۱۶ فروردین, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
کریم خجسته پیش از این نیز با اتهام تبلیغ علیه نظام مواجه شده بود. در تاریخ ۳۰ تیر ۱۴۰۳، کریم خجسته به دلیل فعالیت‌های انتقادی، بازداشت و مدتی را در زندان گذراند
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۴ – کریم خجسته، زندانی سیاسی و فعال صنعتی، در آستانه سال نو با اتهامی سنگین «بغی» به زندان لاکان رشت منتقل شده است. مأموران امنیتی، روز ۲۳ اسفند ۱۴۰۳ با یورش به محل کار کریم خجسته در شهرستان خمام، او را بازداشت کرده و به بازپرسی منتقل کرده‌اند. در این نهاد قضایی، بدون هیچ بازجویی تازه‌ای، اتهام بغی به او تفهیم و وی به‌صورت بلاتکلیف به زندان لاکان رشت منتقل شده است.
کریم خجسته پیش از این نیز با اتهام تبلیغ علیه نظام مواجه شده بود. در تاریخ ۳۰ تیر ۱۴۰۳، کریم خجسته به دلیل فعالیت‌های انتقادی، بازداشت و مدتی را در زندان گذراند. پس از حدود چهار ماه و نیم بازداشت، سرانجام در تاریخ ۹ آذر ۱۴۰۳ با قرار وثیقه سنگین ۵۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. اما آزادی او چندان به طول نینجامید؛ چرا که کمتر از چهار ماه بعد، بدون ارائه دلایل و مدارک جدید، به شکلی غیرقانونی و بدون بازجویی مجدد، پرونده‌ای که پیش‌تر به اتهام تبلیغ علیه نظام مفتوح شده بود، این بار با عنوان “بغی” دوباره فعال شد.
زمان بازداشت: انتخابی هدفمند برای ایجاد فشار
بازداشت در آستانه نوروز، در حالی که بسیاری از دستگاه‌های اجرایی و قضایی در حالت نیمه‌تعطیل به سر می‌برند، شیوه‌ای شناخته‌شده برای تحمیل فشار روحی بیشتر به زندانیان و خانواده‌های آنان است. این اقدام باعث بلاتکلیفی بیشتر و کاهش دسترسی به وکیل و نهادهای حمایتی می‌شود.
بحران رویه‌های قضایی و نادیده گرفتن اصول دادرسی
طبق اطلاعات موجود، کریم خجسته بدون بازجویی جدید و تنها بر اساس پرونده‌ای که پیش‌تر برایش قرار وثیقه صادر شده بود، این بار با عنوان اتهامی بسیار سنگین‌تری بازداشت شده است. این اقدام، نقض آشکار اصول دادرسی عادلانه، حق دفاع و ممنوعیت تعقیب مجدد برای همان اتهام (اصل “نه برای یک جرم دوبار محاکمه”) به‌شمار می‌رود.
شکنجه، نه عدالت، فراخوان عفو بین الملل در آستانه قطع عضو ۳زندانی
زندان وکیل آباد مشهد؛ نقض کرامت و سلامت ۳۵۰۰ زن زندانی
بغی در نظام قضایی ایران، به معنای شورش مسلحانه علیه حکومت اسلامی تعبیر می‌شود. در نظام حقوقی جمهوری اسلامی، این اتهام که مصداق بارز آن در جنگ‌های مسلحانه علیه نظام دیده می‌شود، معمولاً علیه اعضای گروه‌های مسلح مخالف به کار می‌رود. اطلاق این عنوان به فردی مانند کریم خجسته که سابقه فعالیت‌های مسلحانه یا ارتباط با گروه‌های مسلح ندارد، سوالات جدی درباره انگیزه‌های سیاسی و امنیتی پشت این تصمیم ایجاد کرده است.
کارشناسان حقوقی و فعالان حقوق بشر معتقدند استفاده از عنوان بغی برای سرکوب منتقدان غیرمسلح و فعالان اجتماعی، نشان‌دهنده میل فزاینده نهادهای امنیتی برای جرم‌انگاری هرگونه انتقاد است. این رویکرد، نگرانی‌ها را درباره روند قضایی در ایران و بی‌عدالتی سیستماتیک افزایش داده است.
قانون بغی در جمهوری اسلامی ایران، به عنوان ابزاری برای مقابله با تهدیدات علیه امنیت ملی و نظام سیاسی، تعریف شده است. با این حال، در سال‌های اخیر، این قانون به طور فزاینده‌ای به عنوان ابزاری برای سرکوب مخالفان سیاسی و نقض حقوق بشر مورد انتقاد قرار گرفته است. در این مقاله، به بررسی انتقادی این موضوع خواهیم پرداخت و به این سؤال پاسخ خواهیم داد که چگونه قانون بغی می‌تواند به ابزاری برای نقض حقوق بشر تبدیل شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر