۱۸ اسفند, ۱۴۰۳دسته‌بندی گزارش ویژه
برگزاری روز جهانی زن در زندان‌ها و خارج از آن، فرصتی برای همه ما است تا نشان دهیم که سکوت در برابر بی‌عدالتی، مرگ انسانیت است، و حمایت از این زنان، گامی به سوی جامعه‌ای عادلانه‌تر و انسانی‌تر است
روز جهانی زن، روزی است برای گرامی‌داشت مبارزات تاریخی و دستاوردهای زنان در سراسر جهان. این روز فرصتی است تا یک‌بار دیگر همه توجه‌ها به بی‌عدالتی، تبعیض و خشونت‌هایی که علیه زنان اعمال می‌شود، جلب گردد. در این میان، زنان ایرانی به اشکال مختلف با ستمگری و نابرابری پیکار کرده، و بهای این مبارزه را با شهادت، زندان و محرومیت از آزادی می‌پردازند.
در ایران که حکومت به تبعیض جنیستی لباس قانون پوشانده، روشن است که زنان به ویژه زنان فعال هزینه سنگین تری برای احقاق حقوق خود می پردازند.
زنان زندانی سیاسی در این راه نه تنها از حق آزادی خود محروم شده‌اند، بلکه در شرایط سخت زندان همچنان به مبارزات خود ادامه می‌دهند. آنها در هر سه‌شنبه، به نشانه‌ای از همبستگی، در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» شرکت می‌کنند. این زنان زندانی سیاسی با صدایی قوی و بدون هراس، خواهان لغو فوری مجازات اعدام برای تمام انسان‌ها هستند، و معتقدند که هیچ‌کس نباید به دلیل عقایدش یا به‌خاطر اعتراض به بی‌عدالتی، با مجازات مرگ مواجه شود.
این مبارزه، نه فقط برای آزادی شخصی، بلکه برای آزادی همه انسان‌ها از زنجیرهای ظلم و ستم است. زنان زندانی سیاسی لاکان رشت، در برابر اعدام و خشونت ایستاده‌اند و پیام امید و مقاومت را گسترش می‌دهند.
هر روزی که می‌گذرد، حمایت و همبستگی جهانی با این زنان می‌تواند نقش موثری در بهبود وضعیت آنها و جلوگیری از نقض حقوق بشر ایفا کند.
روز جهانی زن، تنها بهانه‌ای است تا بار دیگر این مبارزات را یادآوری کنیم و صدای این زنان شجاع را به گوش جهان برسانیم؛ زنانی که با زندانی شدن خود، آزادی و عدالت را برای دیگران فریاد می‌زنند.
برگزاری روز جهانی زن فرصتی برای همه ما است تا نشان دهیم که سکوت در برابر بی‌عدالتی، مرگ انسانیت است، و حمایت از این زنان، گامی به سوی جامعه‌ای عادلانه‌تر و انسانی‌تر است.
در زندان لاکان رشت، نیز تعدادی از این زنان شجاع که به اتهام تلاش برای حقوق بشر و آزادی بیان در حبس و زندان هستند.
برخی از زنان زندانی در زندان لاکان رشت
در روز جهانی زن با قدردانی از فعالیت های همه زنانی که جهت گسترش آزادی و عدالت و برابری، در تکاپو هستند، با برخی از این زنان در زندان لاکان رشت آشنا می شویم.
زهره دادرس، فعال حقوق زنان، که به همراه خواهرش زهرا دادرس به دلیل ایستادگی در برابر بی‌عدالتی‌ها و اعتراض به نابرابری‌های اجتماعی و سیاسی، از تیرماه ۱۴۰۳ در زندان محبوس هستند. زهرا دادرس، مادر دو فرزند است اما ۸ ماه است که از فرزندان خود جدا شده و همچنان در مسیر دفاع از حقوق انسانی و اجتماعی مبارزه می‌کند. زهره و زهرا هر یک به ۶سال حبس محکوم شده اند.
شیوا شاه‌سیاه، دیگر مدافع حقوق زنان، که او نیز در تیرماه ۱۴۰۳ دستگیر شد وی به ۶سال حبس محکوم شده و اکنون در زندان لاکان محبوس می‌باشد.
آزاده چاوشیان، دیگر فعال حقوق زنان و حقوق بشر است که صدایش هرگز خاموش نشده است وی نیز از تیرماه ۱۴۰۳ به ۶سال حبس محکوم شده و اکنون در زندان لاکان محبوس می‌باشد.
شریفه محمدی، فعال کارگری و مدافع حقوق زنان به دلیل فعالیت‌هایش، به اتهام محاربه به اعدام محکوم شده است. شریفه محمدی مادر یک فرزند می‌باشد که اکنون جانش در معرض خطر اعدام است.
زنان قربانی اعدام، شکنجه و زندان
لازم به یادآوری است که در تاریخ ایران هیچ‌گاه زنان تا این حد قربانی اعدام، شکنجه و زندان نبوده‌اند. آنچه امروز در این حکومت اعدامی شاهد آن هستیم، شکستن حرمت و کرامت زنان ایرانی است. زنانی که برای رفع تبعیض، آزادی و برابری در مقابل حکومت ایستاده اند. زندانی کردن، شکنجه و اعدام زنان، ره‌آورد تلخ حاکمیت سیاه دیکتاتوری مذهبی حاکم است که بیهوده در تلاش است تا صدای زنان را خاموش کند.
در روز جهانی زن، روشن است که هیچ حاکمیتی توان خاموش کردن این صدای بلند را ندارد. صدای زنان علیه ستم و برای آزادی از دوران قاجار تا سلطنت پهلوی و نظام ولایت، همواره بلند و بلندتر شده است و تا دستیابی به حقوق اجتماعی، اقتصادی و سیاسی خود در هدایت جامعه به سوی تعالی، خاموش نخواهد شد.
روز چهارشنبه ۲۰ تیرماه ۱۴۰۳، زهره (فاطمه) دادرس و زهرا دادرس، جهت اجرای حکم حبس بازداشت و به زندان لاکان رشت منتقل شدند.
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات این افراد در یک پرونده مشترک در تاریخ دهم اسفندماه سال ۱۴۰۲ در شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت برگزار و حکم بدوی آنها اوایل فروردین ماه سال جاری به آنها ابلاغ شد. حکم این افراد در هشتم خردادماه سال ۱۴۰۳ توسط شعبه یازده دادگاه تجدیدنظر استان گیلان تایید شد.
بر اساس حکم صادره، زهره دادرس به اتهام «تشکیل گروه غیرقانونی بر ضد امنیت» به ۶ سال و ۱ روز و به اتهام «اجتماع و تبانی» به ۳ سال و ۶ ماه و ۱ روز حبس و در مجموع به ۹ سال و ۶ ماه و ۲ روز حبس تعزیری محکوم شد که با اعمال قانون تجمیع احکام، حکم اشد وی قابل اجرا خواهد بود.
زهرا دادرس نیز به اتهام «جتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» به ۳ سال و ۶ ماه و ۱ روز و به اتهام «عضویت در گروه غیرقانونی» به ۲ سال و ۷ ماه و ۱۶ روز حبس تعزیری و در مجموع به ۶ سال و ۱ ماه و ۱۷ روز حبس تعزیری محکوم شد که طبق قانون تجمیع احکام، حکم اشد وی برابر با ۳ سال و ۶ ماه و ۱ روز قابل اجرا است.
آزاده چاوشیان به شش سال و یک ماه و هفده روز حبس و جلوه جواهری و هومن طاهری هر کدام به یک سال زندان محکوم شده‌اند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر