۱۴ اسفند, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
دکتر حسن باقری نیا، متهم به حضور در مزار جان‌باختگان راه آزادی، ملاقات با خانواده آنها و ملاقات با افراد معاند نظام، فعالیت در فضای مجازی، انتشار مطالب در مورد خامنه‌ای ، تخریب نظام و تشکیل گروه‌ها و اجتماعات ضد امنیت نظام بوده است
کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۱۴اسفندماه ۱۴۰۳ – دکتر حسن باقری نیا توسط دادگاه انقلاب مشهد به ۶سال زندان و مجازات‌های تکمیلی محکوم شد. رای دادگاه انقلاب مشهد به ریاست غلامرضا اکبری مقدم، به صورت حضوری به دکتر حسن باقری نیا ابلاغ شد.
طبق این حکم دکتر حسن باقری نیا متهم به: حضور در مزار جان‌باختگان راه آزادی، ملاقات با خانواده آنها و ملاقات با افراد معاند نظام، فعالیت در فضای مجازی، انتشار مطالب در مورد خامنه‌ای ، تخریب نظام و تشکیل گروه‌ها و اجتماعات ضد امنیت نظام بوده است.
در رابطه با تشکیل گروه و اجتماعات ضد نظام استناد دادگاه به تشکیل و اداره یک گروه تلگرامی با کمتر از ۱۰ دانشجو می‌باشد.
دکتر حسن باقری نیا بابت تشکیل و اداره گروه به ۶سال حبس تعزیری، بابت توهین به خامنه‌ای به ۱۵حبس و بابت اجتماع و تبانی به ۳.۵ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
وی همچنین به عنوان مجازات تکمیلی، به مدت ۲سال ممنوع التدریس در دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی و ۲سال ممنوع‌الخروج شده است.
۱۴ اسفند درگذشت دکتر محمد مصدق و روز غم و اندوه بزرگ ملت ایران
اعدام ۱۲ زندانی در زندان‌های زاهدان، گرگان، مشهد و خرم‌آباد
صدور حکم زندان دکتر حسن باقری نیا نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بین‌المللی است. این قوانین بین‌المللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شده‌اند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 19 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:
ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 21 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 7 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده 10 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 14 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر