۳۰ آذر, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
شاعر و فعال مدنی، مصطفی هلیچی در این مدت تحت شکنجه‌های شدید قرار داشته و به دلیل اعمال شکنجه‌هایی مانند آویزان کردن، ضربات کابل به کف پا و بدن و ضربه زدن به مناطق حساس وی، در وضعیت جسمی بحرانی قرار دارد
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۳۰ آذرماه ۱۴۰۳ – بیش از ۲۰ روز از بازداشت شاعر و فعال مدنی مصطفی هلیچی توسط نیروهای امنیتی می‌گذرد. وی در این مدت تحت شکنجه‌های شدید قرار داشته و به دلیل اعمال شکنجه‌هایی مانند آویزان کردن، ضربات کابل به کف پا و بدن و ضربه زدن به مناطق حساس وی در وضعیت جسمی بحرانی قرار دارد.
به گفته پزشک، وی باید مورد عمل جراحی قرار بگیرد که تا کنون انجام نشده است. پیش از این نیز زندانی سیاسی مختار آل بوشوکه نیاز به رسیدگی پزشکی خارج از زندان داشت اما مقامات زندان مانع آن شده بودند.
در رابطه با بازداشت مصطفی هلیچی، شاعر اهوازی، رضا حزباوی نیز بازداشت شد. رضا حزباوی، ۳۶ ساله ، روز دوشنبه ۱۹ آذرماه توسط نیروهای امنیتی در منزل خود واقع در محله مجد کوت عبدالله اهواز بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد. به گفته شاهدان عینی، این بازداشت ساعت ۲ بعدازظهر و با یورش نیروهای امنیتی به خانه او صورت گرفت، بدون آن که دلیلی برای این اقدام ارائه شود
در حال حاضر خانواده‌های هلیچی و حزباوی با مراجعه به مراکز امنیتی خواستار آگاهی از وضعیت فرزندان خود شده‌اند اما مقامات امنیتی از دادن هر پاسخی در این رابطه خودداری می‌کنند.
اعدام یک زندانی در زندان لاکان رشت
زندانی سیاسی شریفه محمدی، رسیدگی به اتهامات در جلسه دادگاه
شکنجه مصطفی هلیچی مغایر با تعدادی از قوانین و معاهدات بین‌المللی حقوق بشر است که بر منع مطلق شکنجه و رفتارهای غیرانسانی تأکید دارند. برخی از مهم‌ترین این قوانین عبارتند از:
اعلامیه جهانی حقوق بشر (۱۹۴۸): ماده 5 این اعلامیه صریحاً می‌گوید: «هیچ‌کس نباید تحت شکنجه، یا مجازات‌ها و رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.»
کنوانسیون ضد شکنجه و سایر مجازات‌ها یا رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز (۱۹۸۴): این کنوانسیون که توسط بسیاری از کشورها از جمله ایران تصویب نشده، به وضوح شکنجه را ممنوع می‌کند و کشورها را موظف می‌دارد تا هرگونه اعمال شکنجه را تحقیق و مجازات کنند.
میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (۱۹۶۶):
ماده 7 این میثاق بیان می‌کند که «هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا مجازات یا رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.» ایران یکی از امضاکنندگان این میثاق است و به آن متعهد است.
قوانین بین‌المللی حقوق بشر: ممنوعیت شکنجه یک اصل اساسی حقوق بین‌الملل عرفی است که کشورها باید آن را رعایت کنند، حتی اگر به معاهدات خاصی نپیوسته باشند.
کنوانسیون ژنو (۱۹۴۹): در زمینه جنگ‌ها و درگیری‌های مسلحانه، این کنوانسیون‌ها تضمین می‌کنند که اسیران جنگی و غیرنظامیان نباید تحت شکنجه یا رفتارهای غیرانسانی قرار بگیرند.
این قوانین به‌وضوح شکنجه را به عنوان نقض حقوق اساسی انسان‌ها شناسایی می‌کنند و کشورها را ملزم به جلوگیری و پاسخگویی به چنین رفتارهایی می‌نمایند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر