۲۴ خرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی گزارش ویژه
وضعیت روانی زندانیان در زندان لنگرود قم، یکی دیگر از ابعاد نگران‌کننده ماجراست. به‌دلیل شرایط خفقان‌آور محیط، کمبود امکانات رفاهی، تغذیه نامناسب و نبود ارتباطات مؤثر با دنیای بیرون، اغلب زندانیان دچار افسردگی، استرس و اختلالات اضطرابی شده‌اند
کانون حقوق بشر ایران، ۲۴ خرداد ۱۴۰۴ – زندان لنگرود قم، یکی از مراکز بازداشت و نگهداری محکومان در دیکتاتوری حاکم است که به‌واسطه گزارش‌های متعدد از وضعیت بحرانی و غیرانسانی درون آن، این روزها توجه افکار عمومی را به خود جلب کرده است. این زندان با مساحتی حدود ۴ هکتار شامل بخش اصلی و بخشی موسوم به «رای باز» است که در کنار آن قرار دارد.
بر اساس اطلاعات دریافتی از منابع مطلع، مدیریت کل زندان‌های استان قم فردی به نام حسین بنیادی است.
سرپرست زندان ساحلی برعهده فردی به نام غلامحسین کریمی عباسی است و اداره کل دادگستری استان قم تحت مدیریت شخصی به نام سید کاظم موسوی قرار دارد. اما آنچه که در پشت دیوارهای بلند این مرکز رخ می‌دهد، فراتر از یک مدیریت عادی، به بحرانی حقوق بشری تبدیل شده است.
زندان لنگرود مشتمل بر ۸ بند اصلی است که هر یک به نوعی میزبان گروهی از زندانیان با جرائم مختلف هستند. در میان این بندها، حدود ۳۵ زندانی سیاسی نگهداری می‌شوند که برخلاف استانداردهای بین‌المللی، به‌طور پراکنده در بندهای عمومی محبوس شده‌اند. این پراکندگی نه‌تنها منجر به تضییع حقوق قانونی آنان می‌شود، بلکه در معرض خطرات متعدد فیزیکی و روانی نیز قرار می‌گیرند.
اسامی برخی از زندانیان سیاسی در زندان لنگرود قم عبارتند از:
منصوری، از منطقه نیروگاه قم حدودا ۴۰ ساله متاهل
مجتبوی، از منطقه نیروگاه قم حدودا ۴۵ ساله متاهل
ناصری
احمدی
عزیزی
حسینی
اشرفی
وضعیت نامناسب تغذیه و بهداشت
شرایط تغذیه در زندان لنگرود قم بسیار اسفناک توصیف شده است. بر اساس گزارش‌ها، نانوایی داخلی زندان تنها یک نان در شبانه‌روز برای هر زندانی پخت می‌کند، و این میزان ناکافی، باعث گرسنگی مستمر زندانیان شده است. اکثر آن‌ها از سوءتغذیه رنج می‌برند و هیچگونه دسترسی مناسبی به مواد غذایی سالم و متنوع ندارند.
در کنار نان، تنها سه وعده چای در روز در کتری‌های بزرگ دم شده و به هر زندانی فقط یک لیوان داده می‌شود. میوه نیز تنها سه بار در هفته توزیع می‌شود که آن هم تنها یک سیب کوچک برای هر فرد است. این سطح از تغذیه در تضاد کامل با استانداردهای بهداشتی و تغذیه‌ای در نگهداری از زندانیان است.
وضعیت روانی زندانیان در زندان لنگرود قم، یکی دیگر از ابعاد نگران‌کننده ماجراست. به‌دلیل شرایط خفقان‌آور محیط، کمبود امکانات رفاهی، تغذیه نامناسب و نبود ارتباطات مؤثر با دنیای بیرون، اغلب زندانیان دچار افسردگی، استرس و اختلالات اضطرابی شده‌اند. در چنین شرایطی، متادون به شکلی گسترده در میان زندانیان مصرف می‌شود؛ پدیده‌ای که به‌جای کمک به بهبود وضعیت روانی، به یک وابستگی دارویی منجر شده است.
عدم دسترسی به رسیدگی‌های قانونی
زندانیان سیاسی و عقیدتی در این زندان، از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم هستند. گزارش‌ها حاکی از آن است که پیگیری شکایات، درخواست مرخصی، ملاقات با وکیل و حتی رسیدگی پزشکی در این زندان با دشواری‌های جدی روبروست. در بسیاری از موارد، صدای اعتراض زندانیان به وضعیت موجود، به‌جای رسیدگی، با تهدید، تنبیه انضباطی و حتی انتقال به سلول انفرادی پاسخ داده شده است.
«حمله اسرائیل» و درگیری بی‌وقفه بین طرفین
محکومیت سه زندانی سیاسی به ۷ سال زندان پس از ۳۰ ماه حبس
بند رای‌باز؛ اسمی بی‌مصداق
در کنار زندان اصلی، بخشی با عنوان «زندان رای‌باز» ایجاد شده است که ظاهراً برای نگهداری زندانیانی با تخفیف مجازات و امکان تردد محدود بیرونی در نظر گرفته شده است. اما طبق منابع آگاه، عملکرد این بخش به هیچ عنوان با نام آن همخوانی ندارد. زندانیان در این بخش نیز از همان شرایط سخت غذایی، روانی و حقوقی رنج می‌برند و تقریباً هیچ امکانی برای استفاده از مزایای یک زندان باز وجود ندارد.
یکی از دلایل تداوم وضعیت بحرانی در زندان لنگرود قم، نبود نظارت مؤثر قضایی و بی‌توجهی مسئولان دادگستری استان است. گزارش‌های متعدد خانواده‌های زندانیان، نهادهای غیردولتی و رسانه‌ها تاکنون راه به جایی نبرده‌اند. مسئولان قضایی استان قم، از جمله مدیرکل دادگستری، نسبت به شکایات و مستندات ارائه شده یا سکوت کرده‌اند و یا وعده‌های بی‌نتیجه داده‌اند.
کلیدواژه «زندان لنگرود قم» و اهمیت پوشش رسانه‌ای
با توجه به وخامت اوضاع در این مرکز، پوشش رسانه‌ای گسترده از وضعیت زندان لنگرود قم می‌تواند عاملی کلیدی برای افزایش فشار عمومی و بین‌المللی بر مقامات مسئول باشد. کلمه کلیدی «زندان لنگرود قم» به‌عنوان نمادی از بحران حقوق بشر در ایران باید در صدر توجه فعالان مدنی، خبرنگاران، سازمان‌های بین‌المللی و کاربران فضای مجازی قرار گیرد.
ضرورت مداخله نهادهای حقوق بشری
در پایان، آنچه مسلم است این است که وضعیت کنونی زندان لنگرود قم، نقض آشکار حقوق زندانیان محسوب می‌شود. سازمان‌های بین‌المللی مانند عفو بین‌الملل، دیدبان حقوق بشر، کمیته ضدشکنجه سازمان ملل و همچنین گزارشگران ویژه حقوق بشر، باید به فوریت توجه ویژه‌ای به این مرکز داشته باشند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر