۷ دی, ۱۴۰۳دسته‌بندی زنان زندانی
بر اساس این گزارش پزشکان زندان رای به درمان زندانی سیاسی فاطمه ضیایی در خارج از زندان داده‌اند. اما مقامات قضایی حاضر نیستند او را آزاد کنند تا درمانی که پیش از این ناقص مانده را تکمیل کند
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۷ دی‌ماه ۱۴۰۳ – زندانی سیاسی فاطمه ضیایی (حوری ضیایی) در شرایطی که به شدت ضعیف شده و از بیماری های مختلف رنج می برد، از آزادی یا دستکم اعزام به مرخصی استعلاجی محروم است.
بر اساس گزارشات رسیده، خانم فاطمه ضیایی مبتلا به بیماری MS و عفونت شدید ریوی مشابه سل و عفونت مثانه مقاوم به درمان است.
در حال حاضر به خاطر عفونت ریه درمان MS وی به تعویق افتاده و این عواقب ناگواری برای خانم ضیایی دارد. او هم اکنون به خوبی قادر به راه رفتن نیست و عفونت ریه نیز برای او مشکلات شدید تنفسی به وجود آورده است.
بر اساس این گزارش پزشکان زندان رای به درمان زندانی سیاسی فاطمه ضیایی در خارج از زندان داده‌اند. اما مقامات قضایی حاضر نیستند او را آزاد کنند تا درمانی که پیش از این ناقص مانده را تکمیل کند.
این منبع درباره بیماری های خانم فاطمه ضیایی می گوید: «آزمایشاتی که از او گرفته شده نشان می دهد که او مبتلا به عفونت پیشرفته ریه شده که مشابه سل است. او توان ماندن در محیط زندان را ندارد و نیاز به امکانات مناسب و مراقبت خاص در بیرون از زندان دارد.»
لازم به ذکر است که خانم فاطمه ضیایی به دلیل بیماری ام اس و وخامت حالش در شهریور ۱۴۰۲، به مرخصی استعلاجی اعزام شده و ریل درمان خود را می گذراند. اما با بازداشت وی برای تحمل محکومیت شش ساله، ریل درمانش ناقص مانده است.
فاطمه ضیایی، متولد ۱۳۳۶، متاهل و مادر ۲فرزند است. او از زندانیان سیاسی دهه شصت است که از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵ به مدت ۵سال به اتهام هواداری از مجاهدین خلق در زندان به سر برده است. زندانی سیاسی فاطمه ضیایی، همچنین در دوم بهمن ۱۳۸۷، به اتهام رفتن به مقر مجاهدین برای دیدار فرزندانش بازداشت و در دی ماه ۱۳۸۸ با پایان مدت محکومیت یک ساله‌اش آزاد شد. وی در سالهای ۹۲، ۹۴ و ۹۸ نیز با همین اتهام دستگیر و زندانی بوده است.
خانم فاطمه ضیایی روز ۱۹ شهریور ۱۴۰۱، به اتهام «اجتماع و تبانی» و «ارتباط با مجاهدین» به ۶ سال و نیم زندان محکوم و به بند زنان زندان اوین منتقل شد. او به دلیل بیماری ام اس و وخامت حالش در شهریور ۱۴۰۲، به مرخصی استعلاجی اعزام شده و ریل درمان خود را می گذراند. اما با بازداشت وی ریل درمانش ناقص مانده است.
زندانی سیاسی محمدجواد وفایی ثانی، محرومیت مضاعف از درمان پزشکی تا حق استفاده از فیزیوتراپی
احسان خدایاری، یک سال حبس، بلاتکلیفی در پرونده دوم
محرومیت فاطمه ضیایی از رسیدگی پزشکی نقض چندین اصل مهم در قوانین حقوق بشری بین‌المللی است. این عمل با موارد زیر مغایرت دارد:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر: که به صراحت بیان می‌کند هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتار یا مجازات‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. عدم ارائه مراقبت‌های پزشکی می‌تواند نوعی رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز تلقی شود.
ماده 10 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: این ماده تأکید می‌کند که با تمامی افرادی که از آزادی‌شان محروم شده‌اند، باید به صورت انسانی و با احترام به کرامت ذاتی آنها رفتار شود. محرومیت از مراقبت پزشکی، مغایر با این ماده است.
قوانین استاندارد حداقل رفتار با زندانیان (قوانین نلسون ماندلا):
این قوانین که توسط سازمان ملل متحد تدوین شده‌اند، به صراحت بیان می‌کنند که زندانیان باید به خدمات درمانی مناسب دسترسی داشته باشند و شرایط بهداشتی و درمانی زندان‌ها باید استانداردهای لازم را داشته باشد.
محرومیت از خدمات پزشکی به عنوان شکلی از شکنجه یا رفتار غیرانسانی در بسیاری از اسناد حقوق بشری محکوم شده و نقض کرامت انسانی افراد به شمار می‌رود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر