۷ دی, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
زندانی سیاسی محمدجواد وفایی ثانی در طول دوران حبس خود، برخلاف قانون تفکیک جرائم، در کنار زندانیان با جرائم خشن نگهداری شده و هرگز با سایر زندانیان سیاسی هم‌بند نبوده است
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۷ دی‌ماه ۱۴۰۳ – زندانی سیاسی محمدجواد وفایی ثانی محروم از حق درمان در مراکز درمانی خارج از زندان، استفاده از باشگاه و نگهداری در بند زندانیان سیاسی است. او که محکوم به اعدام شده، از سال ۹۸ تاکنون به مدت ۵سال است که در بند زندانیان جرائم عادی زندانی است.
به گزارش منابع مطلع، زندانی سیاسی محمدجواد وفایی ثانی ، ماه‌هاست از آسیب جدی تاندون زانو و درد شدید ناشی از آن رنج می‌برد. بر اساس گزارش‌ها، پزشکان زندان برای وی فیزیوتراپی تجویز کرده‌اند و تمامی مسئولان زندان، از جمله رئیس زندان و بخش حفاظت، با این موضوع موافقت کرده‌اند. با این حال، قاضی و دادیار زندان از صدور مجوز برای اعزام وی به مراکز درمانی خودداری می کنند.
این زندانی سیاسی که مدت پنج سال است در زندان به سر می‌برد، هنوز اجازه دسترسی به درمان مناسب به وی داده نشده است.
بر اساس همین گزارش محمدجواد وفایی ثانی همچنین از حق استفاده از باشگاه محروم است. او می‌تواند با استفاده از تجهیزات موجود برای بهبود وضعیت زانوی خود استفاده کند، اما حتی این درخواست نیز رد شده است.
محمدجواد وفایی ثانی در طول دوران حبس خود، برخلاف قانون تفکیک جرائم، در کنار زندانیان با جرائم خشن نگهداری شده و هرگز با سایر زندانیان سیاسی هم‌بند نبوده است. این اقدام به منظور ایجاد فشار مضاعف بر علیه این زندانی سیاسی صورت گرفته است.
سید محمدجواد ثانی متولد ۱۳۷۵، قهرمان بوکس آموزشگاه‌های مشهد است. او در اسفند ۹۸، در پی اعتراضات آبان ۹۸ توسط سپاه پاسداران دستگیر و به مدت ۶۵ روز تحت شکنجه جسمی و روحی محبوس بود.
روز یکشنبه ۱۹ دی‌ماه ۱۴۰۰، دکتر بابک پاک نیا وکیل دادگستری در صفحه رسمی خود از صدور حکم اعدام برای زندانی سیاسی سیدمحمدجواد وفایی ثانی خبر داد. او به اتهام «افساد فی الارض» از طریق «تحریق و تخریب عمدی اماکن خاص از جمله ساختمان تعزیرات حکومتی» توسط قاضی منصوری در شعبه ۴ دادگاه انقلاب مشهد به اعدام محکوم شد.
در آذرماه ۱۴۰۱، حکم اعدام او توسط شعبه نهم دیوان عالی کشور نقض و برای رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض ارسال شد.
روز جمعه ۱۸ خرداد ۱۴۰۳، شعبه نهم دیوان عالی کشور با حکم اعدام زندانی سیاسی محمدجواد وفایی ثانی مخالفت کرد. پرونده این زندانی سیاسی به شعبه هم عرض ارجاع شد.
بابک پاک نیا وکیل وی در شبکه ایکس نوشت:
«شعبه نهم دیوان عالی کشور برای مرتبه دوم با حکم اعدام محمدجواد وفایی ثانی مخالفت کرد و با نقض حکم فرجام خواسته و البته، اصراری تلقی نکردن دادنامه بدوی، پرونده برای رسیدگی مجدد به شعبه هم عرض ارجاع شد».
کانون حقوق بشر ایران وضعیت وی را مصداقی از عدم رعایت حقوق اولیه زندانیان بوده و خواستار مداخله فوری برای پایان دادن به این وضعیت شده‌اند.
این گزارش در حالی منتشر می‌شود که شرایط دسترسی زندانیان سیاسی به خدمات پزشکی بارها از سوی نهادهای بین‌المللی حقوق بشری مورد انتقاد قرار گرفته است.
رفتارهایی مانند فروش اجناس با قیمت بالا به زندانیان، نگه داشتن آنها در شرایط سخت مانند سرما، و دزدی از اموالشان توسط مقامات زندان، با چندین اصل از اعلامیه جهانی حقوق بشر و دیگر معاهدات بین‌المللی حقوق بشری در تضاد است. موارد زیر به صورت خاص قابل اشاره است:
ماده 5 – ممنوعیت شکنجه و رفتار غیرانسانی یا تحقیرآمیز
این ماده تصریح می‌کند که:
هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتار یا مجازات‌های غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.
نگه داشتن زندانیان در سرما و شرایط نامناسب زیستی مصداق رفتار غیرانسانی است.
ماده 10 – حق برخورداری از عدالت و رفتار انسانی
این ماده تأکید می‌کند که:
هر انسانی حق دارد در دادگاه و در طول محکومیت خود به صورت منصفانه و انسانی رفتار شود.
استثمار اقتصادی زندانیان و سرقت از آنها نقض این اصل است.
قواعد نلسون ماندلا (حداقل استانداردهای سازمان ملل برای رفتار با زندانیان)
این قواعد که توسط سازمان ملل تصویب شده‌اند، استانداردهای خاصی برای رفتار با زندانیان ارائه می‌دهند:
قاعده 1: همه زندانیان باید با احترام به کرامت انسانی و بدون تبعیض رفتار شوند.
قاعده 22: زندانیان باید به کالاهای ضروری و خدمات اولیه با قیمت عادلانه دسترسی داشته باشند.
قاعده 13: امکانات زندان، از جمله گرمایش، باید مطابق با نیازهای انسانی باشد.
ماده 25 – حق دسترسی به استانداردهای مناسب زندگی
اعلامیه جهانی حقوق بشر در این ماده بیان می‌کند که:
هر انسانی حق دارد به سطح زندگی مناسب از لحاظ بهداشت، غذا، لباس، مسکن و مراقبت دسترسی داشته باشد.
تحمیل شرایط سخت مانند سرما یا محرومیت از امکانات اولیه این حق را نقض می‌کند.
کنوانسیون علیه شکنجه و دیگر رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز
ایجاد شرایط طاقت‌فرسا یا بهره‌کشی اقتصادی زندانیان ممکن است به عنوان نقض این کنوانسیون نیز در نظر گرفته شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر