۲۳ آذر, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
داوود حدادی به دلیل فشارهای امنیتی و شکنجه در هنگام بازداشت به بیماری‌های مختلفی مبتلا شده بود و مقامات زندان در هراس وی را مدتی پیش آزاد کرده بودند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۲۳آذرماه ۱۴۰۳، معترض سیاسی، داوود حدادی اهل شهرستان بهمئی به دادگاه کیفری دو شهرستان بهمئی احضار شد.
بنا به گزارشاتی از درون زندان دهدشت، ماموران امنیتی روز یک‌شنبه ۲۶ فروردین ۱۴۰۲ معترض سیاسی داوود حدادی را بعلت همکاری نکردن با آنها به شدت مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار داده بودند به طوریکه وضیعت جسمی وی نگران کننده گزارش شده بود.
داوود حدادی به دلیل فشارهای امنیتی و شکنجه در هنگام بازداشت به بیماری‌های مختلفی مبتلا شده بود و مقامات زندان در هراس وی را مدتی پیش آزاد کرده بودند. این معترض سیاسی، مجددا از طرف دادگاه شعبه ۱۰۱ شهرستان بهمئی برای رسیدگی به اتهامات جدید وی از جمله اهانت به خامنه‌ای احضار شده است.
به موجب این احضاریه او ملزم است که در تاریخ ۲۸ آذر ۱۴۰۳، در دادگاه کیفری دو شهرستان بهمئی حضور یابد.
داوود حدادی متولد ۱۳۶۶، مجرد و اهل شهرستان بهمئی از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد است.
وی پیش از این در اعتراضات آبان‌ماه ۱۳۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان منتقل شده بود.
داوود حدادی همچنین در سالگرد اعتراضات سراسری در شهریور ۱۴۰۲ بار دیگر بازداشت شد.
علاوه بر این او در تاریخ۲۸ بهمن‌ماه ۱۴۰۲، وی برای سومین مرتبه بازداشت و به زندان دهدشت منتقل شده بود.
زندانی سیاسی منوچهر فلاح، برگزاری دادگاه به منظور رسیدگی به پرونده دوم
اعدام ۴زندانی در زندان‌های مشهد، خرم‌آباد و اصفهان
بازداشت معترضان به وضعیت موجود در ایران نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بین‌المللی است. این قوانین بین‌المللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شده‌اند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 19 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:
ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 21 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 7 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده 10 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 14 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر