۶ دی, ۱۴۰۳دستهبندی حقوق بشر
زندانیان بند ۵ زندان شیبان اهواز، بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در کنار زندانیان با جرائم خشن و محروم از رسیدگیهای پزشکی قرار دارند
کانون حقوق بشر ایران، پنجشنبه ۶ دیماه ۱۴۰۳ – زندانیان سیاسی در زندان شیبان اهواز تحت فشار و شکنجه سفید قرار دارند. این زندانیان که در بند ۵ زندان شیبان اهواز زندانی هستند، بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در کنار زندانیان با جرائم خشن و محروم از رسیدگیهای پزشکی قرار دارند. در بند ۵ زندان شیبان اهواز دستکم ۷۵زندانی سیاسی و عقیدتی میباشند.
زندانیان محروم از رسیدگی پزشکی
زندانیان سیاسی و عقیدتی در بند ۵ زندان شیبان اهواز به دستور مقامات این زندان از رسیدگیهای پزشکی محروم هستند. اسامی برخی از زندانیان با خلاصهای از سوابق بیماری آنها در زیر آمده است:
عبدالامام زائری فرزند محمود ۴۸ ساله /حکم ابد / ۱۹ سال در زندان /بیماری پروستات و عفونت خونریزی گوش چپ/ بازداشت سال ۸۴
عبدالزهرا هلیچی فرزند خزعل ۴۱ ساله/ حکم ابد / بازداشت سال ۸۴ / ۱۹ سال در زندان / بیماری آرتروز زانو
مهران قرهباغی / حکم ۱۰سال / بیماری عفونت روده، ناراحتی چشم، بیماری قلبی، بیماری پوستی
محمد مؤمن تیماس فرزند عبدالرضا ۶۴ ساله/ حکم ۵ سال / ۱.۵سال در زندان / بیماری دیسک کمر و دیابت
جابر صخراوی فرزند اگحومی ۳۸ ساله /حکم ۱۲.۵ سال / ۱۰ سال در زندان /بیماری اماس، کبد چرب و پارگی ربات پای راست / بازداشت سال ۹۳
یحیی ناصری فرزند منصور ۳۸ ساله/ حکم ابد / بازداشت سال ۸۴ / ۱۹سال در زندان / بیماری بواسیر
محمد علی عموری فرزند عبدالزهرا ۴۴ ساله/ حکم ابد و ۵ سال / ۱۴ سال در زندان / بیماری سینوزیت و عفونت لثه و دندان ، فلج شدن انگشت کوچک دست راست / بازداشت سال ۸۹
سید مختار البوشوکه فرزند محمد ۳۸ ساله / حکم ابد و ۵ سال / ۱۴ سال در زندان / نیاز به عمل جراحی فتق / تاریخ بازداشت سال ۸۹
فارس رماحی فرزند محمود ۲۸ ساله /حکم ۳۵ سال + ۱۵ سال / ۵ سال در زندان / بیماری مو برگشتی و عفونت ریه / تاریخ بازداشت سال ۹۷
محمد رضا مقدم ۳۳ ساله / حکم اعدام / ۵ سال در زندان/ بیماری مو برگشتی / تاریخ بازداشت سال ۹۷
محمد لویمی فرزند جاسم ۲۷ ساله/ حکم ۹ ماه / ۵ ماه در زندان / بیماری پلاکت خونی / تاریخ بازداشت ۱۴۰۲حسن سواری فرزند هاشم ۴۱ ساله/ حکم ۱۱ سال/ ۶ سال در زندان / بیماری دیابت
علی حلفی فرزند عبدالنبی ۵۷ ساله / حکم ۳۰ سال / ۱۹ سال در زندان / بواسیر خونی و نیاز به عمل زانو / تاریخ بازداشت سال ۸۴
علی صیاحی فرزند حسن ۴۶ساله/ حکم ۱۰ سال / ۴ سال در زندان / دیابت و بیماری قلبی
ایوب پرکار فرزند منصور ۶۹ ساله/ حکم ۲۰ سال /۱۳ سال در زندان / بیماری فتق در دو طرف و آرتروز زانو
حسین صبحان فرزند مطیر ۳۳ ساله / حکم ۸ سال /۳ سال در زندان / بیماری دیسک کمر
حسن نعامی وی در زندان سکته مغزی کرده و در حال حاضر قادر به راه رفتن نیست و در انجام کارهای روزمره خود را با مشکل مواجه میشود. وی نیازمند رسیدگی پزشکی و اعزام به بیمارستان خارج از زندان است اما مقامات زندان با این امر مخالفت میکنند.علی سویدی از مشکل دیابت و چربی خون بالا رنج میبرد. مقامات زندان شیبان اهواز هم با اعزام وی به بیمارستانهای خارج از زندان مخالفت کردهاند. رسیدگی نکردن به وضعیت بیماری وی میتواند صدمات جبران ناپذیری برای وی داشته باشد.
عادل بدوی وی در زندان دچار شکستگی دست شده و نیازمند عمل جراحی خارج از زندان است.
وسام مزرعه چندین غده بدخیم در ناحیه سر وی به وجود آمده و بایستی هرچه سریعتر و پیش از گسترش این بیماری، توسط کادر پزشکی معاینه و درمان شود. تاخیر در این امر میتواند تبعات جبرانناپذیر برای وی داشته باشد.
علی کعبی یک تومور بدخیم در ناحیه سینه دارد که به دلیل عدم رسیدگی در حال گسترش میباشد.محمد باوی نیز یک تومور در ناحیه شکم دارد که در حال گسترش میباشد.
حافظ سلامات از ناراحتیهای قلبی رنج میبرد اما مقامات بهداری زندان شیبان اهواز اقدامی برای رفع مشکلات وی نمیکنند.
علی فریسات وی نیازمند جراحی رباط پای است اما هیچ اقدامی در این رابطه توسط مقامات زندان شیبان اهواز انجام نشده است.
زندانیان سیاسی اهل سنت، توفیق بالدی، یوسف ساعدی، عباس سواعدی، قاسم براویه و محمد الحایی نیز از مشکلات دیسک کمر و زانو در رنج میباشند اما مقامات زندان شیبان اهواز هیچ اقدامی در این رابطه انجام ندادهاند.
قطع وسایل گرمایشی در زندان شیبان اهواززندانیان در زندان شیبان اهواز از نبود امکانات گرمایشی رنج میبرند به نحوی که از سرما به خود میلرزند. زندانیان زندان شیبان اهواز با شرایط سخت سرمای زمستانی مواجهاند و از دسترسی به وسایل گرمایشی مانند بخاری و پتو محروم هستند. مسئولان زندان نهتنها امکانات موردنیاز را فراهم نکردهاند، بلکه اجازه دریافت پتو از خانوادهها نیز به زندانیان داده نمیشود.
به گزارش منابع مطلع، جمعی از زندانیان با اعتراض به این وضعیت از مسئولان زندان درخواست وسایل گرمایشی کردهاند، اما با واکنش تمسخرآمیز و بیتفاوت آنها مواجه شده و به آنها گفته شده است: «از این هوا لذت ببرید.»
این شرایط باعث بیماری بسیاری از زندانیان شده است. اما به دلیل نبود امکانات درمانی مناسب در زندان، این افراد اغلب بدون درمان مناسب رها میشوند. بهداری زندان شیبان اهواز فاقد تجهیزات و داروهای ضروری است و از کادر درمانی حرفهای بیبهره است. به گفته گزارشها، زندانیان غیرمتخصص بهعنوان کارکنان درمانی بهکار گرفته میشوند که توانایی کافی برای تشخیص یا درمان بیماریها را ندارند.
درزندان شیبان اهواز، دسترسی به دارو نیز بسیار محدود و همراه با تأخیر است و تنها در موارد اضطراری و با گذر از موانع متعدد امکانپذیر میشود. در بسیاری از موارد، زندانیان تا زمانی که وضعیتشان به شدت وخیم نشود، به بهداری منتقل نمیشوند. حتی در صورت مراجعه، درمانهای موقتی و سطحی مانند تجویز مسکن بهجای تشخیص و درمان ریشهای ارائه میشود.
افزون بر این، بازار سیاه دارو در زندان شیبان اهواز فعال است. داروهایی مانند بی-۲ و متادون توسط برخی از کارکنان زندان بهصورت غیرقانونی وارد شده و با قیمتهای گزاف به زندانیان فروخته میشود، که خود بر مشکلات زندانیان افزوده است.
اعدام ۷ زندانی در زندانهای گناباد، شیراز و مشهد
زندان اوین، بند ۴ - گزارشی از وضعیت بحرانی بیماران سالخورده
زندانها در ایران تحت حاکمیت دیکتاتوری مذهبی، به نمادهایی از سرکوب، شکنجه و بیعدالتی تبدیل شده است. در این زندانها، چه برای مخالفان سیاسی و چه برای زندانیان عادی، شرایط به شدت غیرانسانی است. افراد تنها به جرم اعتراض به شرایط موجود، دفاع از حقوق انسانی یا حتی به دلیل اتهامات ساختگی، تحت شدیدترین شکنجه و برخوردهای غیرقانونی قرار میگیرند. این وضعیت نهتنها نشاندهنده سیاستهای سرکوبگرانه حکومت است، بلکه تصویر واقعی از یک رژیم قرون وسطایی را به نمایش میگذارد که حقوق بشر را بهکلی نادیده میگیرد.
وضعیت زندانها در ایران بهعنوان لکه ننگی بر پیشانی دیکتاتوری مذهبی محسوب میشود. گزارشهای مختلف از زندانها نشاندهنده وجود شکنجههای جسمی و روانی، رفتارهای تحقیرآمیز، عدم دسترسی به امکانات اولیه پزشکی و بهداشتی، و بیتوجهی به حقوق ابتدایی زندانیان است. مواردی همچون بازداشتهای خودسرانه، محرومیت از دسترسی به وکیل انتخابی و دادگاههای عادلانه، و حتی اعدامهای مخفیانه بخشی از این عملکردهای این نظام سرکوب است.
افشای آنچه در زندانهای جمهوری اسلامی میگذرد، مسئولیت اخلاقی و سیاسی هر شهروند است. در عصر فناوری و شبکههای اجتماعی، شهروندان میتوانند با مستندسازی و انتشار اطلاعات، صدای زندانیان بیصدا را به گوش جهان برسانند. این اقدام نهتنها ابزاری برای مبارزه با این حکومت دیکتاتوری است، بلکه یک گام مؤثر در تقویت حرکتهای بینالمللی برای حمایت از حقوق بشر محسوب میشود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر