۸ فروردین, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
زندانیان تهدید شده‌اند که در صورت عدم حضور در راهپیمایی روز قدس، مرخصی آن‌ها لغو خواهد شد و به زندان بازگردانده می‌شوند
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۸ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ – براساس خبرهای رسیده به کانون حقوق بشر ایران ، زندانیانی که در مرخصی به سر می‌برند و همچنین زندانیان رأی باز، تحت فشار قرار گرفته‌اند تا به اجبار در راهپیمایی روز قدس شرکت کنند. بر اساس اطلاعات رسیده، به این زندانیان اعلام شده که عدم حضور در این مراسم می‌تواند عواقب سنگینی برای آن‌ها داشته باشد، از جمله لغو مرخصی و بیکار شدن زندانیان رأی باز.
فشارهای حکومتی بر زندانیان برای حضور اجباری در راهپیمایی روز قدس
طبق گزارش‌های موثق، زندانیانی که در حال حاضر در مرخصی به سر می‌برند، تهدید شده‌اند که در صورت عدم حضور در راهپیمایی روز قدس، مرخصی آن‌ها لغو خواهد شد و به زندان بازگردانده می‌شوند. این اقدام، که به وضوح یک فشار سیاسی بر افراد تحت نظارت قوه قضاییه است، نمونه‌ای دیگر از استفاده ابزاری حکومت از زندانیان در راستای نمایش قدرت در راهپیمایی‌های حکومتی محسوب می‌شود.
علاوه بر این، زندانیان رأی باز نیز که در شرایط خاص امکان کار در بیرون از زندان را دارند، تهدید شده‌اند که در صورت عدم حضور، از این امتیاز محروم شده و فرصت اشتغال خود را از دست خواهند داد. این امر، برای بسیاری از این زندانیان که به درآمد حاصل از اشتغال نیاز دارند، یک تهدید جدی محسوب می‌شود.
مراجعه به کلانتری‌ها برای اعزام به راهپیمایی روز قدس
بر اساس ابلاغیه‌ای که به این زندانیان داده شده، آن‌ها موظف شده‌اند که روز جمعه ۸ فروردین به کلانتری محل سکونت خود مراجعه کنند. در آنجا، نیروهای انتظامی مستقر شده‌اند تا زندانیان را همراه با سربازان کلانتری به مسیرهای تعیین‌شده برای راهپیمایی هدایت کنند. این اقدام به وضوح نشان می‌دهد که حکومت به دنبال افزایش جمعیت راهپیمایی به هر طریق ممکن است، حتی اگر مجبور باشد از زندانیان برای این نمایش سیاسی استفاده کند.
این اولین بار نیست که زندانیان یا اقشار دیگر جامعه تحت فشار قرار می‌گیرند تا در راهپیمایی‌های حکومتی شرکت کنند. در سال‌های گذشته نیز موارد متعددی گزارش شده که کارکنان دولتی، دانش‌آموزان و کارگران برخی نهادها مجبور به حضور در چنین مراسم‌هایی شده‌اند.
واکنش‌ها به اجبار زندانیان برای شرکت در راهپیمایی روز قدس
انتشار این خبر، واکنش‌های گسترده‌ای را در فضای مجازی و میان فعالان حقوق بشر برانگیخته است. بسیاری از ناظران این اقدام را نقض آشکار حقوق زندانیان دانسته و آن را مصداق بارز سوءاستفاده از شهروندان برای مقاصد سیاسی ارزیابی کرده‌اند.
یکی از فعالان حقوق بشر در این رابطه اظهار داشت: “استفاده از زندانیان برای نمایش قدرت، نشان‌دهنده عمق بحران مشروعیت حکومت است. وقتی شهروندان عادی تمایلی به شرکت در راهپیمایی ندارند، حکومت مجبور می‌شود که حتی از زندانیان برای پر کردن صفوف راهپیمایی‌های خود استفاده کند.”
این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که در سال‌های گذشته نیز موارد مشابهی گزارش شده بود. برای مثال، در راهپیمایی‌های حکومتی نظیر ۲۲ بهمن و روز قدس، گزارش‌هایی منتشر شد که نشان می‌داد کارمندان دولتی و دانش‌آموزان مدارس نیز تحت فشار قرار گرفته‌اند تا در این مراسم‌ها شرکت کنند. همچنین در برخی موارد، گزارش شده که زندانیان با وعده‌های دروغین آزادی زودهنگام یا مرخصی بیشتر، به حضور در این راهپیمایی‌ها ترغیب شده‌اند، اما در نهایت این وعده‌ها عملی نشده است.
نقش راهپیمایی روز قدس در سیاست‌های سران حکومت
روز قدس از زمان اعلام آن، به یک ابزار سیاسی برای دیکتاتوری حاکم تبدیل شده است. حکومت از این روز به عنوان فرصتی برای نمایش حمایت از گروه‌های نیابتی خود در منطقه و همچنین سرکوب مخالفان داخلی استفاده می‌کند. با کاهش چشمگیر مشارکت عمومی در سال‌های اخیر، حکومت تلاش می‌کند به هر وسیله‌ای صفوف این راهپیمایی را پر کند، از جمله استفاده از نیروهای بسیج، کارکنان دولتی، و اکنون حتی زندانیان.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از شهروندان، دیگر تمایلی به شرکت در این نوع مراسم‌ها ندارند. افزایش مشکلات اقتصادی، فساد گسترده، و بحران‌های متعدد داخلی و خارجی باعث شده که مردم نسبت به سیاست‌های حکومت بی‌اعتماد شوند و در نتیجه، شرکت در این راهپیمایی‌ها را یک اقدام بی‌فایده بدانند.
پیامدهای احتمالی این اقدام برای زندانیان
اجبار زندانیان به حضور در راهپیمایی‌های حکومتی از جمله روز قدس، علاوه بر نقض حقوق انسانی آن‌ها، می‌تواند پیامدهای جدی برای وضعیت آن‌ها در زندان داشته باشد. بسیاری از زندانیان قربانیان سیاست‌های چپاولگرانه و سرکوب این حکومت هستند و اکنون مجبورند در راهپیمایی‌هایی شرکت کنند که اصولاً با باورهای آن‌ها در تضاد است. این مسئله فشار روانی شدیدی بر این افراد وارد می‌کند و ممکن است به نارضایتی گسترده‌تر در میان زندانیان منجر شود.
همچنین این اقدام، باعث کاهش اعتماد عمومی نسبت به دستگاه قضایی و زندان‌های کشور می‌شود. وقتی زندانیان به جای اصلاح و بازگشت به جامعه، به ابزار تبلیغاتی حکومت تبدیل می‌شوند، مشخص است که سیستم قضایی نه بر مبنای عدالت، بلکه بر اساس منافع سیاسی عمل می‌کند.
این اقدام می‌تواند واکنش‌های بین‌المللی را نیز به دنبال داشته باشد. سازمان‌های حقوق بشری بارها نسبت به وضعیت زندانیان در ایران هشدار داده‌اند و این اقدام، می‌تواند به پرونده سیاه جمهوری اسلامی در حوزه حقوق بشر اضافه شود. سازمان‌های بین‌المللی ممکن است این موضوع را در گزارش‌های سالانه خود مطرح کرده و آن را به عنوان یکی دیگر از نمونه‌های نقض حقوق بشر در ایران مورد بررسی قرار دهند. اجبار زندانیان رأی باز و زندانیان در مرخصی به حضور در راهپیمایی روز قدس، نشان‌دهنده ضعف شدید حکومت در جلب حمایت مردمی است. این اقدام، نه تنها از نظر حقوقی و انسانی غیرقابل قبول است، بلکه نشان می‌دهد که حکومت حتی برای نمایش‌های تبلیغاتی خود نیز نیازمند فشار و اجبار است. واکنش‌های گسترده داخلی و بین‌المللی به این اقدام، می‌تواند هزینه‌های سیاسی بیشتری برای جمهوری اسلامی به همراه داشته باشد. با توجه به افزایش نارضایتی عمومی و بحران‌های متعدد، چنین اقداماتی تنها به افزایش شکاف بین مردم و حکومت منجر خواهد شد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر