۲۳ خرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
سید ابوالحسن منتظر قبلاً تحت جراحی قلب باز قرار گرفته است. پس از بازداشت مجدد در زندان، طی حمله‌ای از ناحیه مأموران ضرب و شتم شده که باعث باز شدن بخیه‌های قلب و شکستن چند دنده وی شده و تنفس او را با مشکل مواجه کرده است
کانون حقوق بشر ایران، ۲۳ خردادماه ۱۴۰۴ – سید ابوالحسن منتظر، زندانی سیاسی ۶۶ ساله محکوم به اعدام، در زندان قزلحصار کرج با وضعیت جسمی بسیار نگران‌کننده‌ای مواجه است. وی از چندین بیماری مزمن از جمله مشکلات قلبی، ریوی و سنگ کلیه رنج می‌برد، اما با وجود درخواست مکرر خانواده و پزشکان زندان، مسئولان از اعزام او به مراکز درمانی خارج از زندان خودداری می‌کنند.
بیمار با سوابق جراحی قلب باز
بر اساس اسناد پرونده و اظهارات منابع نزدیک به خانواده، سید ابوالحسن منتظر قبلاً تحت جراحی قلب باز قرار گرفته است. پس از بازداشت مجدد در زندان، طی حمله‌ای از ناحیه مأموران ضرب و شتم شده که باعث باز شدن بخیه‌های قلب و شکستن چند دنده وی شده و تنفس او را با مشکل مواجه کرده است.
این زندانی سیاسی همچنین از سنگ کلیه، فتق دیافراگم، مشکلات گوارشی و کبدی، قند خون و زائده استخوانی در گردن رنج می‌برد و نیازمند درمان فوری است. با این حال، مسئولان زندان تنها به دادن وعده اعزام به بیمارستان اکتفا کرده‌اند، بدون اینکه اقدامی عملی انجام دهند.
حمله هوایی اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای و فرماندهان نظامی
برگزاری مراسم برای مجاهد کورکور در زندان قزلحصار، شعارهای ضد حکومتی در دل زندان
یک منبع آگاه اظهار کرده:
«در فروردین‌ماه امسال، سید ابوالحسن منتظر برای آزمایش ابتدایی به بیمارستان منتقل شد، اما پس از آن بدون دریافت دارو یا بررسی تخصصی به زندان بازگردانده شد.»
نهادهای حقوق بشری بارها نسبت به محروم‌سازی پزشکی زندانیان سیاسی هشدار داده‌اند. این عمل، نه تنها تهدید جانی است، بلکه نقض فاحش اصول اولیه حقوق بشر محسوب می‌شود .
سابقه بازداشت و محکومیت به اعدام
سید ابوالحسن منتظر، متولد ۱۳۳۸ در تهران، متأهل و دارای دو فرزند است. او از زندانیان سیاسی دوران پهلوی بوده و در سال ۱۳۵۶ برای مدت شش ماه در زندان وکیل‌آباد مشهد به سر برده است. او همچنین در دوران سربازی توسط رکن ۲ ارتش بازداشت و ۴۵ روز در بازداشتگاه نگهداری شده بود.
پس از انقلاب، در ۱۳ خرداد ۱۳۶۰ در مشهد بازداشت و به چهار سال و سه ماه زندان محکوم شد. او در مهرماه ۱۳۶۴ آزاد شد. اما در خرداد ۱۳۹۷ مجدداً بازداشت و به پنج سال حبس محکوم شد. پس از تبعید به زندان گوهردشت، در ۱۰ فروردین ۱۴۰۱ از زندان آزاد اما کمتر از ۲ سال، بار دیگر در تاریخ اول دی‌ماه ۱۴۰۲ بازداشت شده است.
پس از انتقال از زندان اوین به قزلحصار، وضعیت ابوالحسن منتظر وخیم‌تر شد. دندان‌پاچه‌های شکننده‌ی بدنش در تماس با ضربات مأموران باز شد و در تصمیم مسئولان زندان برای اعزام به مراکز درمانی، تأخیرهای مکرر و بی‌اعتنایی آشکار مشاهده می‌شود.
طبق اظهارات رئیس پزشکی زندان، ابزار لازم برای اعزام او فراهم شده بود، اما اداره زندان علیرغم وعده‌های شفاهی، هیچ همکاری عملی انجام نداد؛ رفتارهایی که هر لحظه می‌تواند به تهدید جانی منجر شود.
واکنش‌ها و نگرانی‌های حقوق بشری
این وضعیت واکنش افکار عمومی، خانواده و فعالان حقوق بشری را به همراه داشته است. نهادهایی مانند عفو بین‌الملل و مرکز حقوق بشر ایران نسبت به موارد مشابه هشدار داده‌اند و آن را «نقض سیستماتیک حق بر زندگی و سلامت پزشکی زندانیان» خوانده‌اند .
۲. ماده ۱۲ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی: حق بر بالاترین سطح سلامت
۳. ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: برخورد انسانی با زندانی، بدون شکنجه
۴. ماده ۷ و ۱۴ میثاق حقوق مدنی و سیاسی: ممنوعیت شکنجه و عدم دادرسی عادلانه
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر