۳ دی, ۱۴۰۳دسته‌بندی زنان زندانی
بند زنان زندان اوین، با بیش از ۷۰ زندانی در فضایی محدود و فاقد امکانات کافی، شرایطی بحرانی را تحمل می‌کند. علاوه بر مشکلات ساختاری، از کمبود امکانات بهداشتی، غذایی و گرمایشی نیز رنج می‌برد
کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۳ دی‌ماه ۱۴۰۳ – بنا به گزارش‌های رسیده از زندان اوین، مقامات این زندان در قرارداد با شرکت‌های وابسته به سپاه و سایر ارگان‌های حکومتی، با فروش اجناسی بسیار نامرغوب با چند برابر قیمت به زندانیان آنها را تاراج می کنند.
گزارشی که از بند زنان زندان اوین به ما رسیده ، علاوه بر نشان دادن معضلات و مشکلات زندانیان از قبیل سرما، تراکم، مشکلات بهداشتی و غذایی، به موضوع تاراج زندانیان توسط شرکت‌های وابسته حکومتی در فروشگاه زندان اشاره می کند.
بند زنان زندان اوین، با بیش از ۷۰ زندانی در فضایی محدود و فاقد امکانات کافی، شرایطی بحرانی را تحمل می‌کند. این بند در فضایی کوچک و با هواخوری محدود مستقر است. علاوه بر مشکلات ساختاری، از کمبود امکانات بهداشتی، غذایی و گرمایشی نیز رنج می‌برد.
زندانیان در سرمای شدید زمستانی با قطع مکرر شوفاژها مواجه‌اند. به طوری که روزانه شوفاژهای اتاق به مدت چند ساعت روشن است و مستمر قطع می شود.
علاوه بر این زندانیان بیمار با تعویق مکرر در اعزام به قرارهای پزشکی مواجهند. این در حالیست که بسیاری از زندانیان سیاسی زن دارای سن بالا و بیماری‌های سخت هستند.
کاهش مستمر جیره‌ها و توقف توزیع اقلامی چون تره‌بار و گوشت قرمز، تغذیه زندانیان را دچار بحران کرده است. بیش از یکسال است که گوشت قرمز به زندانیان داده نشده است.
شامپوها و مواد شوینده بی‌کیفیت در اختیار زندانیان قرار می‌گیرد که عملاً غیرقابل استفاده هستند.
تاراج و دزدی از زندانیان سیاسی زن بند زنان اوین
فروشگاه زندان اوین بخش خرید و تأمین زندان، قیمت‌گذاری اقلام را انجام می‌دهد. با این حال، مسئولان فروشگاه اعلام کرده‌اند که صرفاً دستورات را اجرا می‌کنند و نقشی در تعیین قیمت ندارند. زندانیان مجبورند اقلام ضروری را با قیمت‌های گزاف تهیه کنند. به‌عنوان نمونه، ۱۵۰ گرم نبات ۵۵ هزار تومان، ۳۵۰ گرم باقالی سبز ۱۳۵ هزار تومان و ۵۰ گرم فلفل سیاه ۱۳۵ هزار تومان به فروش می‌رسد.
اکثر قراردادهای تأمین مواد غذایی و سایر خدمات زندان اوین، با شرکت‌هایی وابسته به سپاه و ارگان‌های حکومتی منعقد شده است. این شرکت‌ها با عرضه مواد بی‌کیفیت و قیمت‌های بالا، از وضعیت زندان سوءاستفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال:
سبزیجات توسط شرکت «حامی» تأمین می‌شود. گوشت از شرکت «زرتاک» تهیه می‌شود. لبنیات نیز از لبنیات چوپان عرضه می‌شود که کیفیت آن بسیار پایین است
مواد غذایی ارائه‌شده، عموماً از کیفیت بسیار پایینی برخوردارند:
سیب‌زمینی‌های نامرغوب و سبز، برنج‌های کهنه با بوی نامطبوع، حبوبات بی‌کیفیتی که حتی قابل پخت نیستند.
این گزارش، تنها گوشه‌ای از شرایط سخت و ناعادلانه‌ای را نشان می‌دهد که زندانیان بند زنان زندان اوین با آن مواجه‌اند.
زندان‌ها در ایران تحت حاکمیت دیکتاتوری مذهبی، به نمادهایی از سرکوب، شکنجه و بی‌عدالتی تبدیل شده است. در این زندان‌ها، چه برای مخالفان سیاسی و چه برای زندانیان عادی، شرایط به شدت غیرانسانی است. افراد تنها به جرم اعتراض به شرایط موجود، دفاع از حقوق انسانی یا حتی به دلیل اتهامات ساختگی، تحت شدیدترین شکنجه و برخوردهای غیرقانونی قرار می‌گیرند. این وضعیت نه‌تنها نشان‌دهنده سیاست‌های سرکوب‌گرانه حکومت است، بلکه تصویر واقعی از یک رژیم قرون وسطایی را به نمایش می‌گذارد که حقوق بشر را به‌کلی نادیده می‌گیرد.
وضعیت زندان‌ها در ایران به‌عنوان لکه ننگی بر پیشانی دیکتاتوری مذهبی محسوب می‌شود. گزارش‌های مختلف از زندان‌ها نشان‌دهنده وجود شکنجه‌های جسمی و روانی، رفتارهای تحقیرآمیز، عدم دسترسی به امکانات اولیه پزشکی و بهداشتی، و بی‌توجهی به حقوق ابتدایی زندانیان است. مواردی همچون بازداشت‌های خودسرانه، محرومیت از دسترسی به وکیل انتخابی و دادگاه‌های عادلانه، و حتی اعدام‌های مخفیانه بخشی از این عملکرد‌های این نظام سرکوب است.
افشای آنچه در زندان‌های جمهوری اسلامی می‌گذرد، مسئولیت اخلاقی و سیاسی هر شهروند است. در عصر فناوری و شبکه‌های اجتماعی، شهروندان می‌توانند با مستندسازی و انتشار اطلاعات، صدای زندانیان بی‌صدا را به گوش جهان برسانند. این اقدام نه‌تنها ابزاری برای مبارزه با این حکومت دیکتاتوری است، بلکه یک گام مؤثر در تقویت حرکت‌های بین‌المللی برای حمایت از حقوق بشر محسوب می‌شود.
حمایت از وکلای مستقل؛ گامی در مسیر تحقق حقوق بشر – قسمت اول تاریخچه پیدایش کانون وکلا در ایران
زندانی سیاسی مهدی خداکرمی کیست؟
رفتارهایی مانند فروش اجناس با قیمت بالا به زندانیان، نگه داشتن آنها در شرایط سخت مانند سرما، و دزدی از اموالشان توسط مقامات زندان، با چندین اصل از اعلامیه جهانی حقوق بشر و دیگر معاهدات بین‌المللی حقوق بشری در تضاد است. موارد زیر به صورت خاص قابل اشاره است:
ماده 5 – ممنوعیت شکنجه و رفتار غیرانسانی یا تحقیرآمیز
این ماده تصریح می‌کند که:
هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتار یا مجازات‌های غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.
نگه داشتن زندانیان در سرما و شرایط نامناسب زیستی مصداق رفتار غیرانسانی است.
ماده 10 – حق برخورداری از عدالت و رفتار انسانی
این ماده تأکید می‌کند که:
هر انسانی حق دارد در دادگاه و در طول محکومیت خود به صورت منصفانه و انسانی رفتار شود.
استثمار اقتصادی زندانیان و سرقت از آنها نقض این اصل است.
قواعد نلسون ماندلا (حداقل استانداردهای سازمان ملل برای رفتار با زندانیان)
این قواعد که توسط سازمان ملل تصویب شده‌اند، استانداردهای خاصی برای رفتار با زندانیان ارائه می‌دهند:
قاعده 1: همه زندانیان باید با احترام به کرامت انسانی و بدون تبعیض رفتار شوند.
قاعده 22: زندانیان باید به کالاهای ضروری و خدمات اولیه با قیمت عادلانه دسترسی داشته باشند.
قاعده 13: امکانات زندان، از جمله گرمایش، باید مطابق با نیازهای انسانی باشد.
ماده 25 – حق دسترسی به استانداردهای مناسب زندگی
اعلامیه جهانی حقوق بشر در این ماده بیان می‌کند که:
هر انسانی حق دارد به سطح زندگی مناسب از لحاظ بهداشت، غذا، لباس، مسکن و مراقبت دسترسی داشته باشد.
تحمیل شرایط سخت مانند سرما یا محرومیت از امکانات اولیه این حق را نقض می‌کند.
کنوانسیون علیه شکنجه و دیگر رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز
ایجاد شرایط طاقت‌فرسا یا بهره‌کشی اقتصادی زندانیان ممکن است به عنوان نقض این کنوانسیون نیز در نظر گرفته شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر