۴ فروردین, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
آذر کوروندی به دیسک شدید گردن مبتلاست. آزمایش ام آی او نشان می دهد که علاوه بر دیسک گردن، تاندون کتف او نازک شده و همین امر باعث دردهای شدید در نواحی گردن، کتف و دست شده است
کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۴ فروردین ۱۴۰۴ – خبرهای دریافتی حاکی است زندانی سیاسی آذر کوروندی که در زندان اوین محبوس است، به شدت بیمار است و از رسیدگی‌های ضروری پزشکی و درمانی محروم مانده است. این زندانی سیاسی از درد شدید دست، گردن و کتف رنج می برد. اما رئیس زندان اوین (فرزادی) از انتقال او به بیمارستان خارج از زندان ممانعت به عمل می آورد.
بر اساس همین گزارش آذر کوروندی به دیسک شدید گردن مبتلاست. آزمایش ام آی او نشان می دهد که علاوه بر دیسک گردن، تاندون کتف او نازک شده و همین امر باعث دردهای شدید در نواحی گردن، کتف و دست شده است. وی همچنین قادر به حرکت دادن گردنش نیست.
به گزارش یک منبع مطلع، دکتر متخصص رای به جراحی فوری در ناحیه کتف آذر کوروندی داده است. اما مسئولان زندان اجازه انتقال او به بیمارستان برای جراحی را نمی دهند.
آذر کوروندی پیش از این به بیماری سرطان مبتلا بوده و از عوارض آن رنج می برد. وی همچنین به بیماری قلبی مبتلا است.
زندانی سیاسی آذر کوروندی متولد ۱۳۴۱، دیپلمه، متاهل، و دارای ۲ فرزند می باشد. وی از زندانیان سیاسی دهه شصت است و در دهه شصت هنگامی که بازداشت شد باردار بود و فرزندش را در شرایط سخت زندان در زمانی که بازجویی می شد، را به دنیا آورد.
خانم کوروندی در تابستان سال ۱۳۹۸ بازداشت و پس از مدتی با وثیقه آزاد شد. او سرانجام توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام، اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور از طریق همکاری با سازمان مجاهدین» به ۵ سال حبس محکوم شد.
وی از مرداد ماه ۱۴۰۲، تاکنون برای تحمل محکومیت صادر شده در بند زنان زندان اوین زندانی است.
مرگ زندانی بلوچ کریم ریگی بر اثر نبود رسیدگی پزشکی
اعدام یک زندانی در زندان دورود
زندانی کردن بیماران، به ویژه آن‌هایی که به بیماری‌های سخت مبتلا هستند، نقض آشکار اصول بنیادین منشور جهانی حقوق بشر است. این عمل نه تنها خلاف اصول انسانی و اخلاقی است، بلکه با بسیاری از مواد این منشور نیز مغایرت دارد.
برخی از مهم‌ترین موادی که با این عمل نقض می‌شوند، عبارتند از:
حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان می‌کند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض می‌کند.
منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵):
این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، می‌تواند نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی محسوب شود.
اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان می‌کند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر