۲۱ آذر, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
یک زندانی با اشاره به شرایط سخت در زندان مرکزی زاهدان گفته بود: « ما حتی در داخل بند هم امکاناتی نداریم. نه پتوی درست‌وحسابی است و نه وسایل گرمایشی. اینجا آن‌قدر وضعیت بد است که آرزوی مرگ می‌کنیم.»
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۲۱آذرماه ۱۴۰۳، وضعیت در زندان مرکزی زاهدان بحرانی و غیرقابل تحمل است. مقامات زندان با سخت‌تر کردن شرایط برای زندانیان آنها را در شرایط روحی و فیزیکی بحرانی قرار داده‌اند. به گفته زندانیان محبوس در زندان مرکزی زاهدان، آنها از ابتدایی‌ترین امکانات نظیر پتو و وسایل گرمایشی محروم بوده و با توجه به شروع فصل سرما این شرایط برای زندانیان غیرقابل تحمل است.
مقامات زندان هر روز ساعت ۶صبح، زندانیان را به حیاط بند می‌برند. این در حالی است که آن زمان سردترین زمان روز بوده و این کار باعث بیماری و تشدیدمشکلات جسمی زندانیان شده است.
یک زندانی با اشاره به شرایط سخت در زندان مرکزی زاهدان گفته بود: « ما حتی در داخل بند هم امکاناتی نداریم. نه پتوی درست‌وحسابی است و نه وسایل گرمایشی. اینجا آن‌قدر وضعیت بد است که آرزوی مرگ می‌کنیم.»
زندان مرکزی زاهدان در بلوار دانشجو تقاطع خیابان توکلی واقع شده است. این زندان، محل بسیار وحشتناکی است که کمتر گزارشی از درون آن به بیرون درز می‌کند. در حالی که جنایت زیادی در این زندان علیه زندانیان صورت می‌گیرد.
بندهای زندان مرکزی زاهدان
زندان مرکزی زاهدان دارای ۸ بند مردان و بندهای امنیتی و قرنطینه و یک بند زنان می‌باشد.
در هر بند ۴۰۰ زندانی محبوس هستند.
زندانی‌های سیاسی را در یک زیر زمین نمور و تاریک و بدون امکانات نگهداری می‌کنند و آنان را به این ترتیب مورد شکنجه قرار می‌دهند.
در بندهای مختلف زندان مرکزی زاهدان انواع مواد مخدر به صورت فراوان وجود دارد و در اختیار زندانیان قرار می‌دهند.
انتقال زندانی سیاسی محمدحسین محبی زاده به زندان سبزوار برای تحمل محکومیت
اعدام ۲زندانی در زندان مرکزی قم
به دلیل کمبود و نبود مواد بهداشتی، وضعیت بهداشت در بندهای زندان بسیار وحشتناک است. به همین علت ساس و شپش بیداد می‌کند و زندانیان به شدت از این وضعیت رنج کشیده و به بیماری‌های سخت پوستی مثل گال مبتلا هستند.
چاه فاضلاب در سرویس‌های بهداشتی بندهای مردان و زنان همیشه پر شده و بالا می‌زند و بوی وحشتناکی را تولید می‌کند که زندانیان از آن رنج می‌برند. بسیاری از آنان به همین علت دچار بیماری‌های تنفسی شده‌اند. رئیس دزد زندان نیز هیچ اقدامی برای حل این مشکل نمی‌کند.
در بهداری به زندانیان رسیدگی نمیشود. عموما به زندانیان بیمار، قرص خواب و داروی اعصاب می‌دهند تا زندانی فقط بخوابد و بیدار نباشد.
در زندان مرکزی زاهدان آب آشامیدنی قابل استفاده وجود ندارد و آب موجود شور است. در صورتی که هر زندانی به این وضعیت اعتراض کند، پاسخ می‌شنود «آب معدنی بخرید».
این گوشه‌ای از وضعیت جهنمی زندان‌ها در حکومت قرون وسطایی ولایت فقیه است. زندانیان یا مبارزان آزادی هستند که توسط نیروهای سرکوبگر به اسارت گرفته شده‌اند یا قربانیان سرقت و چپاول ثروت‌های عمومی توسط سران حکومت.
سران حکومت با همانند‌سازی از جامعه تلاش می‌کنند، هر چه بیشتر شرایط زندان را برای زندانیان سخت‌تر کنند. آنها می‌خواهند به این ترتیب هر اعتراضی را در نطفه خفه کنند. اما شرایط انفجاری جامعه، واعتراضات در زندان‌ها نشان داده، این تلاش‌های مذبوحانه تاثیری بر جو اعتراضی در جامعه و باطبع آن زندان‌ها نداشته است.
سران حکومت با سخت کردن شرایط زندان می‌خواهند به زندانیان این گونه القا کنند که هیچ حسابرسی در قبال جنایات‌شان نخواهند داشت. دراین سال‌ها مشخص شده، افشای جنایات انجام شده در زندان‌ها در داخل و خارج از کشور و واکنش‌هایی که در پی دارد، سران حکومت را وحشت‌زده کرده و ادامه این جنایات سخت‌تر خواهد شد. پس وظیفه هر یک از شهروندان افشای هر گونه اطلاعات و جنایات این حکومت در زندان‌ها می‌باشد. کانون حقوق بشر ایران افشای جنایات این حکومت در قبال زندانیان را وظیفه خود دانسته و از همه مردم درخواست کمک و همکاری داریم.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر