۲۸ آذر, ۱۴۰۳دسته‌بندی زنان زندانی
معلم زندانی معصومه عسگری، از مردادماه ۱۴۰۳، توسط ماموران اطلاعات بازداشت شده و وضعیت وی همچنان بلاتکلیف است. اتهام وی تبلیغ علیه نظام و همکاری با گروه‌های مخالف نظام عنوان شده است
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۲۸ آذرماه ۱۴۰۳ – معلم زندانی معصومه عسگری، به دستور مقامات زندان اوین، از دسترسی به خدمات پزشکی محروم است. معلم زندانی معصومه عسگری، از بیماری‌های مزمن و مشکلات جسمی در رنج است اما مقامات زندان اوین وی را از رسیدگی‌های پزشکی محروم کرده‌اند.
معلم زندانی معصومه عسگری، از مردادماه ۱۴۰۳، توسط ماموران اطلاعات بازداشت شده و وضعیت وی همچنان بلاتکلیف است. اتهام وی تبلیغ علیه نظام و همکاری با گروه‌های مخالف نظام عنوان شده است. پرونده وی به شعبه ۲۶دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری ارجاع داده شده اما زمان مشخصی برای شروع دادگاه مشخص نشده است.
معلم زندانی معصومه عسگری دارای یک فرزند و سرپرست خانواده است. خانم معصومه عسگری به بیماری‌های مختلف از جمله دیابت، ناراحتی کلیوی و کبد، و بیماری اعصاب و روان مبتلاست.
از سوی دیگر پای وی از چند نقطه شکسته و مورد جراحی قرار گرفته و این عامل نیز مزید بر بیماری های وی شده است.
این معلم زندانی سیاسی در تاریخ ۱۱ مرداد ماه ۱۳۹۷، در جریان تجمعات اعتراضی معلمان توسط ماموران امنیتی بازداشت و پس از انتقال به بند زنان زندان قرچک ورامین، چند روز بعد آزاد شد.
معصومه عسگری در آذرماه سال ۹۷ مجددا بازداشت و به مدت یک ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین تحت بازجویی قرار داشت.
خانم عسگری در تاریخ ۲۹ بهمن ۹۸ ، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی به ۵ سال زندان محکوم شد.
روز چهارشنبه اول دی ماه ۱۴۰۰، مسئولان زندان اوین خانم عسگری را برای ملاقات با سرپرست دادسرای اوین احضار کردند ولی به جای ملاقات او را به زندانی فردیس کرج (کچویی) منتقل کرده بودند.
زندان دولت آباد اصفهان؛ از تراکم جمعیت تا مشکلات بهداشتی
قفسی به نام هواخوری! ویدئوهای افشای زندان اوین، بند ۲۰۹ قسمت پنجم
محرومیت معلم زندانی معصومه عسگری از رسیدگی پزشکی نقض چندین اصل مهم در قوانین حقوق بشری بین‌المللی است. این عمل با موارد زیر مغایرت دارد:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر: که به صراحت بیان می‌کند هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتار یا مجازات‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. عدم ارائه مراقبت‌های پزشکی می‌تواند نوعی رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز تلقی شود.
ماده 10 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
این ماده تأکید می‌کند که با تمامی افرادی که از آزادی‌شان محروم شده‌اند، باید به صورت انسانی و با احترام به کرامت ذاتی آنها رفتار شود. محرومیت از مراقبت پزشکی، مغایر با این ماده است.
قوانین استاندارد حداقل رفتار با زندانیان (قوانین نلسون ماندلا): این قوانین که توسط سازمان ملل متحد تدوین شده‌اند، به صراحت بیان می‌کنند که زندانیان باید به خدمات درمانی مناسب دسترسی داشته باشند و شرایط بهداشتی و درمانی زندان‌ها باید استانداردهای لازم را داشته باشد.
محرومیت از خدمات پزشکی به عنوان شکلی از شکنجه یا رفتار غیرانسانی در بسیاری از اسناد حقوق بشری محکوم شده و نقض کرامت انسانی افراد به شمار می‌رود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر