۱۶ فروردین, ۱۴۰۴دسته‌بندی گزارش ویژه
در زندان وکیل آباد مشهد، زنان زندانی سیاسی از هر گونه تماس تلفنی محروم هستند. زندانیان سیاسی بدستور رئیس زندان بشدت ایزوله می‌شوند تا در ارتباط با سایر زندانیان قرار نگیرند
عکس هوایی زندان وکیل آباد مشهد
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۴ – بند زنان در زندان وکیل آباد مشهد عملاً به تبعیدگاهی برای زندانیان زن تبدیل شده است، جایی که شرایط بهداشتی، غذایی و رفاهی به‌شدت نامناسب است و زندانیان در وضعیت طاقت‌فرسایی به سر می‌برند. با وجود ظرفیت محدود، این زندان محل نگهداری دست‌کم ۳۵۰۰ زن است که بسیاری از آنها با کمبودهای اساسی مانند آب آشامیدنی سالم، تغذیه مناسب و امکانات بهداشتی اولیه مواجه‌اند. کیفیت پایین غذا و جیره‌بندی نامناسب، مشکلات جسمی متعددی را برای زندانیان ایجاد کرده است. علاوه بر این، ازدحام بیش از حد، فضای ناکافی و عدم رسیدگی پزشکی، شرایط را برای زنان زندانی غیرقابل تحمل کرده است. نبود امکانات، باعث شده که زندانیان علاوه بر فشارهای جسمی، دچار مشکلات روحی و روانی شدید شوند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که برخی از این زنان بدون تفهیم اتهام مشخص و صرفاً به دلایل سیاسی یا اجتماعی در این زندان نگهداری می‌شوند. نبود حداقل‌های انسانی در این بند باعث افزایش اعتراضات شده، اما درخواست‌های زندانیان برای بهبود وضعیت معمولاً بی‌پاسخ می‌ماند. در چنین شرایطی، زنان زندانی نه‌تنها با حبس و محرومیت از آزادی مواجه‌اند، بلکه روزانه با تهدید سلامت و کرامت انسانی خود دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
تعداد کلی سالن‌های بند زنان زندان وکیل آباد مشهد
در زندان وکیل آباد مشهد، بند زنان به سالن‌های مختلف تقسیم شده که به هر سالن «بند» می‌گویند که این بندها به ترتیب زیر تقسیم بندی شده اند:
بند بالا ۱۳ اتاق
بند پایین ۱۳ اتاق (هر بند ۴ اتاق هم برای ورودی جدید بعنوان قرنطینه دارد)
بند نوجوانان که یک سالن بزرگ است
بند خانم‌های رئیس که یک سالن بزرگ است
بند زنان بچه‌دار که دارای ۸ اتاق است
بند سیاسی که یک سالن بزرگ است
هر بند (سالن) شامل ۱۳ اتاق در طبقه بالا و ۱۳ اتاق در پایین است.
هر اتاق دارای ۱۵ تخت سه‌طبقه است که نشان دهنده ازدحام شدید تعداد زندانیان است.
وضعیت غذایی و بهداشتی در زندان وکیل آباد مشهد
غذای زندان به‌شدت نامرغوب و ناکافی است. زندانیان مجبور هستند حتی در سرمای زمستان با آب سرد حمام کنند و از داشتن آب گرم برای استحمام محروم هستند. به همین دلیل زنان زندانی عموما دچار سرماخوردگی و دردهای استخوانی هستند. سرویس‌های بهداشتی محدود است و ۸ سرویس سرویس بهداشتی برای کل زنان زندانی وجود دارد.
رسیدگی‌ها و امکانات پزشکی بسیار ضعیف است و به جز بهداری که آنجا هم دارو و رسیدگی پزشکی و درمانی بسیار محدود است، چیزی در دسترس زنان زندانی نیست.
کارهای اجباری مانند نظافت قرنطینه، قالی‌بافی، خیاطی و کفاشی بر زندانیان تحمیل می‌شود. ساعت‌های بیگاری کشیدن از زندانیان بسیار طولانی است و آنان را از ساعت ۶ صبح برای کار اجباری به کارگاه‌های مورد نظر منتقل می‌کنند و از زندانیان تا ساعت ۴ بعدازظهر کار می‌کشند. زندانیانی که در کفاشی کار می‌کنند تا ساعت ۱۰ شب مشغول به کار هستند.
زندانیان در ازای این میزان کار، ماهانه دستمزد ناچیزی دریافت می‌کنند و سود اصلی زحمت زندانیان به جیب رئیس زندان وکیل آباد مشهد می‌ریزد.
در صورتی که هر زندانی از رفتن به کار اجباری خودداری کند از تماس تلفنی با خانواده اش محروم می‌شود.
محدودیت‌های ارتباطی و ملاقات
در زندان وکیل آباد مشهد، زنان زندانی سیاسی از هر گونه تماس تلفنی محروم هستند. زندانیان سیاسی بدستور رئیس زندان بشدت ایزوله می‌شوند تا در ارتباط با سایر زندانیان قرار نگیرند. مدت ملاقات‌ها نیز بسیار محدود و کوتاه است.
در زندان وکیل آباد مشهد، خشونت بصورت سیستماتیک علیه زندانیان اعمال می‌شود. آنان با رفتار توهین و تحقیرآمیز مأمورین بصورت روزانه روبرو هستند.
در این زندان، اعدام زندانیان نیز یکی از کارهای ثابت و رایج روزانه است.
ورود مواد مخدر به داخل زندان
مصرف متادون در زندان رایج است و برخی زندانیان برای دریافت آن به بهداری زندان مراجعه می‌کنند چون متادون براحتی در زندان در دسترس است.
ورود مواد مخدر توسط مأموران زندان و زیر نظر رئیس این زندان و با اطلاع او صورت می‌گیرد. بسته‌های «ناس» در زندان با قیمت ۴۰۰ هزار تومان معامله می‌شود.
این گزارش تنها بخشی از شرایط غیرانسانی حاکم بر زنان زندانی در زندان وکیل آباد مشهد و درد و رنج آنها را به تصویر می‌کشد. نبود امکانات اولیه، بیگاری از زندانیان، عدم دسترسی به تماس تلفنی و ملاقات و اولیه ترین حقوق انسانی هر زندانی و اعمال شکنجه‌های روحی و جسمی، و اعدام‌های بی‌رحمانه، همگی نشان‌دهنده وضعیت وخیم و نقض گسترده حقوق بشر در زندان‌های جمهوری اسلامی است که ضرورت دخالت و بازدید نهادها و ارگان‌های حقوق بشری بین المللی و فشار به دیکتاتوری حاکم بر ایران را نمایان می‌کند.
روح الله اجاقی؛ مأمور اطلاعات سپاه، سرکوب معترضان و جاسوسی از مقامات
سازمان عفو بین الملل: حسینعلی نیری باید مورد بازجویی جنایی قرار می گرفت!
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر