۶ دی, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
این گزارش، پژواک صدای زندانیان در زندان اوین است که زیر چرخ‌های سرکوب در یکی از زندان‌های خامنه‌ای، «حق زندگی» و «حق سلامت» از آنها سلب شده است
کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۶ دی‌ماه ۱۴۰۳ – زندانیان بند ۴ زندان اوین بدلیل سیاست‌های سرکوبگرانه و بی رحمانه دیکتاتوری حاکم بر ایران با بی‌توجهی عمدی به وضعیت بحرانی سلامتی‌شان مواجه‌اند. این محرومیت‌ها مصداق آشکار شکنجه روحی و جسمی هستند. در این گزارش، فقط به گوشه ای از روایت دردناک تضییقاتی که در حق زندانیان بیمار که از حق درمان محروم مانده‌اند، پرداخته می‌شود.
بی‌اعتنایی به انسانیت، داستان غم‌انگیز سالمندان در بند
عطاءالله ظفر، ۸۲ ساله، که با نارسایی قلبی مواجه است، به رغم کهولت سن و شرایط وخیم پزشکی، تحت فشار برای «توبه» قرار دارد. وی قبلاً به دلیل وضعیت جسمانی غیرقابل تحمل آزاد شده بود، اما اکنون مجدداً به زندان اوین بازگردانده شده است.
ابراهیم قدرت‌الله، ۹۴ ساله، مبتلا به آلزایمر شدید، در شرایطی به زندان اوین آورده شده که حتی قادر به یادآوری امور روزمره نیست. نگهداری او در زندان مصداق بارز شکنجه و بی‌توجهی به کرامت انسانی است.
ابوالحسن منتظر، ۶۷ ساله، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، که از بیماری‌های متعدد نظیر دیابت، بیماری قلبی، و فتق قفسه سینه رنج می‌برد، ۶ ماه است که از جراحی ضروری محروم مانده است. این تأخیر آشکار، خطر جدی برای جان او محسوب می‌شود.
سیدجواد منبری، ۶۲ ساله، با سابقه عمل‌های جراحی متعدد و نیاز فوری به جراحی پروستات، همچنان با
بی‌اعتنایی مسؤلان زندان اوین برای رسیدگی های پزشکی و درمانی روبرو است.
محمدعلی محمودی، ۵۵ ساله، مبتلا به نوعی سرطان خون، به دلیل شرایط محیطی زندان اوین با تشدید بیماری روبرو شده و پزشکان تأکید کرده‌اند که نگهداری وی در زندان معادل شکنجه است.
رضا رضایی، ۳۱ ساله، با صرع و ناتوانی حرکتی، نیازمند جراحی فوری است، اما محدودیت‌های اعمال‌شده، عمل او را به پایان دوران حبس
موکول کرده‌اند. این اقدام، آشکارا بازی با سلامت و جان یک انسان است.
کامران رضایی‌فر، ۵۹ ساله، این زندانی ماه‌هاست از سوءهاضمه و دردهای شدید رنج می‌برد و به بهانه‌های مالی و تعطیلی‌های مکرر از انجام معاینات پزشکی محروم شده است.
میریوسف یونسی، ۷۰ ساله، به دلیل درد ناشی از عمل فتق و ناشنوایی یک گوش، از روند درمان محروم شده و درد شدید مانع از حرکت او شده است.
سران حکومت با بی‌اعتنایی به وضعیت سلامت زندانیان، به‌ویژه زندانیان سیاسی و سالمندان، زندگی آنها را به بازی گرفته است. این رفتار، نمونه‌ای از نقض گسترده حقوق بشر است که سلامت و جان زندانیان را در زندان‌های کشور تهدید می‌کند.
کانون حقوق بشر ایران بدینوسیله نهادها و ارگان‌های حقوق بشری را به اقدام فوری بین‌المللی برای رسیدگی به وضعیت زندانیان و بخصوص زندانیان بیمار در زندان‌های ایران فرا می خواند. بی تردید روزی که درهای زندان‌های ایران همچون زندان‌های دیکتاتوری خاندان اسد و صیدنایا گشوده شود، در چشم انداز است.
زندانی کردن بیماران، در زندان اوین به ویژه آن‌هایی که به بیماری‌های سخت مبتلا هستند، نقض آشکار اصول بنیادین منشور جهانی حقوق بشر است. این عمل نه تنها خلاف اصول انسانی و اخلاقی است، بلکه با بسیاری از مواد این منشور نیز مغایرت دارد.
برخی از مهم‌ترین موادی که با این عمل نقض می‌شوند، عبارتند از:
حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان می‌کند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض می‌کند.
منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵):
این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، می‌تواند نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی محسوب شود.
اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان می‌کند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر