۵ تیر, ۱۴۰۴دسته‌بندی گزارش ویژه
بیش از ۷۰ زن زندانی سیاسی پس از بمباران زندان اوین به صورت اضطراری و بدون اطلاع قبلی، به زندان قرچک ورامین منتقل شدند. انتقالی که بدون امکانات، در سوله‌های بی‌پنجره و بدون حقوق اولیه انسانی صورت گرفته است
کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۵ تیرماه ۱۴۰۴ – در پی بمباران محوطه اداری و ورودی زندان اوین، مقامات امنیتی به‌طور ناگهانی ده‌ها زن زندانی سیاسی را به زندان قرچک ورامین منتقل کردند. این انتقال، بدون هیچ هشدار قبلی و در فضایی امنیتی و پرشتاب انجام شد. منابع موثق گزارش داده‌اند که در جریان انفجار، شماری از زندانیان زن زخمی شدند و امکان دریافت کمک پزشکی فوری نیز فراهم نبوده است.
انتقال بدون آمادگی، بدون دارو و وسایل شخصی
در شرایطی که تعدادی از این زنان به بیماری‌های مزمن و نیازمند مصرف داروهای خاص هستند، فرآیند انتقال چنان عجولانه انجام شده که حتی فرصت جمع‌آوری داروها، وسایل شخصی و مدارک درمانی خود را نیافته‌اند. گزارش‌ها حاکی از آن است که بسیاری از این زنان هنوز به داروهای ضروری خود دسترسی ندارند و اجازه دریافت مجدد آن‌ها نیز داده نشده است.
زنان زندانی سیاسی به محلی موسوم به باشگاه زندان قرچک ورامین منتقل شده‌اند؛ ساختمانی سوله‌مانند که نه تنها فاقد پنجره است، بلکه در مجاورت محل سوزاندن زباله قرار دارد. وضعیت بهداشتی این مکان بسیار وخیم توصیف شده است: هوای مسموم، آب شور غیرآشامیدنی، نبود تهویه مناسب، کمبود امکانات پزشکی، و نبود دسترسی به تماس‌های تلفنی یا ملاقات با خانواده‌ها.
زندانیان تنها پس از گذشت دو روز، به‌طور محدود و تحت نظارت، اجازه تماس کوتاه با خانواده‌هایشان را یافته‌اند. این اقدام در تضاد کامل با اصول اولیه حقوق بشر و ضوابط سازمان زندان‌ها در ایران است.
زندان قرچک ورامین پیش‌تر به‌عنوان یکی از مخوف‌ترین زندان‌های کشور شناخته شده است. در این زندان هزاران زن با اتهامات جرائم عمومی چون مواد مخدر، قتل و سرقت نگهداری می‌شوند. طی سال‌های اخیر، گزارش‌های متعددی از وضعیت فاجعه‌بار بهداشتی، خشونت از سوی مأموران، تبعیض در ارائه امکانات، و گرانی شدید اقلام ضروری منتشر شده است.
زنان زندانی در قرچک ورامین با تبعیض‌هایی نظیر محرومیت از تماس تلفنی منظم، نداشتن دسترسی به محصولات بهداشتی، و برخوردهای تحقیرآمیز توسط افسران مواجه‌اند. برخی از آن‌ها برای تأمین معاش خانواده خود مجبور به کار در کارگاه‌های زندان با ساعات کاری طاقت‌فرسا هستند.
سکوت درباره وضعیت حقوقی و ثبت‌نشده بودن هویت زندانیان
در حال حاضر هیچ‌گونه اطلاعات رسمی درباره ثبت هویت زنان منتقل‌شده در سامانه زندان قرچک ورامین منتشر نشده است. این مسئله نگرانی‌هایی جدی درباره وضعیت حقوقی و سلامت جسمی و روانی این زندانیان ایجاد کرده است.
ابهام در خصوص بازگشت احتمالی آن‌ها به زندان اوین یا دائمی بودن این انتقال، به بی‌اطمینانی خانواده‌ها و فعالان حقوق بشر دامن زده است. این بلاتکلیفی، در شرایطی که دسترسی به دارو، تماس تلفنی و وکیل نیز محدود شده، به نوعی مجازات مضاعف شباهت دارد.
مسئولیت مستقیم با ریاست زندان قرچک ورامین
در حال حاضر، صغری خدادادی، رئیس زندان قرچک ورامین، مسئول مستقیم حفظ جان و سلامت این زندانیان سیاسی است. فعالان حقوق بشر تأکید دارند که در صورت تداوم این وضعیت غیرانسانی و در صورت بروز هرگونه آسیب جسمی یا روانی به زندانیان، مسئولیت آن متوجه مدیریت زندان و نهادهای امنیتی خواهد بود.
در پی همان حمله هوایی به زندان اوین، شماری از زندانیان مرد نیز به‌طور فوری به زندان تهران بزرگ منتقل شده‌اند. منابع آگاه می‌گویند این انتقال‌ها بدون رعایت حقوق اولیه و بدون اطلاع خانواده‌ها صورت گرفته است.
زندان تهران بزرگ، مانند قرچک، به‌دلیل شرایط دشوار زیستی و گزارش‌های متعدد از خشونت، نبود خدمات پزشکی و امکانات حداقلی، بارها مورد انتقاد نهادهای مدافع حقوق بشر قرار گرفته است.
گزارشی از اعدام‌های خردادماه ۱۴۰۴: نگاهی به آمار و جزئیات
۲۶ ژوئن؛ یادآوری تعهد جهانی به منع شکنجه و حمایت از قربانیان
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
ممنوعیت مطلق شکنجه و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز.
ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
الزام به رفتار با کرامت انسانی با تمام افرادی که آزادی‌شان سلب شده است.
قواعد ماندلا (حداقل استانداردهای سازمان ملل برای رفتار با زندانیان):
حق دسترسی به خدمات درمانی معادل با بیرون از زندان.
حق برخورداری از محیطی بهداشتی، دارای نور، تهویه و آب آشامیدنی سالم.
حق تماس منظم با خانواده و برخورداری از اطلاع‌رسانی مناسب درباره وضعیت حقوقی خود.
ماده ۱۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
حق برخورداری از حریم خصوصی، خانواده و مکاتبه بدون مداخله خودسرانه.
ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
حق برخورداری از استانداردهای زندگی مناسب برای سلامت و رفاه، شامل درمان پزشکی.
شرایط اضطراری در زندان قرچک ورامین
انتقال زنان زندانی سیاسی از زندان اوین به زندان قرچک ورامین در شرایطی اضطراری و بدون رعایت بدیهی‌ترین حقوق انسانی، نشان از تشدید فضای سرکوب و امنیتی در کشور دارد. انتقال به مکانی با شرایط بهداشتی وخیم، فقدان خدمات درمانی، و محرومیت از تماس با خانواده، مصداق بارز شکنجه روانی و نقض فاحش حقوق بشر است. مقامات مسئول موظف به پاسخگویی و اصلاح فوری این وضعیت هستند، در غیر این‌صورت تبعات آن به شکل مستقیم متوجه قوه قضاییه و نهادهای امنیتی خواهد بود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر