع، ملی‌کش‌ها بودند که در ابتدا استقبال زیادی نکردند، اما با بحث و بررسی‌های متعدد، در نهایت به نتیجه مشترکی رسیدیم. این جلسات باعث نزدیک‌تر شدن دیدگاه‌ها شد.
اما نکته قابل تأمل اینجاست که همین مسئول بند، تنها یک ماه بعد، اعلام کرد که دیگر نمی‌تواند ادامه دهد. چرا؟
چون می‌گفت هر روز زندانبانان به سراغش می‌آیند و او را تحت فشار قرار می‌دهند. بنابراین، دیگر توان تحمل این وضعیت را نداشت. این موضوع نشان داد که مسئول بند بودن، برخلاف ظاهرش که ممکن است جایگاه یا کرسی تلقی شود، در واقع مسئولیتی سنگین و مستلزم فداکاری برای جمع است.
پس از این اتفاق، دیگر هیچ گروهی در بند جرئت نکرد مسئولیت بند را بپذیرد. در نهایت، ما بار دیگر با پذیرفتن این مسئولیت نشان دادیم که نیروی اصلی هماورد رژیم در زندان، مجاهدین هستند. سرانجام، معاون بند به‌عنوان مسئول بند انتخاب شد.
در این زمینه نیز نشان دادیم که نیرویی دموکراتیک برای حل‌وفصل امور بند هستیم. همه دیدند که حتی در زندان، مبارزه و مسئولیت‌پذیری نیازمند پرداخت هزینه است؛ حتی زمانی که با افکار و عقاید گوناگون، ناچاریم دوران حبس را در کنار یکدیگر بگذرانیم.
ادامه دارد...
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر